Fransen zijn onbeschoft en onbetrouwbaar. Dat vooroordeel hebben althans veel Nederlanders. Een vooroordeel dat nog eens bevestigd wordt in een reclamespot van Paturain. Met mijn blonde haren en blauwe ogen zul je het niet direct aan me kunnen zien, maar ik heb Franse voorouders. Mijn gehele familie is verzot op Frankrijk. Mijn opa en oma hoefden nooit lang na te denken over hun jaarlijkse vakantiebestemming. De reis ging vrijwel altijd naar Frankrijk. De Franse genen lijken ze op mij te hebben overgebracht. In mijn jeugd kocht ik singletjes van de Nederlands-Franse nicht [url=http://www.popinstituut.nl/index.htm?dat/index.htm?485 ]Dave[/url] (ik was nog heel jong en wist niet beter) en rokkenjager [url=http://home.hetnet.nl/~julienclerc/ ]Julien Clerc[/url]. In die tijd hoorde je veel Franse chansons op de radio: ‘Ne me quitte pas’ van [url=http://www.jacquesbrel.be/]Jacques Brel[/url] kwam regelmatig voorbij of mijn favoriet ‘C’est moi’ van [url=http://www.c-jerome.com/]C. Jerome[/url]. Brel is ook in Nederland altijd tot de verbeelding blijven spreken. Zijn 25-ste sterfdag is hier uitgebreid in de media belicht. Zelfs [url=http://www.rtl.nl/actueel/rtlboulevard/entertainment/]RTL Boulevard[/url] besteedde er aandacht aan. Maar op het lolitasterretje [url=www.moi-alizee.com/ ]Alizée[/url] na, is Brel is nog zo’n beetje het enige wat hier van de Franse cultuur binnensijpelt.
Nu word ik zelf ook niet heel vrolijk van die Franse shows bij TV5. Om de haverklap komt rockster Johnny Haliday voorbij die er per uur slechter gaat uitzien, ondanks een paar overduidelijke facelifts. Maar als je eenmaal een ster in Frankrijk bent, dan blijf je er je hele leven een ster. Iets wat in Nederland onmogelijk is. Ten eerste houden we hier niet van sterren. Mensen met een (te) grote mond, zoals Clarence Seedorf, worden uitgefloten. En ten tweede vinden Nederlanders het een verdienste als je ‘zo gewoon’ bent gebleven. Iemand als Frans Bauer ziet eruit als je domme, onhandige buurman en zo klinken zijn liedjes ook.
Het mooie van showbizz heb ik altijd gevonden dat het ‘larger than life’ is. Er staan mensen op het podium die iets bijzonders uitstralen. De Fransen hebben dat goed begrepen. Die hebben er geen behoefte aan om hun buurman te horen te zingen. Zij waarderen het bijzondere en niet de middelmaat. Nederlanders houden van kleurloze huisvrouwen als Linda de Mol en Caroline Tensen. En de voetbalclub Heerenveen met 11 koorknaapjes vinden we de meest sympathieke sportvereniging. Geen wonder dat de Fransen met de excentrieke spelverdeler Zidane al een keer wereldkampioen voetbal zijn geworden en het Nederlands elftal met de hakken over de sloot naar het EK in Portugal is gegaan. De Fransen hebben dan ook het recht een beetje arrogant te zijn.
[img]http://www.world-cup-info.com/photos/2002/1st-38-france-denmark-zidane.jpg[/img]
0 reacties