Oppepper voor het geheugen

De laatste tijd heb ik veel last van mijn geheugen. Ik merk dat het benoemen van bepaalde zaken mij lastiger afgaan dan voorheen. Zeer vervelend als je iemand iets aan het vertellen bent en je vervalt in zinnen zoals: ‘Gisteren zag ik [i]Jeweetwel[/i] samen met [i]Dinges[/i]. Ze gingen die voordelige winkel in. Je weet wel, van die reclames met die bekende Nederlanders.’ Erg vervelend dus. Nou probeer ik een en ander af te schuiven op het ouder worden, maar zo vreselijk oud ben ik nu ook weer niet. Eigenlijk denk ik dus dat het gewoon komt door teveel input van buitenaf. Hoe kan een mens in deze wereld in Godsnaam alles onthouden! Vroeger woonde je in een dorp met 2 kippen en een geit en kende je iedereen bij naam, nieuwkomers waren schaars en de namen waren een stuk simpeler. Tegenwoordig kom je elke dag verschillende mensen tegen met exotische namen die je dan allemaal weer dient te onthouden. Gisteren had ik ook weer zo’n ‘incident’ waarbij ik weer eens niet op de naam van een collega kon komen, een collega met wie ik regelmatig samenwerk, dat was dus wel een beetje ongemakkelijk, maar met genoeg [i]Jeweetwels[/i] en [i]Dingesen[/i] kon ik me zonder al te veel kleerscheuren hier weer uit redden. Vooral omdat ik tijdens de vergadering snel mijn e-mail raadpleegde en zijn naam bovenaan mijn inbox zag staan, maar een kniesoor die daar op let. Het ging uiteraard om het resultaat en binnen twee minuten kon ik [i]Dinges[/i] weer bij zijn naam aanspreken.

Aangezien ik het zeer onbeleefd en respectloos vind als je iemand niet bij zijn naam noemt, is dit falen van mijn parate geheugen dus echt een probleem, groot is dan ook mijn vreugde wanneer ik op de website van De Telegraaf lees dat het eten van broccoli zeer goed is voor het geheugen. Dit geldt ook voor aardappelen, sinaasappelen, appels en radijsjes, maar in het bijzonder voor broccoli. Zonder het artikel uit te lezen stap ik in mijn auto op weg naar de supermarkt, ik zou namelijk echt niet weten waar ik in mijn woonplaats nog een ouderwetse groenteboer zou kunnen vinden, een vaag gevoel dat ik iets vergeten ben knaagt in mijn buik. Ik kan er echter niet opkomen en besluit het gevoel te negeren.

Bij de supermarkt aangekomen loop ik meteen door naar de groenteafdeling. Zoekend tussen allerlei zeer gezond aandoende groentes probeer ik de broccoli te ontdekken. Uiteindelijk klamp ik een puisterige lange slungel aan, die ogenschijnlijk alleen maar wat mandarijnen van het ene krat in de andere te plaatsen.
‘Kun jij mij misschien even helpen?’ De jongen draait zich half om en kijkt me lodderig aan, maar houdt zijn mond dicht.
‘Ik zoek de… de…’ Shit, nu kan ik niet op het woord komen, hoe red ik me hier nu weer uit? [i]Puistje[/i] blijft me met halfgeopende mond aanstaren. Voor hem ben ik weer zo’n klant die hem alleen maar van zijn werk afhoudt. Even haal ik diep adem, het is duidelijk dat ik mezelf eerst moet vernederen om daarna tot een oplossing te komen. Ik heb die geheugenversterkende groente echt nodig!
‘Ik zoek die groente die smaakt naar bloemkool, maar geen bloemkool is. Het is groen.’ Even blijft het stil en ik voel mijn gezicht warmer worden.
‘U bedoelt broccoli?’ Opgelucht knik ik ja en loop achter de jongen aan. Bij het zien van de broccoli bedank ik hem en loop op de kratten af. Ik laad mijn hele mandje vol. Beter te veel dan te weinig, God weet dat ik het nodig heb. De meewarrige blikken van de caissière negeer ik. Ze is nog maar een jaar of 17, mijn probleem is voor haar nog toekomstmuziek.

Thuis aangekomen zet ik een pan water op en gooi de broccoli erin. Terwijl de broccoli aan het koken is ga ik weer naar het artikel dat nog openstaat op mijn beeldscherm. Ik ga verder waar ik ben gestopt.

[i]- Dit geldt met name voor broccoli. Hiermee is niet bewezen dat het eten van deze groenten de ziekte kan bestrijden. Wel kan het regelmatig eten van onder meer broccoli de hersenen minder snel doen aftakelen.-[/i]

Hoezo is het niet bewezen? Ik heb G…….. mijn hele weekbudget aan broccoli uitgegeven en alle broccoli uit de supermarkt opgekocht en nu blijkt dat dit wellicht helemaal niet nodig werkt! Neergeslagen staar ik naar mijn beeldscherm. In de keuken hoor ik het gesis van kokend water dat over de pan heen loopt. Teruggekomen in de keuken draai ik het gas iets lager. De penetrante geur van de ‘geheugenoppeppende’ groente dringt in mijn neus. Plotseling weet ik opeens weer wat het gevoel van eerder die dag inhield en ik herinner me nog iets… IK HOU HELEMAAL NIET VAN BROCCOLI…

Tasz