Niveau

‘Neem jij wel eens het initiatief?’ Vroeg een vriendin laatst onder het genot van een cappuccino, zittend in een lunchroom. Zij luncht, ik eet gewoon een broodje.
‘Een hint, dat het tijd wordt dat ik eens afreken?’ was mijn wedervraag.
‘Je weet best wat ik bedoel. Nou, doe je het wel eens?’
‘Afrekenen? Ja hoor.’ Zei ik en deed een halfslachtige poging de ober te wenken. Normaliter lukt het me nooit om de aandacht van die zak hooi zo snel te trekken maar nu was hij er snel. Mijn vriendin begon daarop een alternatieve maar erg duidelijke versie van Hints te spelen.
‘Twee cappuccino, alstublieft,’ zei ik. ‘Spuug,’ commandeer ik een bedenkelijk kijkende vriendin.
‘Nou, Otto en ik, we…..’
‘Jullie doen het nu zo’n twintig jaar samen.’
‘Deden. Ons echtelijke nachtleven laat wat te wensen over, zeg maar.’ Fluisterde ze zo snel en zacht, dat ik eerst dacht dat ze ‘echtelijk nachtleven’ had gezegd, en ik schoot in de lach.
Haar ernstige smoelwerk riep me snel tot de orde. Zo’n verkramping moest echt zeer doen. Ze had het écht gezegd.
‘Ja, lach maar, jij hebt makkelijk praten. Jij hebt durf en kunt overal openlijk over spreken, maar zo steekt niet iedereen in elkaar. Ik zeker niet.’ Zei ze meer verdrietig dan verwijtend. ‘Ik wil er met iemand over kunnen praten, liefst serieus. Dus hoe houden jullie het, uh, spannend met een zekere regelmaat?’
‘Je wilde eerst geen persoonlijke vragen stellen vandaag?’
‘Serieus zei ik toch.’
‘Oké, je seksleven is dus de klote op.’ Vatte ik samen. En voordat ik verder kon praten, onderbrak ze me met een luid; ‘Sstt, niet zo hard!’ Waarop we pas echt de aandacht trokken.
‘Hmm, Elsje komt tekort.’ Fluisterde ik zo hard mogelijk.
‘Laat maar, met jou valt niet te praten op een redelijk niveau.’ Antwoordde ze nijdig blozend.
‘Ik ben serieus. Kruip je wel eens bij hem onder de douche? Leggen jullie wel eens kaartje? Vraag je wel eens om een veeg?’
‘Nee, ik douche altijd eerder, maak mijn toilet en ga dan slapen. Wat heeft dat kaarten er mee te maken?’
‘Wij leggen wel eens kaartje, en als we bijvoorbeeld Jokeren, maken we er stripjokeren van. Wie verliest, trekt een kledingstuk uit. Het mag wat kosten aan stookkosten in de winter, maar dan heb je ook wat.’
‘Met kaarten trek ik de aandacht van mijn Otto wel, maar op een verkeerde manier.’
‘Lullen jullie nog wel met elkaar?’
‘Natuurlijk communiceren wij nog. Wil je eindelijk eens op je taalgebruik gaan letten, je bent een volwassen vrouw!’
‘Dat cómmunicéren, gaat dat dan over wie er aan de beurt is om de container buiten te zetten, of heeft dat een ander níveau. En ben je dan zo opgefokt als nu, of hang je ook wel eens in een stoeipak over je gesprekspartner?’
‘Ik ga nog even wat boodschappen doen,’ antwoordde ze kortaf en rekende af.

Ik zag haar nog geen half uur later terug, in mijn favoriete lingeriewinkel. Mijn vette knipoog werd niet beantwoord. Weer een week later, zelfde plaats, zelfde ober en zelfde bestelling, vroeg ik haar; ‘En, lekker gecommuniceerd? Heeft Otto je op een ander niveau getild, of ben jij gewoon weer onder gaan liggen?’

‘Ober, mag ik de rekening.’