Hoe dop ik nu mijn noten? Dertien jaar, brugpieper, muziekles. Ik staar verdwaast naar buiten. Daar gebeurt het allemaal. In de wijde wereld. En ik, ik moet hier op een stomme stoel zitten en luisteren naar muziek. Een of andere Bach en een of andere Mozart. Als we goed luisteren krijgen we misschien straks ook nog een stukje Abba.

Ik heb met alle drie niets. Helemaal niets. Ik wil alleen maar voetballen. En ja, dat meisje helemaal vooraan in de klas, die vind ik ook wel leuk. Maar ze ziet me niet zitten, laat staan staan. Ik ben te klein en zij heeft al borsten. Dat maakt het natuurlijk spannend. ‘Mien. Do re mi.’ Van notendop naar notendip. ‘Fa sol.’

Categorieën: Diversen

Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

1 reactie

Mien · 14 maart 2018 op 09:17

Het meisje heette Vernanda, zus van Fernando. Ze zat inderdaad ver van me vandaan. Te ver. Arme Vernanda, als ze eens had geweten.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder