Pedofielenparadijs Nederland!?

Een club van pedofielen, waar anders dan in Nederland zullen ze in het buitenland wel denken, wil volgend jaar meedoen aan de landelijke verkiezingen onder de naam NVD. Wat zoveel betekent als Naastenliefde, Vrijheid & Diversiteit. Ik vraag mij af waar de heren: Martijn Uittenbogaard, Ad van den Berg en Norbert de Jonge het gore lef en de moed vandaan halen om in het openbaar te pleiten voor het legaliseren van pedofilie en kinderporno. Alleen het laagste van het laagste soort kan daarvoor pleiten. Dat zijn geen mensen maar monsters en alles in mij verzet zich tegen die drie.

Vandaag probeer ik mijn verbazing, woede en afschuw van de afgelopen dagen enigszins te ontstijgen, om een antwoord te vinden op de vraag hoe het zover heeft kunnen komen. In een vrijgevochten samenleving als de onze waar een losse en vrije(re) seksuele moraal heerst, wordt nietsvermoedend de deur opengezet voor ongenodigde gasten als pedofielen. Wij hebben, vrees ik zelf, de leden van Martijn.org (de belangenvereniging voor pedofielen) geïnspireerd en moed gegeven om een politieke partij op te richten. De vervaging van het normbesef met name onder jongeren is een groot maatschappelijk probleem aan het worden. Of het nu is op het gebied van seks, omgangsnormen of anders. Wat is tegenwoordig nog wenselijk en wat is en blijft absoluut onacceptabel?

Door het steeds verder verleggen en ‘openstellen’ van morele grenzen, onder andere via internet, laten wij ruimte aan pedofielen om daar misbruik van te maken. Als ik lees dat kwart van de jongeren doet aan cyberseks via de webcam, en dat het aantal gevallen van seksueel misbruik via internet en webcams is gestegen, dan moeten wij ons langzamerhand eens gaan afvragen of we bepaalde ongewenste ontwikkelingen niet zelf in de hand werken. Met een platvloers programma als Spuiten en Slikken, wijdverspreide vunzige porno op internet, seksdate’s, cyberseks en een falende bestrijding van kinderprostitutie en kinderporno geven we een verkeerd signaal af aan pedoseksuelen. We geven hen hoop in plaats van angst.

Wij hebben een klimaat geschapen waarin pedofielen kans zien om openlijk te pleiten voor seks met kinderen. Ik zeg niet dat het de schuld is van de samenleving dat pedofielen doen wat ze doen of dat de oorzaken liggen bij televisieprogramma’s en internet, maar al die ontwikkelingen bij elkaar hebben er aan bijgedragen dat pedofielen tegenwoordig zonder enige gêne de publiciteit opzoeken, omdat ze gehoord willen worden als serieuze gesprekspartner in het maatschappelijk debat over pedofilie. Dat binnenkort zal losbarsten. Gelet op het moment van timing denk ik dat pedofielen in de veronderstelling verkeren, dat het een kwestie is van nu of nooit, en dat er meer valt uit te halen in de politiek. Pedofielen horen niet thuis in de politiek maar in een gesloten inrichting op veilige afstand van kinderen.

Wij als samenleving moeten waken en ons niet laten manipuleren door deze ogenschijnlijke kindervrienden. “De glimlach van een kind, doet je beseffen dat je leeft”, zingt Willeke Alberti. Die betekenisvolle woorden staan in mijn geheugen gegrift en die glimlach mag nooit (ont)breken op zo’n jong en onschuldig gezicht. Onze speeltuinen mogen geen vrijplaats worden voor pedofielen. Hoewel pedofielen zich wensen te distantiëren van pedoseksuelen wens ik geen onderscheid te maken. Het enige dat hen van elkaar onderscheidt, is dat pedofielen ín hun beleving ‘onschuldig’ fantaseren over seks met kinderen en pedoseksuelen zich fysiek vergrijpen aan kinderen. In iedere pedofiel schuilt vroeg of laat een potentiële kinderverkrachter.

De essentie is niet het oprichten van een politieke partij binnen de muren van onze democratie noch vrijheid van meningsuiting, maar de achterliggende intentie van diegenen die de politieke partij hebben opgericht. Pedofielen voelen en weten dat onze samenleving vanuit het morele bezien in een vrije val is geraakt en azen om via gevestigde politieke mechanismen een agenda door te voeren, die tien jaar lang in de la bij Martijn heeft gelegen. Tien jaar lang heeft men moed verzameld om in het openbaar te treden. Laat ik mij anders uitdrukken. Op dit moment is er een nieuwe of hoe je wilt een tweede seksuele revolutie gaande. Pedofielen zien dat natuurlijk ook en grijpen de kans aan om het moreel verwerpelijke te legaliseren. Dat is wat hier gebeurd. Het gaat pedofielen in essentie niet om het bedrijven van politiek maar om pedofilie en het gedogen van kinderporno.