Open keuken
Je leert elke dag weer bij. Vandaag heb ik mijn kennis van keukens opgevijzeld. In ons huis staat een keuken. Een open keuken. Bovendien een keuken die wij niet zelf gekozen hebben. Elke dag kijken we naar de keuken. Ook maken we bijna elke dag ons eten in die keuken. Het functioneert prima die keuken, maar ja het oog dat ook wat wil knaagt al geruime tijd. Wat is er mis?
Nou, ik vind het prima zo, maar door Mijn Lief heb ik andere inzichten gekregen. De deurtjes beginnen te hangen, zegt ze. Is waar. Het frontje van de deurtjes heeft een ingegroefd paneeltje, klaagt ze. Dat is een feit. De deurtjes zijn daarom niet mooi, stelt ze. Dat is een mening, en meningen kosten geld in keukenland, heb ik vandaag geleerd. Het keukenblad is van nephout en heeft een opstandrandje. Klopt helemaal. Is ook niet fraai. De tegeltjes hebben een glanzend glazuurtje en zijn smal. Haar oordeel moge duidelijk zijn.

Oppimpen
Plan van aanpak was om terug te gaan naar de leverancier. Die kon makkelijk deurtjes en andere goedmakertjes leveren om de keuken op te pimpen. Wij steken liever geld in goed eten dan in dure kookeilanden. Dus geen nieuwe keuken maar een optische beurt. Met enige moeite vonden we op het Groninger industrieterrein de keukenzaak. Geen grote glimmende keukentoonzaal. Kleinschalig daar houden we van.

Corpushoogte
Na ons eerste rondje door de geschakelde keukens, kwam een oudere verkoper in ribbroek op ons af. Natuurlijk kon hij ons helpen. Hij knikte behulpzaam bij elke vraag die wij hem voorlegden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de onnozele echtgenoot speel in dit soort showrooms. Gaat mij prima af dit soort rollen.
Helaas was onze keuken afkomstig uit een ter ziele gegane fabriek. Bovendien leverde dat bedrijf keukens in afwijkende maten. Zitten wij mooi opgescheept met een keuken waarvan de ‘corpushoogte’ geen 71 maar 68 cm is. Ook is onze plint erg hoog. Kijk maar, wees onze keukenadviseur. Tja, ook een afwijkende maat dus. Nee, concludeerde de man, nieuwe frontjes van andere merken zullen nooit passen. De voorgeboorde gaatjes voor de schanieren zitten op een andere plaats. En ja, tegenwoordig heeft een beetje keuken drie schanieren in plaats van twee. Kijk maar, en hij opende een deurtje uit de modelkeuken. Toen hij het deurtje dicht deed, viel op dat dit vertraagd ging. Ja ook dat bemoeilijkte ons plan. ‘Dus lekker uit woede met de deurtjes smijten als de aardappelen aanbranden, is er niet meer bij?’ Ik had mijn grijns al klaar, maar zag de kitchen-salesmanager geen sjoege geven. Heeft kennelijk een goed huwelijk. Ik haakte af. Dit dreigde uit te draaien op een compleet nieuwe keuken.

Ribbroek
Mijn Lief werkte haar lijstje af. Hoe zat het met werkbladen, inbouwapparatuur (we ontdekten dat volgens de keukenstatistieken een koelkast maar ZES jaar meegaat), glazen achterplaatjes en vooral wat ging het kosten? Bladerend door een dikke ordner met alle opties die je maar kon bedenken, maakte de man een inschatting. Uiteraard kon dit niet precies verteld worden, maar 19 deurtjes vervangen doe je niet onder de duizend euro. En weeg het dan maar af tegen een nieuwe keuken, was het slotwoord van de ribbroek.

Ontwerp je eigen keuken
IKEA, fluisterde ik, we gaan door naar IKEA. Toen we in de blauw-gele wereld liepen, ontdekten we al snel dat het optisch opfrissen hier minder ging kosten. De jong keukenverkoopster in opleiding, hielp ons keurig. We kregen een huiswerkopdracht mee: teken online je eigen keuken met al je keukenwensen. Kom dan terug om het ontwerp te bespreken en te bestellen, krijg je meteen alles mee. De hele middag bleef mijn Lief online en schetste aan haar keukenplan. Na veel moeite lukte het haar alle apparaten en keuzemogelijkheden op een rijtje te krijgen. Bij het afsluiten ging het mis. IKEA liet weten dat het ontwerp niet opgeslagen was. Alle moeite voor niets.

Ondertussen maakte ik een maaltijd klaar. In de keuken stonden al onze nieuwe leuke IKEA snuisterijen. Hoera, eindelijk een messenblok! En ook nieuwe borden! Uit de pan steeg een heerlijke geur op.

In het schemerdonker is onze keuken best mooi.

Categorieën: Algemeen

5 reacties

Boukje · 26 februari 2011 op 01:25

Laat je niet gek maken! :hammer: :hammer: :hammer:

Harrie · 26 februari 2011 op 09:51

Ik heb een hele grote open keuken. In beuken, eiken en berk. Aan de takken hangen mijn potten en pannetjes. Ik en anderen hebben IKEA niet nodig. Ik houd sowieso niet van Zweeds bossen.

Ferrara · 26 februari 2011 op 13:22

Veel keukenverkopers hebben van de praktische kant in de keuken geen verstand. Design daar draait het om. Niet intrappen. Graag gelezen. Geweldige eindzin.

Mosje · 26 februari 2011 op 23:15

Gadverdamme, je praat over je partner als Mijn Lief, en dan ook nog eens met hoofdletters.
Maar ach, in het schemerdonker is ze misschien best wel mooi.
😉

Mien · 28 februari 2011 op 00:02

Hoe bevielen de Zweedse gehaktballetjes?
Met cranberrysaus?

Mien

Geef een reactie

Avatar plaatshouder