Paardrijden is een maatschappelijk geaccepteerde vorm van dierenmishandeling.
Ik zie geen enkele noodzaak om bij een dier op de rug te gaan zitten, maar toch besluiten veel dierenbeulen om een paard te bestijgen; gewoon voor de lol. Het arme beest wordt dan met verzwaarde hakken in de lendenen getrapt en een stalen pin dat als besturingssysteem dienst doet molesteert het gebit van het dier. Gewapend met zweep en suikerklontjes leggen de sadisten hun wil op zodat het paard niet de begrijpelijke reactie vertoont van het afwerpen van zijn belager.
Er zijn ook nog mensen die in wedstrijdverband gaan paardjerijden. Een nadeel van deze hippische sport is dat er eerst met de paarden in een klein karretje soms honderden kilometers door het land gesleurd moet worden. Ik heb nu al medelijden met de paarden die aan de Olympische Spelen van 2008 in Peking mee moeten doen. Het is natuurlijk walgelijk dat ruiters hun dierslaven over hindernissen laten springen terwijl je er ook gewoon omheen kan lopen, maar de absolute koningin van de paardenmishandeling is Anky van Grunsven. Anky doet aan dressuur, stijldansen voor paarden met chauffeur. Door het aanleren van allerlei onnatuurlijke pasjes heeft ons Brabantse huppelkut de dieren verpest, het ziet er uit alsof het paard een mietje is. Nu Anky van Grunsven de begeleidende muziek ook nog zelf inzingt heeft de mishandeling haast satanische vormen aangenomen. Ik heb geen idee waarom een vrouwelijke paardenchauffeur een amazone heet, maar ze mogen van mij al dit soort “paardenliefhebbers” in de betreffende rivier gooien.
Die liefde voor paarden is overigens ook erg relatief. Als zo’n beest onverhoopt een poot breekt, wordt het vaak nog diezelfde dag aan de krokettenfabriek verkocht. Poot ja, want aan die onzin over edele dieren doe ik niet mee. Als een edelhert gewoon poten en kop heeft, is er geen reden om dit bij een ordinair paard anders te benoemen. Gek eigenlijk, dat de mensen die paarden het meest adoreren tegelijkertijd dit dierenras structureel mishandelen. Tegen beter weten in hoop ik op de dag waarop iedereen beseft dat paarden fantastische dieren zijn en dat het moreel verwerpelijk is om bij die beesten op de rug te gaan zitten.
Koop toch een bromfiets ofzo…
10 reacties
Mosje · 29 januari 2006 op 13:05
Nou paardenliefhebbers, ga jullie gang zou ik zeggen. Ben benieuwd of jullie kunnen reageren met inachtneming van de tien geboden.
😛
DirkJan2 · 29 januari 2006 op 13:29
[quote]Nu Anky van Grunsven de begeleidende muziek ook nog zelf inzingt heeft de mishandeling haast satanische vormen aangenomen.[/quote]
Geinig.
Je zou het bestaansrecht van paarden ook kunnen formuleren als: basisingredient van kroketten.
Bakema_NL · 29 januari 2006 op 13:51
Koop een bromfiets….
Dan mishandel je toch ook die dieren, ook zij ademen al die uitlaatgassen in, dat is ook mishandeling. Zowiezo hebben wij mensen de bewegingsruimte van het paard afgenomen door ons eigen fokbeleid uit de hand te laten lopen.
Pleeg toch zelfmoord of zo…
Wanneer meer mensen dit zouden doen komt er weer meer bewegingsruimte voor het paard, er rijden minder auto’s die ongezonde zooi uitbraken etc.
Het is moreel verwerpelijk voor de mens als zodanig om überhaupt te leven.
Raindog · 29 januari 2006 op 14:41
[quote]Ik heb geen idee waarom een vrouwelijke paardenchauffeur een amazone heet, maar ze mogen van mij al dit soort “paardenliefhebbers” in de betreffende rivier gooien.[/quote]
Geloof me, als de oorspronkelijke Amazones dit van je gehoord zouden hebben zou de Bakema-optie op dit moment de meest aantrekkelijke voor je zijn geweest.
Verder, ik heb niks bijzonders met paarden maar ik denk dat je nogal wat aspecten van het al over het hoofd ziet. Ik neem aan dat anderen dat desgewenst kunnen toelichten. En ik hoop voor je dat ze dan ook de moeite genomen hebben om Mosje zijn reactie te lezen.
