Ergens ver van de wereld zitten de heren. Met enkels in het tapijt, gezeten in fauteuils van vele koeien. Ze noemen geen namen van mensen. Namen klinken; als “Koninklijke Kachel”, “Voedsel Vervangsel” en “Schiet wat je Ziet”. Het zijn hun namen. Samen gaan ze genieten van een uitgebreide maaltijd; monopolie. Een speels festijn met echte plaatsen en straten, symbolische huizen en bedrijven. Als aperitief schatten ze hun opponenten met welgekozen woorden in. Als voorgerecht worden gewaagde scenario’s geopperd. Ze schatten een zo hoog mogelijk effect van de dis. Bij de hoofdgang vliegt de retoriek over en weer, met als regel beleefd te zijn en niet hard te praten. Het spel wordt gespeeld en als toetje vertelt de winnaar, met brede praat, hoeveel hij deed voor de naamlozen. Borrelen met één glaasje hoogbejaarde wijn, de winnaar soms twee. De sfeer is bijzonder, de rest is spel.
Ver hier vandaan leven de zieltjes. Mensen met de last van verlangens en dromen. Gezichten die niks hebben en werken voor alles. De zieltjes leggen hun weg af en zien elke stap. Zonder brede praat of een naam die klinkt, blij met elk voetje vooruit. Zij kunnen hun dromen bewaren als hun dagen verdwijnen. Dromen die door hun kinderen voortleven.
De zieltjes kijken naar de onzichtbare bijeenkomst van de heren. Ze verwachten dat die hun dromen realiseren. De wereld heeft dromen nodig en het is fijn dat die blijven. Ploeterend, zwetend, werkend voor elke droom, elk verlangen en elke stap, met vele teleurstellingen op hun pad en vreugde onderweg, hebben de zieltjes leven. Ver van daar praten de heren. Ze spelen monopolie en drinken cognac, maar vergeten dat ze zich vervelen.
12 reacties
Mosje · 23 juli 2005 op 14:07
Het zal wel aan mij liggen, maar ik snap geen snars van dit stukje.
KawaSutra · 23 juli 2005 op 17:03
Het heeft wel wat, deze tekst. Schept een bepaald sfeerbeeld over de mens als marionet en de goden die de touwjes in handen hebben. Onduidelijkheid en tegenstrijdigheid in de tekst zorgen er voor dat je het net niet kunt pakken, net als het leven.
Kees Schilder · 23 juli 2005 op 17:27
Ik vind het eigenlijk wel heel mooi geschreven.
bert · 24 juli 2005 op 00:42
[quote]Zij kunnen hun dromen bewaren als hun dagen verdwijnen.[/quote]
Mooi kort verhaal. 🙂
melady · 24 juli 2005 op 00:43
Ergens snap ik het wel
Ma3anne · 24 juli 2005 op 09:03
Mooi en poëtisch beschreven die polarisatie tussen de economische machthebbers en het voetvolk.
Blij dat ik mijn dromen heb…
Dees · 24 juli 2005 op 10:25
Waarvan dromen de heren… Echt alleen van meer hotels in de Kalverstraat?
Ik vind het een prachtig stukje..!
KawaSutra · 24 juli 2005 op 11:52
[quote]die polarisatie tussen de economische machthebbers en het voetvolk[/quote]
Haha, die link had ik niet eens gelegd. Nou ja, die topmanagers zien zichzelf ook als goden en ze trekken toch ook aan de touwtjes.
Knap geschreven.
emaessen · 24 juli 2005 op 20:13
Grappig dat mensen mijn stukjes net anders lezen dan ik ze bedoelde 🙂 . De echte toplui (industriëlen, politici, adel) interesseren zich niet meer voor het zoveelste miljoen. Ik denk eerder dat geld en macht de toegangskaartjes zijn voor de hoogste kringen en hun plek daarin. Verder vrees ik dat hen weinig boeit. Dit en het idee dat; zij zich buiten het aardse gebeuren en karmische levensrad stellen, probeer ik in het verhaal te vangen.
Eric
klungel · 24 juli 2005 op 21:17
Gek genoeg snapte ik deze in 1 keer.
En ik vindt het ook nog mooi geschreven.
[quote]hebben de zieltjes leven.[/quote]
moest dat niet ‘hebben de zieltjes het leven.’ zijn?
emaessen · 8 oktober 2016 op 20:23
Een klein beetje vals spelen mag wel hoor, het past in het verhaal.
emaessen · 8 oktober 2016 op 20:21
Ik heb hem net nog eens herlezen. Het beschrijft de Bilderberg groep en naar mijn mening vrij goed. Samen met tien andere stukjes ligt het maandag bij het ochtendblad bij een redacteur van, ja ja, de arbeidspunt. Mijn beste vriend vond het van dat kaliber.
In 2006 heb ik het bij de sociale werkplaats laten rukken 30 stuks. 13 Verkocht en de rest weggegeven daarmee was ik uit de kosten.
Mocht iemand tijd over hebben, help me even op weg met de nieuwe site, die snap ik niet zo.