Passievlucht

Ze loopt de kamer in en hij neemt haar meteen in zijn armen. Ze zoenen…, zoekende handen die knopen c.q. ritsen zoeken. Alles moet uit. Ze voelt een enorme haast om hem naakt tegen zich aan te voelen.
Hij ontkleedt haar op een net zo’n gehaaste wijze als zij hem. Het voelt aan als eeuwen geleden. Als ze eenmaal geheel naakt zijn, worden de strelingen rustiger. Hij fluistert hoe hij haar gemist heeft, zij beantwoordt het met dezelfde intensiteit. Hij gaat zitten en zij gaat tussen zijn benen voor hem zitten.
“Glaasje wijn?”, vraagt hij? Zij antwoordt bevestigend.
Het is half schemerig, de sfeer is intiem, vanaf buiten hoort ze het voorbij razende verkeer. Hij kijkt haar aan, streelt haar door haar haren, haar hoofd rust in zijn kruis. Langzaam komt er een gesprek op gang. Zij luistert en af en toe antwoordt ze. Hij kijkt haar aan door zijn dikke donkere wimpers. Zijn bruine ogen geven een groene gloed als hij haar vertelt dat dit hun moment is. “Niemand pakt dit van ons af”, fluistert hij haar toe.
Zijn stem stokt midden in een zin en ze hoort hem hijgen als haar vingers en mond een geheel eigen leven lijken te lijden en zijn lichaam onderzoekend betasten.

Hij pakt haar bij de hand en loopt naar het bed. Twee lichamen kronkelend in en over elkaar heen. Monden die proeven…, handen die zoeken. Zij geniet met volle teugen, als ze hem hoort kreunen van genot. Gepassioneerd fluistert hij haar toe dat hij alleen van haar is.
Zij slaat haar nagels in zijn rug als hij met zijn mond de gevoelige plekjes van haar lichaam beroert. Mijn God, wat heeft ze hem gemist!
Als hij in haar komt, klemmen ze zich aan elkaar vast, ze bewegen synchroon, langzaam, geen notie van tijd. Elkaar in stilte belovend dat dit eeuwig gaat duren.

Het is totaal donker geworden, alleen het schemerlampje naast het bed is aan. Ze drinken wijn, roken een sigaret en praten wat. De sfeer is intiem en relaxed. Het bed is een wirwar van lakens. De kussens liggen verspreid over het bed heen.
Ze ligt tegen hem aan, haar hoofd op zijn borst, zijn arm om haar heen. Teder streelt hij haar haren uit haar gezicht. Beide zijn ze nat van het zweet. Hij kust haar zacht. Zij kruipt nog dichter tegen hem aan. Er hangt een onwerkelijke sfeer in de lucht van beloften die niet kunnen of mogen worden geuit.

Het is tijd, langzaam kleden ze zich aan. Zij ruimt de rommel op, gooit de wijnglazen leeg. Hij maakt het bed op. Ze hebben die tijd nodig om weer tot zichzelf te komen. Als ze naar beneden lopen, kijken ze elkaar nog één keer aan. Zij ziet dat zijn masker weer voor zijn gezicht zit, nog niet stevig, maar het is er wel. Hij ziet dat ze haar haren fatsoeneert en haar lippen stift. Bij de auto nemen ze afscheid, een afstandelijk kusje, geen gezwaai.
Zij stapt in haar auto, hij in de zijne.
Love is so much sweeter when it’s borrowed, I feel so much easier tomorrow weerklinkt uit de cd spelers als zij op weg naar huis gaan.