Mug · 29 januari 2006 op 15:57
Ergens volg ik je helemaal! Ik vind het aspect van achterop de rug van het beest zitten nog niet eens het probleem, daar zijn ze voor gemaakt denk ik dan. Anders zouden kamelen en ezels ook zielig zijn ( nu hebben ezels ook wel iets triests over zich heen…). Het zieligste aan paarden houden vind ik de maneges, ik heb ooit, met veel plezier moet ik bekennen, een aantal paardrijlessen gehad op een manege. Het stak me altijd dat de paarden en de manege de indruk wekken dat die beesten dus nooit of zelden buiten komen en alleen hun hok uitkomen als er toevallig iemand langskomt die een lesje wil.
Voor de rest heb ik niets met paarden en hebben ze voor mij inderdaad gewoon poten en een kop. 😉
Kees Schilder · 29 januari 2006 op 16:34
Tja, waarom op de rug van een knol rondhopsen…
Misschien dat de column van Viking daar een beetje antwoord op geeft.Ik snap niks van linken dus in navolging van bakema heb je hem hier helemaal.
overigens wacht ik in spanning Writersblock’s reactie af 😀
Meisjes en pony’s
Datum 23/10/2004 8:00
Onderwerp: Mannen & Vrouwen
Mmmmeisjes en paarden… wat is dat toch? Waarom veranderen meisjes, enkelen althans, in zo’n onuitstaanbaar, zo u wilt, aandoenlijk kalf bij het zien van een pony m/v? Zoektocht naar de prins die er eigenlijk behoort op te zitten? Of, in het geval van hengsten, dat vorstelijk apparaat dat er onder hangt?
Het zal wel zoiets zijn wat mannen c.q. jongens met auto’s hebben.
Het wordt van vader op zoon doorgegeven. Dus zolang zoonlief’s erecties nog iets onbestemds zijn en zich slechts manifesteren zonder dat hij er zich bewust van is of slechts gedeeltelijk, doet zoonlief slechts wat vader hem aanleert. Hij wordt gek van auto’s.
Hij speelt met miniatuurtjes en kan uren achter vaders grote stuur vertoeven. Het geluid van een brullende motor – in de meeste gevallen vele malen bruter en harder dan dat reutelende vierpittertje van zijn ouweheer – en het schakelen wordt met de mond gemaakt. Ook het in gedachten met piepende banden door de bochten zeilen gaat zoonlief gemakkelijk af ondanks dat pa dit nog nooit in de praktijk heeft voorgedaan.
Zolang zoonlief het felbegeerde papiertje niet heeft is er nog niet zo veel aan de hand. Zijn gebrek aan pik (of het gebruik daarvan) wordt welliswaar zwaar gecompenseerd door het opvoeren van zijn brommer en een tenenkrullend rijgedrag maar daar heb ik in de regel weinig last van. Al was het maar omdat mijn zespitter een beduidend steviger front heeft dan de gemiddelde brommer of scooter en ik van die eigenschap dan ook dankbaar gebruik maak.
Maar er komt dus die tijd dat elke puistenkop zijn gebrek aan geslachtsdaad gaat etaleren. Dan heeft hij namelijk zijn rijvaardigheidsbewijs gehaald en worden de moeizaam bij elkaar gejatte spaarcenten omgezet in een vehicel. Tegenwoordig schijnt het erg ‘vet cool’ te zijn om je autootje om te bouwen tot een barokke kermisverschijning met net zoveel PK’s als CC’s. Een beetje gas en het asvalt verandert in burning rubber en de auto ‘gaat af’ als een raket. De snelheid van zo’n karretje loopt daarbij zo hoog op dat puisten spontaan leeglopen door het ontstane vacuüm in de cabine. De bij deze snelheid vrijkomende G-krachten zijn zelfs niet meer aan de Wubbo’s van deze wereld besteed en ook het denkvermogen van de wannabe coureurs vertoont nu kauwgomachtige eigenschappen. Waartoe dat verder kan leiden en lijden wordt in diverse tv-programma’s met een hoog ‘don’t try this at home’ gehalte geshowed.
Hoe dan ook. We kennen het verschijnsel allemaal.
Dan komt er een tijd dat pikmans een lief krijgt. Meestal mag je er veilig vanuit gaan dat, hoe grotesker zijn auto, deste blonder de chick. Maar dat is een ander issue. Ik wil nu gewoon even lekker generaliseren. Er komt dus een lief in ’s mans leven. In den beginne moet dan nog effe stoer worden gasgegeven maar na verloop van tijd realiseert pikkie dat èn een kar èn een chick onderhouden, klauwen met geld kost en in de meest gunstige gevallen, en daar heb ik nu even over, wordt het gaspedaal dan maar wat minder diep ingetrapt en in het gelukkigste geval, en daar heb ik het nu ook even over, neemt Chicky, in het geval van honger en/of dorst, Pikkie’s dicky gewoon effe lekker in de mond. Met name dit laatste heeft een gunstig effect op het verkeersinzicht en -gedrag van Pikkie.
