Oh! Wat een zachtheid

Oh! Wat ben je zacht

Als ik je zie, zie ik niet meteen hoe bijzonder je bent. Ik kijk naar je, maar er gebeurt niets. Pas als ik je per ongeluk aanraak, golven er sensaties door mijn lichaam. Ik voel iets wat ik nog nooit gevoeld heb. Ik ril van sensueel genoegen. Zo zacht, zo zacht ben je. Zoveel zachts heb ik nog nooit aangeraakt. Zoveel zachts heb ik nooit gevoeld.

Voorzichtig voel ik opnieuw. Ja, dit is een zachtheid die ik amper aanraken durf. Dit is zachter dan zacht, er zijn geen woorden voor.

Ik wist niets van dit zachte bestaan.

Met één vinger streel ik traag langs je arm, trager dan traag. Ik ril en huiver van genoegen. Mijn adem stokt mij in de keel. Dit is het ultieme gevoel waar ik mijn hele leven al naar op zoek ben; op gewacht heb.

Weer strelen mijn vingers uiterst behoedzaam langs je zachtheid. Heel onopvallend geniet ik. Weer schieten kleine rillingen van genot langs mijn ruggengraat en doen mijn maag op een prettige manier krimpen. Yes! Ik pak je nu zelfverzekerder, maar teder vast. Ik weet het zeker: jij bent de enige die ik hebben wil. Jij! Ja jij! Je bent van mij. Jij bent voor mij gemaakt.

Voorzichtig vlei ik je over mijn arm en beef bijna als je zachtheid langs mijn armen strijkt. Voorzichtig, heel voorzichtig, terwijl de rillingen tussen mijn schouderbladen jojo spelen, pak ik je bij je schouders. Heel langzaam, tergend langzaam steek ik een arm in je. Mijn huid rimpelt van plezier. Nu de andere arm nog. Zijdezacht aai je over mijn huid en koestert haar. Jouw zachtheid om mij. Omhels mij en je bent van mij en ik van jou. Ik ontspan. Ik geniet en sluit mijn ogen. Ik draag je. Voor het eerst. Ik in mijn nieuwste badjas.