De vrouw voor mij steekt de tube schielijk in haar jaszak en vertrekt. Vanachter de toonbank kijkt de man in stofjas mij vragend aan.
‘Kijk,’ zeg ik, haal een doosje uit mijn jaszak en laat hem de inhoud zien. ‘Deze gaf het na twee keer flink pompen al op.’
‘Daar hebt u inderdaad niets aan. Komt bij dit type vaker voor: eer je er goed en wel op zit, is het ontspannen genieten klaar.’
‘Hebt u daar wat voor?’
‘Zeker: ouderwets rubber. Zal ik er een van twintig centimeter doen?’
Opgelucht frommel ik het stuk ventielslang in het doosje.
0 reacties