Oud is nieuw!

In april zijn Paul en ik 25 jaar samen. Onwillekeurig kan je eigenlijk niet anders denken dan wat je iedereen hoort zeggen “wat is dat snel gegaan”. Wij hebben geen doorsnee relatie. Veel ups en bijna net zo veel downertjes. Vaak zonder die vier laatste letters. Maar het heeft volgens ons, de relatie levendig en vernieuwend gehouden. Mijn jongste heeft een duidelijke mening over 25 jaar met dezelfde partner “Boring, niet vol te houden!” Dat laatste zet me aan het denken. Zijn wij nog wel dezelfde mensen als 25 jaar geleden? Ik besluit een soort onderzoekje in te stellen. Ik begin bij mijn oudste zus, zij kent mij het beste en zonder blikken of blozen, stelt ze dat ondanks de kilo’s die er aan zijn gekomen, ik nog steeds dezelfde Vera ben als 30 jaar terug, “geen spat veranderd” zegt ze. Met een gelukzalige glimlach besluit ik het mijn vriendinnen, van vroeger en nu, te vragen. Een eenduidig antwoord is mijn beloning. “Veer je bent nog steeds net zo gek, achterlijk, stom, naïef, gezellig als toen we je leerde kennen, afgezien van hier en daar een uhh lachrimpeltje.” Kortom ik ben volgens een ”onafhankelijk” onderzoek nog steeds hetzelfde meisje als 30 jaar geleden.

Diezelfde avond verleg ik mijn aandacht naar Paul. Is Paul nog steeds dezelfde man? Hier kan ik volmondig “nee” op antwoorden. Paul is veranderd. Hij is niet meer zo driftig, hij heeft al zijn haar verloren en samen met zijn haar, zijn streken.
Hij is milder geworden en langdradiger in zijn preken naar de kinderen toe. Straffen doe ik tegenwoordig met de woorden. “Ik laat je vader wel met je praten, misschien dat je het dan begrijpt!” Het arme joch in kwestie valt dan op zijn knieën en biedt in één adem aan om de badkamer
én de keuken uit te soppen, want dat duurt minder lang en is minder erg dan een gesprek met zijn vader.

Hij loopt, tot grote vreugde van zijn medegezinsleden, niet meer zomer of winter in een korte broek, T-shirt en slippers. Lange broeken en gewone schoenen worden gedragen tot dat de mussen dood van het dak vallen.
Het eerste wat hij vroeger deed als hij thuis kwam, was zich ontdoen van al zijn kleding. Hij had het nooit koud. Het naaktlopen in huis is nu tot het minimum beperkt, wat trouwens voor veel mensen een opluchting is. Vaak vergat hij namelijk dat hij niets aan had en opende zo de deur. Menig postbode kreeg dan de schrik van zijn leven als hij oog in oog stond met een boomlange en net zo brede naakte man.

Tegenwoordig hoor ik hem alleen maar klagen dat hij het koud heeft. Verleden week betrapte ik hem op het feit dat hij tijdens heftige seks zijn geitenwollensokken aan had! Uit rancune ben ik op zoek gegaan naar mijn koeienpyjama en heb die een week lang gedragen. Trouwens over seks gesproken. Hij wordt niet meer boos als ik een keer geen zin in seks heb. Ik hoef niet meer onder het eten te klagen over hoofdpijn om die avond een keer gewoon te kunnen gaan slapen.

Zijn smaakpapillen hebben ook een verandering ondergaan. Als ik vroeger geen zin had om te koken, was het huis te klein. Zeven dagen per week moest er warm worden gegeten. Geen soepje of zo, nee gewoon een uitgebreide maaltijd. Tegenwoordig hoeft het allemaal niet meer zo voor hem. Doe hem nu toch maar dat soepje of een salade waar af en toe met een vork door heen prikt.

Nadat ik een aflevering van “Mannen van een zekere leeftijd” had gezien, kon ik het toch niet laten om te vragen of zijn plasstraal ook is veranderd. “Hoe bedoel je?” vraagt hij stomverbaasd. “Gewoon, zit er minder kracht achter, druppel je wel eens na en is het al tijd dat ik op zoek moet naar een of andere luier? En zo ja, wordt het dan niet eens tijd voor een klein maar diepgaand prostaatonderzoekje?“ Terwijl ik rollend over de bank lig van het lachen, beent Paul beledigt naar boven, onwetend over het feit dat ik het ook niet helemaal droog heb gehouden van het lachen.

Ik kan niet anders dan tot de conclusie komen dat het echt niet saai is, 25 jaar hetzelfde kereltje, want met een ander uiterlijk en ook nog in het bezit van andere karaktertrekjes heb ik gewoon mijn eigen “nieuwe oude” man!