In een bepaalde business wint altijd één persoon. Die wint altijd en alles. Ook al staat hij aan de top, bij een volgende veldslag gaat hij alleen voor goud. En het lukt hem, hij is superieur. Tot op een zondagmiddag in Vlaanderen. Hij komt ten val en de concurrenten ruiken hun kansen. En er woedt ineens een hevige strijd, waar het voorheen altijd duidelijk was wie voor de winst ging. Er wordt flink met modder gegooid, ook letterlijk. Eén van de favorieten, althans voor deze ene keer favorieten, overtreedt de regels. Maar hij wint wel. Hij wordt bestraft, maar gaat toch door. Alsof de straf hem niets doet. De derde denkt door het wegvallen van concurrent één en twee nu bovenaan te staan. De beslissing over nummer twee, nu eindelijk eens nummer één, wordt teruggedraaid. All-time nummer één kwaad, want een keer niet gewonnen. Nummer twee, nu één, kwaad, want niet gewonnen, maar toch weer wel. Nummer drie kwaad, want wel gewonnen, maar toch weer niet. En nummer vier is de lachende derde, want nog nooit wat gewonnen.

Sven Nys is de Johan Cruijf, de voormalige Michael Schumacher, het Chelsea, de Chicago Bulls van het veldrijden. Dit seizoen heeft hij met overmacht alles gewonnen wat er te winnen viel. Zondagmiddag maakt hij even een foutje, ging op z’n bek en moest met een vervelend pijntje afhaken. Ach, de Tour de France is ook pas boeiend als Armstrong niet meedoet. Een WK voetbal heeft alleen een mooie finale als Brazilië voortijdig afhaakt. En zonder Kenianen kun je misschien weer eens naar een spannende marathon kijken. Het was een boeiende en heftige zondagmiddag in Vlaams Overijsse. Laten we stiekem hopen dat Nys nog even een pijntje blijft houden.

Kleine toevoeging: De nummer twee die even nummer één leek, maar toch tweede werd is nu alsnog tot nummer één uitgeroepen.

Categorieën: Diversen

8 reacties

WritersBlocq · 30 december 2005 op 11:27

Hee noot, welkom hierzo! Kraak je of ben je er 1 met zo’n chocoladejasje?
[quote]En nummer vier is de lachende derde, want nog nooit wat gewonnen[/quote]dit soort zinnen, geweldig! Ook al ben je ‘hij’ vergeten in te voegen, volgens mij 😉

Kees Schilder · 30 december 2005 op 13:24

Geweldig! En WB:in de sportscene schrijven ze altijd zo

Mosje · 30 december 2005 op 13:33

Tja, veldrijden. Met de fiets op je schouder over bielzen springen, of traplopen. Is dat sport?

Shitonya · 30 december 2005 op 14:36

Reuze interessant… 🙄

Mosje · 30 december 2005 op 14:57

Reuze interessant ook wat jij daar op je rug hebt Shit.
😛

WritersBlocq · 30 december 2005 op 15:04

[quote]En WB:in de sportscene schrijven ze altijd zo[/quote]
Dank Kees, weer wat geleerd 🙂

Mup · 30 december 2005 op 16:00

Ik ben niet zo’n sportkijker, maar heb wel het ‘foutje’ van de wielrenner gezien. De emoties die naar boven komen bij sport van mensen eromheen, of van de sporters zelf, vind ik daarentegen weer wel ‘mooi’ om te zien, mooi debuut, welkom op cx,

Groet Mup.

Shitonya · 30 december 2005 op 18:22

Waarom denk je dat het mijn rug is Mosje? 🙂
Maar goed gegokt. Zit er alweer heel wat maandjes op. En deed deze foto maar, omdat de andere “normalere” foto’s niet werkten.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder