Als ik mijn zus vertel dat ik me na jaren weer heb ingeschreven bij die leuke columnsite waar ik vroeger mijn stukjes op plaatste, haalt ze ongeïnteresseerd haar schouders op. Ik vertel stug door dat ik een column ga insturen voor de opdracht van de maand. Ze kijkt me aan Lees meer…
Het huis kraakt aan alle kanten. Alsof het me steeds wil zeggen dat ik hier niet hoor.
De grote ramen staren me aan en ondanks het vele licht dat ze binnenlaten is het uitzicht troebel.
Mijn eenzaamheid wordt verorbert door witte muren. Het kolossale bankstel slurpt me op en de immens grote LED televisie weerspiegelt mijn opwellende tranen.
Buiten speelt een kind en haar plezier galmt door de openslaande deuren de woonkamer binnen.
De spierwitte vitrage laat zich vangen door een licht briesje en ik volg elke beweging.
Tijdens het lezen van een artikel ben ik me rot geschrokken. Ik was totaal van slag en functioneren was absoluut niet mogelijk. De stelling was namelijk, dat iedere man zijn vrouw/vriendin/ scharrel wil inruilen voor een leuker exemplaar. Dit bleek statistisch bewezen. Is dat dan wat!
Hallo lieve papa, mag ik even met je praten? Het leven zit weer tegen en dan mis ik je altijd zo. Natuurlijk weet ik dat je er altijd bent, maar ik zou je zo graag even willen vasthouden en met je praten, zoals vroeger.
De wind streelt met haar koude vleugels over mijn onbedekte armen.
Ik voel haar vluchtige flirt met mijn huid en ik geniet van het samenzijn.
Een samenzijn waarvoor ik niet wegren, omdat ze me betast met pure liefde.
Ik ga op in het gevoel dat ze me geeft en de herinneringen rijzen als een feniks uit de oude as omhoog.
