Zondagmiddag, het is niet te geloven maar ik zit weer in Mestrééch. Door de politie aangehouden en aan de kant gezet, ik mag niet meer verder rijden. Met mij op dezelfde verlaten weg staan ongeveer 10 andere automobilisten vertwijfeld om zich heen te kijken zich afvragend waarom we hier staan. (Althans, dat denk ik) Ik loop naar voren en spreek een meneer aan om te vragen of hij weet waarom we hier staan. De seconde dat hij zijn mond opendoet heb ik al spijt van mijn vraag. ‘Jèh kéénd, ut is de rônde váán áááámstel, wits dich dat néét?’ In een soepele beweging slinger ik mijn tolkvertaling boekje uit mijn binnenzak en probeer te ontcijferen wat de goede man nou net tegen me heeft gezegd. Als Sophie Neveu van ‘so dark the con of man’ ‘Madonna of the rocks’ kan maken, moet het mij als voormalig Maastrichtse toch lukken om dit te ontcijferen. Het is dus de wielerronde van Amstel. De boykes zijn al op de Cauberg (Valkenburg) Nou, dat kan nog wel even duren voordat ze hier zijn. Gelukkig ben ik dit keer niet alleen in Maastricht, ik heb versterking uit Heemstede naast me in de auto zitten. Met onze Hollandse mondjes gaan we maar een beetje langs de zijlijn staan wachten in de hoop dat de fietsertjes een beetje doorfietsen om hun welverdiende amsteltje bij de finish op te halen.

Daar staan we dan, grijs weer, op een grijze stoep tegen de grijze zijkant van de grijze Noorderbrug aan te staren, omringd door grijze mannen…where is the joy? Na een kwartier wachten komt er eindelijk schot in de zaak. Voorafgaand door politie en vele snelle ootookes met snelle boykes achter het stuur schieten in een aantal seconden 180 zielen voorbij op een racefiets. Het lange wachten (ja een kwartier is al lang voor mij) heeft me helemaal hyper gemaakt. Als de knappe knullen voorbij flitsen ga ik helemaal uit mijn dak en juich ze toe. 180 boys in strakke neon pakjes en gespierde billen branden op mijn netvlies. Mijn uitzicht veranderd van grijs tot zoet, van saai tot super, van ‘ik wil naar huis’ tot ‘ik wil naar de finish!’ Zucht…daar was de joy!

Met een grijns van oor tot oor parkeer ik mijn vriendin en mezelf in mijn grijze opel corsa en laat grijs (met een tikje fluorescerend neon) Maastricht achter me als ik de A2 op schiet richting Noorden.

In Den Bosch aangekomen schijnt de zon, we strijken ontspannen op een paar terrasstoelen neer. Terwijl we aan het kletsen zijn slaat me de schrik om het hart als opeens naast me een vader en zoon enthousiast op hun trekharmonica gaan spelen. (moeten die geen koebel omhangen zodat we weten dat ze eraan komen?) By the way, heeft het de grenzen van Zuid Europa nog steeds niet bereikt dat er geen animo is voor trekharmonica’s bij terrassen in Nederland? Bad news travel’s toch fast? Ondertussen vraag ik me af wat het zoontje eigenlijk aan het doen is, volgens mij worden we gefopt en is alleen pa aan het spelen. De kleine is (zoals we dat noemen) aan het playbacken, het is de mini playback show, het is de instrumentale mini playback show!! HA! Mijn vermoeden wordt bevestigd als de kleine stopt met ‘spelen’ en met de pet rond gaat. Ik bedoel, als de helft van het orkest wegvalt en je hoort geen verschil..?

Met een piep in mijn rechteroor probeer ik mijn gesprek voort te zetten als pa en zoon een ander terras gaan plezieren met de instrumentale mini playback show. Wat een bof!


18 reacties

Domicela · 27 juni 2005 op 13:05

[quote]De seconde dat hij zijn mond opendoet heb ik al spijt van mijn vraag[/quote]

Dat heb ik nou ook iedere keer dat ik me in het mooi Limbabwaanse landschap waag ….. versta er echt helemaal niets van!

