Een platenspeler! Hoe romantisch is dat?
In ieder geval heb ik mijn jeugd niet verspild aan het uiterst inspiratieloze verzamelen van colablikjes, maar als ik terugdenk aan al die tijd die het vroeger kostte om cassettebandjes op te nemen en computerspelletjes in te laden, zou ik willen dat ik dertig jaar later geboren was. De batterijen in mijn walkman waren altijd leeg als ik exact halverwege school was en op mijn platen zaten altijd krassen waardoor [i]Pride[/i] van U2 klonk alsof ik in een treinwagon zat.