Moonwalk naar Alcatraz

Het gerucht gaat dat hij helemaal niet kassie wijlen is. Het schijnt dat niet hij, maar een pop onder dat laken lag dat de helikopter in werd geschoven. En dat Michael Jackson enkele dagen daarvoor al gevlucht is naar een onbekend eiland, inclusief de miljoenen die hij als voorschot voor zijn 50 concerten had gekregen. Op dat eiland zou hij ‘as we speak’ [i]moonwalkend[/i] een feestje bouwen met Elvis Presley, Jimi Hendrix en Tupac Shakur. Het zou wel leuk zijn. Ik heb het namelijk altijd jammer gevonden dat ik te jong ben om The King meegemaakt te hebben. En dan had je natuurlijk ook nog de Beatles, de Stones en de toch al geweldige sixties waarin de beste muziek Aller Tijden bij elkaar gesnoven werd. Als toetje leverde de Amerikanen ook nog eens de grootste prestatie Aller Tijden door op de Maan te landen, dit jaar ook al 40 jaar geleden. Als je net als ik in de jaren ’70 bent geboren voelt het een beetje alsof je pas arriveerde nadat het feestje was afgelopen. Als een starter op de huizenmarkt anno 2009.

Het enige dat ik me van Elvis herinner zijn de beelden van zijn biografie tijdens de jaarlijkse documentaires op TV, wanneer hij weer eens zoveel jaar dood was. De zielige transformatie van een heupwiegende charmeur in een soort dikke zwetende Bob de Rooij in Supergrover costuum. Op 8 januari dit jaar zou hij 74 zijn geworden en waarschijnlijk zijn honderdduizendste Cadillac hebben gekocht. Als hij van de drugs af was gebleven had hij misschien nog geleefd. Maar ja, dan hadden we voor hem waarschijnlijk niet meer interesse gehad dan voor andere levende legendes zoals Paul McCartney, Madonna of tot enkele dagen geleden, Michael Jackson.

Triest, dat is wat ik ervan vind. Ik heb Michael altijd geniaal, maf maar vooral triest gevonden. Hij zag er uit als een zombie, in het echt veel enger dan in de video van Thriller. Alle energie volledig uit hem gezogen door iedereen die zijn hele leven wat van hem moest. We weten dat hij als kind al het podium opgeslagen werd door zijn vader. Op zich een beproefde methode die we ook kennen van Ike Turner maar dat het niet goed voor je is op zo’n jonge leeftijd zien we ook weer aan Britney Spears.

Wat we eigenlijk zouden moeten doen is artiesten van het formaat Michael Jackson op de Wereld Erfgoed-lijst zetten zoals nu met de Waddenzee is gebeurd. Dan zouden ze worden beschermd tegen bedreigingen en zelfdestructie. De geheime dienst had Kurt Cobain een nieuwe identiteit kunnen bezorgen zodat hij terug kon keren in de anonimiteit toen hij het niet meer trok. En misschien hadden ze Herman Brood kunnen opvangen voor hij besloot van de grond van het Amsterdamse Hilton-hotel zijn laatste schilderij te maken.

Het punt is dat veel mensen meer plezier beleven van de artiesten en kunstenaars in de wereld dan van de 10.000 km² natte [i]drebbik[/i] die we Waddenzee noemen. Persoonlijk zou ik nog liever naar een concert van K3 gaan dan naar die zandplaten met slik en geulen. En daarom is het onze plicht om de grote artiesten nadat we ze volledig hebben geconsumeerd te redden van de ondergang.

Behalve het invoeren van de Wereld Erfgoed-lijst voor artiesten en kunstenaars pleit ik daarom ook voor het omtoveren van een klein eiland als Alcatraz tot een artiestenreservaat. Alcatraz is uitermate geschikt om opdringerige fans buiten te houden. Het wordt een rustige ressort voor de toekomstige Elvissen, Bob Marley’s en Michael Jacksons van deze wereld.

Financiering is misschien een puntje van aandacht omdat de meeste ontspoorde artiesten al hun geld in hun aderen of, in het geval van André Hazes, in knakworsten gestoken hebben, maar dat betalen ze postuum wel terug met royalty’s.

Je moet immers toch toegeven dat de mensheid niet erg zuinig is op zijn helden. Dat begon al met het opsluiten van Nelson Mandela en het kruisigen van Jezus Christus wat achteraf ook niet helemaal gepast was. Daarom lijkt het mij dat we er maar eens voor moeten zorgen dat de biografie van de eerst volgende overleden artiest eindigt met een oud, grijs mannetje, tevreden terugkijkend op het plezier dat hij de mensheid gaf.