Mijn zoons noemen me mams, mijn dochter niet. Voor haar ben ik moeders, dat doet ze al sinds haar zestiende, omdat een buurjongen op de camping dat ieder kwartier tegen zijn moeder zei en ik daar helemaal gek van werd. Het leuke aan mijn dochter is dat ze aan een woord genoeg heeft om een herinnering te delen en mij op de kast te krijgen. Hou nou eens op en noem me alles behalve moeders. Dat kan niet moeders.
Ze heeft het niet van een vreemde. Mijn zus en ik doen hetzelfde. Ronnie Brandsteker, 1 april kikker in uw bil, little green balls, OSM en kan nog wel even doorgaan. We doen het er soms om. Hou nou eens op, als ze huilt van het lachen. Mama wordt in oktober 90 jaar en wilde een smartphone toen ze 89 werd.
We komen vrijdag mama, want zusje gaat naar Amsterdam en ik moet zondag werken.
Geeft niet. Ik heb er zin in. Als het leeg is, is het op en je bent zo jong als je er niet zo uit ziet, appt ze.
1 reactie
Hans Schoevers · 20 mei 2019 op 16:17
Dat een een geweldige mama!