“How many feet does an acre contain?” vraagt de portier op een rustig moment aan mij terwijl ik even buiten een peukje rook.
“Pardon?” zeg ik verbaasd omdat ik een vraag als deze niet zo plotseling verwacht.
“How many feet does an acre contain?” herhaalt de portier zijn vraag. “I don’t know. I’ve never measured. I only walk in straight lines, you see?” antwoord ik in een poging grappig te zijn, “Besides I’m Dutch and used to the ISO metric system so I’m not familiar with inches, feet, yards and miles jet”.
“How come that I expected an answer like this from you?” zonder op een antwoord te wachten voegt hij daaraan toe:”I guess I recognized a walker in you, noting your shoes.”
Hij heeft gelijk, ik heb mijn wandelschoenen nog aan. Voor ik het weet raak ik in een filosofisch gesprek met hem. Met een portier nota bene, maar dat zegt meer over mijn eigen conditionering natuurlijk.
Ondanks een taalbarrière voel ik mij hier zoveel meer begrepen dan in Nederland. Ik probeer te achterhalen waar dat verschil nu in zit en ik denk toch dat het alles te maken heeft met omgeving. Hier weet men gewoon dat men elkaar nodig heeft om de toppen te bereiken en uit de dalen te klauteren. Om maar een voorbeeld te geven, onlangs had ik een kleine lekkage in de badkamer. Zelf kon ik dit niet verhelpen omdat ik er simpelweg het gereedschap niet voor had. Ik maakte daarom een afspraak met de loodgieter om tien uur in de morgen. Natuurlijk was er op dat tijdstip geen loodgieter te bekennen maar ’s middags stond hij toch ineens voor mijn deur. Met welgemeende excuses vertelde hij me dat hij de afspraak helemaal vergeten was. Het was al goed voor mij. Ik was allang blij dat hij er was en nog geen tien minuten later had hij de lekkage verholpen. Toen ik hem vroeg wat hij van mij kreeg zei hij: “Never mind”. Snel vertrok hij in zijn busje naar een volgende, al dan niet eerder vergeten, afspraak.
In Nederland werkt dat anders. Ik weet niet hoeveel voorrijdkosten ik had moeten betalen nog voordat de loodgieter ook maar één blik op mijn lekkage had geworpen. Nederland is zijn eigen Madurodam in het kwadraat geworden, klein en bekrompen. Toch slaan we ons zelf op de borst met hoe groot Nederland is in de dingen die het doet. Waar! Maar wat bescheidenheid siert een mens. In Nederland is ook alles ‘flat’ en overbevolkt. Te veel mensen die alleen maar met zichzelf bezig zijn het hoofd boven water te houden. En als er dan iets moet veranderen, laat het vooral die ander zijn. Het feit dat er in Nederland commercials op TV moeten worden uitgezonden om aan te geven hoe je een mobieltje zou moeten gebruiken, zegt toch wel iets over een samenleving. Maar laten we er wel een grapje van maken anders zouden de mensen zich erin kunnen verslikken. Het gevolg is dat het wordt opgevat als: ach, zo erg is het allemaal niet. Dus laten we gewoon doorgaan met het gedrag dat we zo gewend zijn.
Ik ben blij dat ik daar nu dagelijks niet meer mee te maken heb en die Britse afstand- en oppervlaktematen zullen voor mij snel genoeg inhoud krijgen. Voor diegene die nog benieuwd is naar het antwoord op de vraag van de portier: it depends on your size.
6 reacties
Siebe · 20 oktober 2009 op 14:30
‘How many feet does an acre contain?’
‘It depends on your size.’
‘How much does a foreigner, when writing about it, miss his homeland?’
‘Well, maybe that depends on how he bashes it…’
😉
S
LouisP · 20 oktober 2009 op 23:01
‘Te veel mensen die alleen maar met zichzelf bezig zijn het hoofd boven water te houden. En als er dan iets moet veranderen, laat het vooral die ander zijn.’
citaat komt eerlijk en gemeend over. Net als het hele stuk. Da’s ook al veel waard..
gr.
Louis
KingArthur · 21 oktober 2009 op 10:55
Dank voor de reacties. Hmm, kennelijk niet helemaal begrepen dus. Nou ja, volgende keer beter.
sylvia1 · 22 oktober 2009 op 10:33
Nu ben ik wel heel benieuwd te horen wat je clue dan eigenlijk is…
(Nederland is overbevolkt, Nederlanders helpen elkaar niet meer en snappen niet eens hoe hun mobieltje werkt) Maar ze hebben wel grotere schoenen dan de Britten 😉
KingArthur · 22 oktober 2009 op 11:18
Heb ik ergens geschreven dat alles en iedereen zo is?
sylvia1 · 22 oktober 2009 op 12:38
Oh, nee nee, bedoel het niet als kritiek dat je generaliseert, ik ben oprecht nieuwsgierig waarom je concludeert dat je column niet goed begrepen is (vandaar ook de knipoog na mijn reactie)