Vrouwen die oraal gezien niet vies zijn van een goede beurt (zowel geven en nemen) vallen in de smaak en ziedaar, Pikkie gaat van zijn lief houden. Houden van betekent tevens bezorgd zijn over c.q. beschermen en dat doe je logischerwijs niet door met 245 km door de bebouwde kom te jakkeren en haakse bochten proberen te nemen d.m.v. een 180 graden spin.
Kortom, het rijgedrag van Pikkie wordt beschaafd, muts is ingenomen door zijn bezorgdheid wil moeder van zijn kind worden, wordt dat ook en voor je het weet kakt het hele zootje met 80 km over de linkerbaan op de autosnelweg. Dat is genetisch zo bepaalt.
Ik maak me zorgen.
Ik probeer mijn lief al tien jaar veilig over ’s Heeren wegen te transporteren en er is een kleine op komst. Dus het risico dat ik op de autosnelweg van 140 naar 80 ga begint reëel te worden. Wanneer ik een zoon krijg, hoef ik mij verder geen zorgen te maken. Een deel van mijn en zijn gedrag is dan volkomen verklaarbaar er legitiem.
Maar wat nu als het een dochtertje wordt?
Vertel ons, lieve CX-dames, wat doe ik als het een dochtertje wordt? Wat doe je als vader wanneer het kind opeens begint te soppen bij het zien van een pony. Om maar te zwijgen wanneer dit ook nog eens een hengst blijkt te zijn. Deel met ons het geheim dat paardenliefde heet. Want ondanks dat ik een vergelijking probeer te maken met ’s mans liefde voor de heilige koe, loopt mijn redenatie vast wanneer Chicky de pubertijd inrolt. Uitzonderingen als Anky van Grunsven daargelaten. Die doet het nog steeds met paarden. Maar dan ook wat rustiger aan…
WritersBlocq · 29 januari 2006 op 17:43
Ja hier is het Writer’sBlocq aan je poot!
[quote] Ik snap niks van linken[/quote]
Jawel, dat kun jij ook Kees, zie het Top3 topic in het café 🙂
Verder ga ik grotendeels met je mee: paardrijden ontaardt soms, wellicht vaak (dat weet ik gewoon niet) in dierenbeulerij. Ik kan jou niet uitleggen hoe het anders kan; dat is namelijk een gevoel dat je moet hebben en pas leert door te gaan paardrijden. [b]Dinah, kan jij het wel?[/b]
Verder eet ik, als ik vlees eet, altijd scharrelvlees. Paardenvlees is in mijn ogen het ultieme scharrelvlees: ze hebben meer uren gelopen dan menig varken, koe of kip. Maar ja, ik lust het gewoon niet, dat weeïge paardenvlees.
KawaSutra · 29 januari 2006 op 23:05
Goh, Kees, knap dat je al kunt kopiëren. Ik zal je maar even terwille zijn dan. Want de originele column plus reacties is toch wat vollediger. Ere wie ere toekomt. En hij is het zeker waard om in dit verband nog even aangehaald te worden. Al is het alleen maar als voorbeeld hoe het ook kan. 😀
[url=http://www.examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=2343]Meisjes en pony’s[/url] – Viking
Als het houden van paarden nu de grootste vorm van dierenmishandeling was dan zou de wereld heel wat dierenleed bespaard zijn. Helaas is de werkelijkheid anders.
Zal ik nog maar wel opmerken dat ik de column van Rasses qua inhoud en uitvoering goed geschreven vind. 🙂
Dinah · 30 januari 2006 op 14:38
WB: ja ik kan het wel maar dochterlief nog beter zoals je weet.
Doordat jij mij noemde reageer ik, vindt de column namelijk te vreselijk om er iets over te zeggen.
vanlidt · 1 februari 2006 op 12:32
Die Britse aversie tegen eten van paardenvlees heb ik altijd zo hypocriet gevonden. Een edel dier? Hebben paarden soms titels ofzo? Als een dier dan toch zo nobel is, waarom gaan ze er dan op zitten? Gulliver deed dat na zijn terugkeer uit het land van de Houyhnhms in ieder geval nooit meer…. 🙂