WritersBlocq · 27 juni 2005 op 13:16

Hoi Nelleke,
welkom! Ik vind het een leuke column, zie het helemaal voor me. Wat mij betreft was dit de laatste zin geweest: [quote]Met een grijns van oor tot oor parkeer ik mijn vriendin en mezelf in mijn grijze opel corsa en laat grijs (met een tikje fluorescerend neon) Maastricht achter me als ik de A2 op schiet richting Noorden.[/quote] omdat het Bossche stukje niet veel toevoegt en weer een hele andere sfeer geeft. Groetje, Pauline.

champagne · 27 juni 2005 op 13:38

Writersblocq haalt me de woorden uit de mond…ben het volledig met haar eens!
Tjuuuus! 😀

Troy · 27 juni 2005 op 14:32

Je schrijft leuk en ik wil je kwalificeren voor de origineelste column titel van deze maand. De Engelse one-liners hadden voor mij wat minder gemogen. Ook welkom trouwens.

Grt Troy

Nelleke · 27 juni 2005 op 15:36

Goedemiddag allemaal!

Hartelijk dank voor jullie opmerkingen en welkom. Ik moet nog een beetje wijs worden hier. Maar dit zal zeker niet de enige toevoeging van mij blijven aan deze site.

Groetjes Nelleke

Kees Schilder · 27 juni 2005 op 15:48

Prima column! Van mij mogen er meer 🙂

Mosje · 27 juni 2005 op 15:54

[quote]het is niet te geloven maar ik zit weer in Mestrééch.[/quote]Inderdaad niet te geloven. Was je echt in Maastricht? En alweer? Ongelofelijk, jij durft zeg.
😛

Maar alle gekheid op een stokje: Leuk stukje.
Ben het overigens eens met de kritiek dat je Den Bosch had kunnen bewaren voor een apart stukje.

By the way: rijd jij motor?

KawaSutra · 27 juni 2005 op 16:39

Gefeliciteerd Nelleke met je eerste twee columns. Ik vond ze beide om van te smullen dus ik lust er nog wel een paar. Maar wel voortaan gewoon één voor één insturen want dat moeten wij ook van de redactie. 😆

bert · 27 juni 2005 op 17:03

[quote]Daar staan we dan, grijs weer, op een grijze stoep tegen de grijze zijkant van de grijze Noorderbrug aan te staren, omringd door grijze mannen…where is the joy?[/quote]
Welkom Nelleke, leuke column. Meeste op of aanmerkingen zijn inmiddels geplaatst. 🙂

Li · 27 juni 2005 op 20:32

Ook ik onderschrijf de reactie van WB. Vader en zoon Trekzak kun je wat mij betreft schrappen.
Verder een hartstikke leuke column!

Li

sally · 27 juni 2005 op 21:52

Leuk geschreven.

Groet
Sally

Dees · 27 juni 2005 op 22:40

Hee, eerste column… Eng he?

Tsja, ik ben gefascineerd door de titel. Morgen lees ik de rest…

Grtz,

Dees 😀

Wright · 27 juni 2005 op 23:06

Ook ik sluit me aan bij de reactie van WB.
Overigens is een goed bespeelde, melancholische trekzak met repertoire van Brel en Piaf aan mij wel besteed. 😉

WritersBlocq · 28 juni 2005 op 00:21

Hee Nelleke, ga jij een hit maken van die trekzak of zal ik het wagen?

Nelleke · 28 juni 2005 op 08:52

Hey Pauline! haha…ja die trekzak doet nog wonderen hahaha….zullen we samen een hitje schrijven? 😆

WritersBlocq · 28 juni 2005 op 09:20

@ Nelleke: Zo te zien aan de reacties zouden wij een hoop missen door dit samen te doen. Ik stel voor: iedereen een oneliner over de trekzak, alle zinnen in een grabbelton doen en in willekeurige volgorde onder elkaar plaatsen.
Een beetje dat kind in ons loslaten, Pepe gaat dat weer vatten in een column en … zo kan ik nog wel ff doorgaan 😀

Ma3anne · 28 juni 2005 op 09:57

Heb niets aan de vorige reacties toe te voegen. Kom maar op met je volgende. Je schrijft leuk!

melady · 29 juni 2005 op 00:51

Leuk en welkom.

[quote]By the way: rijd jij motor?[/quote]

Deze verschrikkelijke foute opmerking van ons aller teerbeminde en gehate Mosje, moet je uiteraard niet zereneus nemen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder