Nes, Ameland (Uit de dossiers van Onderzoeksbureau Paco B.V.)

[url=http://examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=13567]Vervolg van Loch Ness[/url]
Herr Heimlich blijkt inderdaad in Nes op Ameland te zitten. Hij zit met drie lijfwachtachtige gorilla’s op een hotelkamer. Waarschijnlijk zitten ze te genieten van al het geld dat ze wethouder Jansen hebben afgetroggeld. Gelijk hebben ze, zou ik ook doen. Maar ja, de vrijeradicaal Ab en ik zitten hier om dat geld weer bij Jansen terug te krijgen en dat valt nog niet mee want we zitten hier al twee dagen in een auto voor het hotel te wachten zonder dat er wat gebeurt.

Ameland is een geestig eiland met veel water er omheen. En als het regent zie je nog meer water. ‘ Als ik hier nog een week moet zitten spring ik vrijwillig van de vuurtoren,’ zeg ik tegen Ab die naast mij in de auto zit.
‘Dan zit je hier nog wel een week want ik las net dat er een file voor die vuurtoren staat. En je moet een kaartje kopen als je wilt springen.’

Ab probeert intussen met een verrekijker te volgen wat Heimlich zit uit te spoken in zijn hotelkamer. De gordijnen staan open daar.
‘Is het een beetje interessant, Ab?,’ vraag ik verveelt gapend.
‘Dat kun je wel zeggen,’ antwoord Ab. ‘Deze kijker vergroot honderd maal.
Ik kan van hieruit zelfs, 150 km verderop, Jansen op zijn vrouw zien raggen, ik bedoel maar.’
‘Is dat zo?,’ vraag ik. ‘Altijd al geweten wat voor smerig mannetje jij bent.’

Plotseling begint het te regenen en Ab zet de ruitenwisser aan.
‘Kutweer,’ bromt hij terwijl hij door de kijker nog iets zinnig probeert te zien.
‘Ik ben altijd blij als het regent Ab, want als ik niet blij ben regent het toch wel.’

Stilte.

Ik heb er genoeg van. Naar regen kijken is hetzelfde als genieten van opdrogende verf. Tijd voor wat onbezonnen acties. Met mijn mobieltje bel ik een taxi en vraag ze voor het hotel te wachten . Vervolgens loop ik met Ab het hotel binnen naar kamer 26 en klop op de deur: ‘Wer da???’
‘Hoerservice hier. Twee Thais en twee Chinees!!,’ roept Ab.
De deur gaat op een kier, ik trap hem open, loop naar binnen en zet mijn aansteker in de vorm van een pistool tegen Heimlich’s kop: ‘Howdie, Heimlich. Zeg eens tegen de heren gorilla’s dat ze die taxi voor de deur nemen naar de vuurtoren om daar op de play-offs te wachten.
En tutut, geen paniek, Jezus komt ook. Hij is al gesignaleerd in de buitenwijken van Nes. En heb je overigens al dat nieuwe kassucces gezien, die film in 3D, Christus strekt de benen? Fenomenaal!’

Heimlich stuurt met een bleek gezicht zijn gorilla’s naar de taxi en ik geef hem opdracht, telefonisch 2.5 miljoen naar Jansen’s rekening te boeken.
‘Es war nur zwei Million,’ durft de lul ook nog te zeggen.
‘Dat klopt, Adolf’, zegt Ab. ‘Maar wij hebben ook zo onze kosten.’
Daarna wandelen wij doodgemoedereerd het hotel weer uit, en bestellen een boottaxi naar de vaste wal.

Hoeveel krijgen wij eigenlijk voor deze klus,’ vraagt Ab op de terugweg.
‘Niet zoveel, Ab,’ antwoord ik. ’ Maar ja, geld maakt toch niet gelukkig.’
‘Zit wat in,’ bromt Ab. ‘Maar ik ben nooit te beroerd om het nog een kans te geven.’

Dat filosofische van Ab.
Wordt veel te weinig gewaardeerd..