Paleis met gouden muren

Het huis kraakt aan alle kanten. Alsof het me steeds wil zeggen dat ik hier niet hoor.
De grote ramen staren me aan en ondanks het vele licht dat ze binnenlaten is het uitzicht troebel.
Mijn eenzaamheid wordt verorbert door witte muren. Het kolossale bankstel slurpt me op en de immens grote LED televisie weerspiegelt mijn opwellende tranen.
Buiten speelt een kind en haar plezier galmt door de openslaande deuren de woonkamer binnen.
De spierwitte vitrage laat zich vangen door een licht briesje en ik volg elke beweging. “Dit paleis met gouden muren, wordt toch nooit mijn huis
Koningin voor alle buren, maar de koning is nooit thuis”.
Zachtjes zing ik dit liedje voor me uit. Een liedje dat mijn moeder vroeger zong en waarvan ik toen niet veel begreep.
Nu, zo’n jaartje of 40 later, dreunt de werkelijkheid van de tekst keihard bij me binnen.
Ik zoek het nummer op bij Youtube en laat Conny van den Bos het voor me zingen.
Een traan ontsnapt en baant zich een weg over mijn wang.

Met weemoed denk ik terug aan de tijd dat alles anders was.
Aan de simpelheid die me omringde.
Een huis waar een ieder welkom was, behalve als we samen wilden zijn.
Dan deden we de overgordijnen dicht en sloten ons af voor de buitenwereld.
We hadden genoeg aan elkaar en wisselden onze vrijpartijen af met gesprekken die er toe deden.
De doorgezakte bank omarmde ons en ademde de sfeer uit die wij zo prettig vonden.
En al hadden we geen moer…we hadden alles.

En nu ben ik de koningin, in een sprookje waar jij allang geen deel meer van uit maakt.
Ik baad me elke dag in weelde en hou mezelf voor dat ik mijn zegeningen moet tellen.
Ik word op handen gedragen door degene die van me houdt.
Mijn paleis met gouden muren is zorgvuldig gebouwd op de funderingen van de toekomst.
Maar zo eens in de maand denk ik aan wat is geweest en mis ik ons.
Ik mis de soberheid van een liefde die niet mocht duren.

Met een klik van de muis sluit ik Youtube af.
Ik zet de maaltijd van de traiteur in de magnetron.
De koning komt zo even thuis om te eten…