Poëzie, wat een onzin!

Het kan zijn dat ik er te jong voor ben, te oppervlakkig, of misschien wil ik het helemaal niet snappen. Maar poëzie, wat is het eigenlijk?
Een gedicht maar dan met de meest raar geformuleerde zinnen en het liefst niet rijmend. Owhja er zit ook heel veel gevoel in, tenminste, volgens mij willen ze dat uitdrukken… toch?? Dit is echt geen aanval op de poëten onder ons, echt niet, ik snap het alleen niet.
In de dikke van dale wordt het dichtkunst genoemd. Maar op de basisschool leerden we hoe we moesten dichten, en het leuke daarvan was, was dat het moest rijmen!
(daardoor vond ik het tenminste leuk).
Ook de meest beroemde poëziealbums, die altijd de hele stad doorgingen, heb ik er bij gepakt en… ja hoor het rijmde allemaal, ook de albums die niet van mij waren (die ik overigens best terug wil geven aan diegene aan wie hij toebehoord).
Mijn moeder is dus ook aan ‘t poëten, poëzeren, naja schrijft dus dichtkunst en vindt dat hèlémáál geweldig. En iets wat geweldig is wil je graag delen en het liefst nog met naasten.
Met het gevolg dat mijn vader en ik de pineut waren, maar op een of andere manier kwam het echt niet op ons over. Tenminste niet bij mij.
Aangezien het me enigste moeder en dus ook me allerliefste moeder is 😉 ben ik me toch verder gaan verdiepen in de dikke van dale, want met ‘dichtkunst’ kwam ik ook niet echt verder. Dus ik hakte het woord doormidden, en begon bij ‘dichten’.

Dich·ten (ov.ww.)
1 gedichten maken
2 dichtmaken

Okey meneer van dale zover was ik ook wel, maar wordt er dus niet veel wijzer van. Dus ging naar het woord ‘gedicht’.

Ge·dicht (het ~, ~en)
1 zorgvuldig geconstrueerde tekst, waarin keuze en schikking van woorden, rijm, ritme enz. De expressieve en suggestieve waarde vergroten => poëem, poëma

Jumug meneer van dale u weet zich aardig uit te drukken, voelde wel al wat nattigheid, maar ging verder naar ‘kunst’.

Kunst (de ~ (v.), ~en)
1 het creatief en origineel tot uiting of voorstelling brengen van gedachten of gevoelens op vaak ontroerende of schokkende wijze

Na dit gelezen te hebben besloot ik dus dat de eerste dertien regels, die ik nog maar geschreven had, te laten voor wat ze waren en nooit meer openen.
Maar deed dat (eigenwijs als ik ben) niet. Ik had gewoon wéér ergens een mening over gevormd zonder me erin te verdiepen, of überhaupt gewoon op te zoeken wat het woord nou betekend.
Kijk, echt snappen doe ik t nog steeds niet, maar ik begrijp het wel meer……………….………snappie ?!

Mede mogelijk gemaakt door mijn moeder die al het geweldige ook mij wil gunnen en mijn vader die vanaf kleins af aan al duidelijk heeft gemaakt om verder te kijken als me neus lang is vóór er een mening over te vormen. (en toch doe ik het ‘per ongeluk’ nog steeds)