Oz

De nachtmerrie in Parijs gaf een heel bataljon experts de kans om weer eens aan te schuiven bij Jeroen en Matthijs. Zelfs Gordon vond het niet erg dat de presentatie van zijn nieuwe kookboek bij Humberto moest wijken voor kil afgeslachte mensen. Fransen in het algemeen en Parijzenaars in het bijzonder zijn normaliter niet al te geliefd bij onze vakantiegangers maar daar bleek helemaal niets van in de gesprekken. Terecht niet, want wij meten ze altijd de maat met onze eigen twijfelachtige standaarden en hebben nu –gelukkig- geen vergelijkingsmateriaal. Beatrice de Graaf, hoogleraar Internationale Betrekkingen in Utrecht, en lekker stuk, had blijkbaar haar intrek genomen bij de NPO. Zij vertelde over de uitzichtloze toestanden in de Parijse banlieues en de gemiste kansen en dodelijke gevolgen door het wegbezuinigen van community policing. Militair historicus Christ Klep was er ook. Ik moet altijd lachen als ik hem zie en hoor praten; hij heeft iets ontwapenends over zich waardoor zijn keuze voor de geschiedenis van de krijgskunst een verstandige is. NRC hoofdredacteur Peter Vandermeersch kwam, uiteraard, bevestigen wat een rotzooi het is in Molenbeek. Wat in al die fora werd becommentarieerd en geadviseerd was eigenlijk zondagmiddag in een half uur allemaal al gezegd. Pieter Jan Hagens interviewde in Buitenhof de Israëlische schrijver Amoz Oz, die de oorlog tussen terroristische fanatici en de rest van de wereld tot op het bot fileerde en oplossingen duidde. Een man met een mening die zijn woorden zorgvuldig kiest en kleurt met wijsheid. Tussen toverachtig en sepia.

21 november 2015  #BinnenDoorDenken