Nieuwe bonscoach

Nederland is weer op zoek naar een nieuwe bonscoach. Hoelang heeft de vorige het uitgehouden? Eentje waar kortzichtig blind vertrouwen in was, door alle bobo’s, bonzen van kaliber. Geen klinkende resultaten en een terugval op de wereldranglijst van, tot voor kort nog nummer één, naar plaats tweeëndertig. Met die plek nestelen we ons tussen Senegal en Kameroen, samen met Hongarije. Tijd voor wat goede gesprekken.

Broederliefde gaat het niet worden. Ronald en Erwin, Frank en Ronald, René en Willy, ze hebben allemaal al bedankt. Zij willen hun vingers en reputatie niet branden aan gladde jetsetboys met dito auto’s, die alleen onder specifieke randvoorwaarden bereid zijn hun eigen merk voetbalschoenen aan te trekken, om vervolgens alleen bij goed weer en ideale omstandigheden, hun werk te doen. Daar valt geen eer aan te beleven, alleen maar buikpijn.

Oude rotten hebben ook geen trek. Advocaat van de duivel niet, Guus Hidden niet, Go Adriaanse al helemaal niet. Rinus Michels dan? Maar die is toch allang …? Krol dan? Nee, niet Henk, Ruud! Ruud Krol, samen met Sjakie Swart. Als dat toch eens zou kunnen? Oude tijden herleven. Johan draait zich om in zijn graf. Na zijn overlijden is de malaise bij de KNVB en haar geloofsbroeders pas echt tot het nulpunt gedaald. Het dooit niet, het vriest. Hartje lente. Waarom kunnen wij niet bloeien? Oranje heeft het nodig.

Jonkies dan? Edgar misschien? Kan ie meteen debuteren met zijn pas verworven trainersdiploma. Hoeft ie geen zeventien jaar te wachten. Als Davids heeft hij sowieso niets te verliezen, en tevens een groot voordeel. Hij keert namelijk altijd terug. Gevraagd of ongevraagd. Als een ware Heintje. Of we doen een combi Patrick en Justin. Nee, niet Bieber, Kluivert! Vader en zoon? Of toch maar niet? Danny en Daly liggen dagelijks nog te vers in het geheugen.

Er blijft nog één kanjer over natuurlijk. Ware het niet dat deze zijn kans, dit keer zonder Cruijffiaanse veto’s, gretig aanpakt om overall KNVB baas te worden. Let wel, in maatpak, niet in trainingsoutfit of overall. Een maatpak, ja. Daarmee doet hij zijn maten in het pak. Hij naait ze erin. Niet de voetballen helaas. Was dat maar waar. Hoewel? Hij zou zijn voeten wat graag vegen aan de Armani-geklede ballen.

Trots moeten we weer worden op onze jongens. En niet wij alleen. Ook het buitenland moet weer tegen Oranje op gaan kijken. En daarvoor is er maar één man geschikt. Een man die zijn eer aandoet. Een keeper, die alles bij elkaar keept, die boven de groep staat, desnoods zweeft, doen engelen ook. Een buitenlander die onze taal spreekt, geen visserslatijn. Met frisse blik, met vreemde ogen die dwingen. Geen bonscoach maar een blijfcoach. Zijn naam: Preud’homme. Michel! Laat ons bij deze rode duivel te biecht gaan, opdat we weer leren voetballen, als duvels uit een doosje. Doos. Mocht het dan toch niet lukken, geven we hem na pakweg een jaar gewoon weer de bons. En gaan we weer vrolijk op zoek naar een nieuwe bonscoach … eh … blijfcoach.