Mijn dochter heeft mij eens danig verrast. Ze zal een jaar of tien zijn geweest. Laatst hadden we het er nog eens over en frappant genoeg: in dezelfde week kwam ik, bij het opruimen van de zolder, een opstel van haar tegen. Daarin doet ze in haar eigen woorden verslag van het incident, nu alweer vijftien jaar geleden. Lees, en huiver:
Ik kwam mijn broertje een keer tegen en toen was hij met vriendjes en die hadden een touw bij en die vroegen aan mij of ik bij hele strenge mensen het touw aan de trekhaak van de auto en dan aan de garagedeur wilde maken. Ik zij dat ik dat wel durfden dus ik deed dat en toen hoorde ik naast mij opeens JA MAAK MAAR LOS! Dus ik superhard wegrennen. Toen ging ik naar huis maar mijn fiets stond nog voor het huis van die strenge mensen dus die durfden ik niet te halen. Dus had ik tegen papa gezegt dat opeens die man kwam en dat ik verschoot en dat ik per ongeluk mijn fiets had laten staan dus ging papa mijn fiets halen.
Toen bij ons thuis gingen we eten en ging de bel dat was die strenge meneer die het touw zogenaamd kwam brengen. En die meneer zij de hele tijd dat ik dat had gedaan en ik bleef maar ontkennen dus papa & mama geloofde mij. Maar toen die man weg was heb ik het toch eerlijk verteld en mama vond het super grappig omdat ik nooit iets verkeerd deed
Waarvan akte!
0 reacties