Ik heb het verschil nooit gezien en onderkend. Een eenhoorn is voor mij namelijk ook een monster. Je zult het maar hebben. Een hoorn op je neus? Alle hoon valt dan over dat ene lichaamsdeel heen. Monstrueus. Geen aandacht meer voor de schubbenhuid of de ongelovelijk dikke billen. Een oor dat buitendimensionaal uitsteekt. Ogen die loenzen. Alles valt in het niet bij de eenhoorn.
En als het er nu eens twee zouden zijn? De tweehoorn. Dat zou dan weer veel normaler zijn. Je ziet er dan twee. Niet zo heel bijzonder. Of wat te denken van een telescoophoorn? Een uitschuifbare hoorn midden op je gezicht. Dat kan alleen de vrouwtjes bekoren denk ik. Mag ik even op je gezicht zitten? Ik zie het al voor me. Dan ga je als man pas echt op je bek.
Bekken krijgt dan sowieso een geheel andere betekenis. Daar komen kindjes van. Wat me dan weer even terugwerpt op de vroege Middeleeuwen waarin mijn ouders zijn opgegroeid. Waarin mijn moeder werd wijsgemaakt als klein meisje dat van zoenen kindjes komen. Hoe vals. Een ongeruste puber na het eerste zoentje, dat doe je je ergste vijand niet aan.
Terug naar de monsters. Tegenwoordig een koosnaam. Want iedereen wil met monsters spelen. En dus ook met de eenhoorn. Het is alleen jammer dat ze zoveel lawaai maken. En als het nu nig echte oergeluiden waren dan zouden ze wat mij betreft ermee wegkomen. Maar nee. Het is slechts iel gepiep en geblieb. Weer een monster omgelegd. Ik haat telefoons en gameconsoles.
Geef dan toch maar de eenhoorn. Zo’n hele lange met aan het einde een krul. Een gigantische alpeneenhoorn, ja dat wil ik zien en horen. Een enorme telescopische glijstaaf die geluid maakt bij zijn hoogtepunt. Dat zou wat zijn. Monsterlijk eenhoornig.
4 reacties
Nummer 22 · 26 juli 2017 op 15:15
? alle mobiele telefoons zijn 1hoorns. De obliehoorn gevuld met lachroom geeft een?. In berg en dal klinkt dan hoorngeschal. En de boer schreeuwde’ hoor’n wah blief..hoor’n …ik ben doof moet naar beter hoor’n’
Mien · 30 juli 2017 op 16:33
Geen reacties van liefhebbers van troonspelen? Dat verbaast mij. ?
Arta · 1 augustus 2017 op 20:57
Haha, ik heb de eenhoorn nog nooit vanuit erotisch oogpunt bekeken 🙂
Voor mij is het dan ook meer sprookjesdier dan monster.
Grappige beschouwing.
Mien · 3 augustus 2017 op 12:03
Ik heb het even verder uitgediept en kwam terecht via wikipedia bij christelijke iconografie.
‘In de Middeleeuwen werd de eenhoorn bestempeld als een sterk en woest beest en toch ook geassocieerd met kuisheid en maagdelijkheid, het dier kon immers alleen in bedwang gehouden worden door een maagd. Een tekst uit de 15e eeuw luidt: “Een eenhoorn is zo sterk, dat geen jager hem vermag te vangen. Maar een maagd wordt geplaatst daar waar hij verwacht wordt, zij opent haar schoot en de eenhoorn legt zijn kop daarin …’
‘De eenhoorn die zijn hoorn in de schoot van een maagd legt, de hoorn die het beeld van een fallus oproept, voor een erotische en seksuele connotatie is niet veel meer nodig. Zie bijvoorbeeld de jongeman op de speelkaart rechts [red: Speelkaart, kopergravure, ca. 1465], waar lichaamshouding en het doorlopen van beharing van ruiter en paard naar de hoorn duidelijk dienen om de gedachte aan een erectie op te roepen.’
Toch wel stouterds die christenen. 🙂
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eenhoorn_(fabeldier)#/media/File:Vogel_Unter.png
—