Moederdag

Zo ongeveer zag de oude dame eruit die ging zitten op het stoeltje dat naast de parfums opgesteld stond, tafeltje erbij, allerlei monsters van al die lekkere luchtjes erbij. Het ontbrak de oude dame alleen nog aan een bakkie koffie, maar met haar praatjes had ze daar niet echt de tijd ook voor. De koffie zou koud geworden zijn. Zij zag er uit als een moeder die nog maar één dag kon genieten van al dat lekkers om haar heen, een eenzaam figuurtje die met kleine kraaloogjes alles genietend in haar opnam wat voor haar uitgestald was. Ik stond te snuffen bij de merkartikelen, alles voor die moederdag hé, en ze sprak een jonge verkoopster aan. Haar taalgebruik ontlokte bij mij een glimlach.
”Zeg juffie, hebbu hier ook dat merk van die mooie dame uit Basilije of Arregentina of zoiets”?

Ik wist direct dat ze Gabriella Sabatini bedoelde (wie anders is zo mooi uit zo’n land, ja oke Maxima)
”Weet u het merk niet mevrouw”, vroeg de jonge verkoopster aan de oude dame die lekker onderuitgezakt ging zitten. Tassen naast de stoel en wachten wat er komen ging, en ik….ik ging er echt voor staan. Want van dit soort conversaties heb ik een ingebouwde antenne, er komt altijd iets geks uit.

”Nee, natuurlijk niet, anders vraag ik ut uwes tog niet, se heet geloof ik…ehh nou weet ik het toch niet meer, ik kreeg het vorig jaar ook voor mijn moederdag van me soon, maar die is naar Canada vertrokken, en nu belt ie sondag wel, dus me dochter wil me dat luggie geve. As ik et merruk wist mog ik ut selluf kope en dan betaalt zij me wel terug.”

”Nou, dat mag u hopen, want het is erg prijzig”, antwoordde de verkoopster brutaal. Ik merkte dat ze totaal geen geduld had met de oude dame. En dat zou haar bezuren, ik voelde het al aankomen.
”Dus jij weet weluk merruk et is”,. waarom pak ie et niet effe dan”, sprak de vrouw een beetje geïrriteerd.
”U bedoelt Sabbatini, ik zal even voor u kijken, wilt u eau de toilet, of parfum”?
Verbaasd keek de dame naar de verkoopster.
”Eu de watte???, en parfum”’??, sprak ze verbaasd..”Nee, het was gewoon een hele mooie fles, met zo’n drukknoppie en dan as je drukte kwam er een lekkere lucht uit, dat rook je de hele dag”.

”Oke Sabbatini”, zuchtte de verkoopster, liep langs mij heen, trok haar wenkbrauwen op en liep naar de schap waar het merk behoorde te staan.
”’Moet u ook uw eige kadootje kope?’, richtte ze toen het woord even aan mij.
”Nee hoor, geen last van”, ik bedoelde eigenlijk te zeggen dat ik geen kinderen had en geen moeder meer.

”O, dus u wor lekker zondag verwent, nou ik moet maar afwachten of die meid van mij kompt. Die kerel van der dat is me der eentje, gaat zaterdags altijd stappe met se kamerade, mot die meid thuis blijven met die kleine jongen. Ach dat is zo’n pikkie die kleinzoon van mij”. En voordat zij met een fotoshow zou gaan beginnen zei ik snel gedag en liep wat verder de winkel in.

Nu had ik er even geen zin in, het was al triest dat die oude dame zelf haar moederdagcadeau moest kopen, en betalen in de hoop dat zij haar geld terug zou krijgen, en hopen dat haar zoon maar zou bellen uit Canada om haar misschien een prettige moederdag toe te wensen.
”We hebben geen Sabbatini meer, wel nog J-LO, is net zo lekker”’kwam de verkoopster haar melden en liet gelijk de fles van J-LO zien.
”Wie is Jeloo nou weer”, antwoordde de oude vrouw.
”Dat is ook een beroemdheid, maar dan in het zingen”.
”O, en wat doet die andere beroemdheid dan”?, vroeg de vrouw verbaasd
”Ehh..nou, ehhh ik geloof….ja ze is beroemd”.Maar net misschien 17 jaar, houd niet van tennis dus kon niet weten dat zij ooit een top tien speelster was geweest. Ik wilde dat net vertellen toen ik de oude dame een beetje boos op zag staan, haar tassen pakte, diep zuchtte en liep naar de kassa.

”Geeft u mij maar een fles Boldoot, die blauwe daar. Weet ik tenminste wat erin zit”, ik hoef al die dure merken niet. Se ruike allemaal ut sellefde, behalve deze. Maar da’s dan ook een echte opoe luchhie”.
Ik liep met een grote smile de winkel uit. Op zo’n moment besef je pas dat je geen moeder meer bezit, dat je haar verdomd veel mist.
Want vroeger toen we klein waren kocht je altijd een luchtje voor moederdag…
En dat was altijd en eeuwig ..juist..Boldoot