Vanuit Rotterdam was Leiden enkel te bereiken via Gouda. Bij de overstap in Den Haag las ik dat de stremming tussen Schiedam en Delft een “koe op de rails” betrof. Met een uur vertraging bereikte ik het callcenter. Sinds ik op een website las dat Mariska Veres in een callcenter van een overheidsinstantie bijklust, weet ik mijzelf in goed gezelschap. Stel je voor dat je een of ander ministerie belt en je Mariska Veres aan de lijn krijgt: HELLO HELLO DARKNESS

Een dag op Venus duurt 243 aardse dagen. Dat is langer dan een Venusjaar, dat 225 aardse dagen duurt. Venus roteert als enige planeet in dit zonnestelsel van oost naar west om haar as. Venus heeft een westelijke dageraad en een oostelijke zonsondergang…..

Een missie naar Venus beleeft een geslaagde lancering. In de seventies maakten de Russen er reeds foto’s in weerwil van extreme omstandigheden, de verpletterende atmosfeer en de zure regen. In onze stadswereld zijn planeten de eerste, en vaak enige sterren. Venus is de witgouden ochtend- of avondtwinkeling. Was de aarde ooit als Venus nu is? Zal de aarde ooit zijn als Mars nu is? Zal Venus ooit zijn wat de aarde nu is?

Een aantal miljard jaar dichter bij het einde van de zon twinkelt oranjerood aan de hemel van de lange maanloze Venusnachten de aarde. Overdag wordt de dodelijke straling van de oranje zon door Venus’ waterige atmosfeer afgebogen. De zon slingerde Venus geleidelijk in een wijdere baan. Loom wiegt het leven in de schemer van een eeuwige indian summer.

In een ander leven, een andere tijd, op zoek naar de eeuwige zonnedag in Griekenland, sliep ik op stranden, zwom ik in lauwe zeeën, plukte ik tomaten. Over land en zee, berg en dal, rotskam en ravijn schalde doorheen een barrière van tijd en ruimte Shocking Blue’s klaroen:

I’M PICKING TOMATOES
THE WHOLE DAY THROUGH

In de indian summer van de peilloze toekomst koesteren zich Venusianen op hun stranden loom in het lauwe lagunewater, eten oranjerode zongerijpte vruchten en volgen de holografische uitzending van de archeologische missies ter aarde.

De sonde landt, tuimelt over de Penninische rand in het Noordzeediep en komt rollend tot stilstand in het Nederlandse drijfzand, waarin de sonde wegzakt en uiteindelijk aan de Haagse Tieten blijft hangen. Desintegrerend blijft het tuig nog enige tijd functioneel. Als een botermes snijdt de holoscanner in de aardse geschiedenis door de zandlagen des tijds. De transmitters zenden data van de in werking getreden aardse informatiesystemen. Als een kosmische misthoorn loeit door de stoomdampen van Venus’ eeuwige lome dag…..

THE SUMMIT OF BEAUTY AND LOVE

Deze column is jatwerk, maar dat was Venus ook. Reeds is haar schittering onder de horizon verdwenen. Op mijn balkon speur ik de Rotterdamse nachthemel af naar het oranje Marslicht, en als een zandkorrel knarst tussen de rokende raderen des tijds de doodsnood van een koe.

Categorieën: Algemeen

7 reacties

melady · 19 november 2005 op 00:21

[quote]Deze column is jatwerk[/quote]

Het zal aan mij liggen maar ik snap er geen hout van.

Een venusheuvel ken ik wel. 😀

Geertje · 19 november 2005 op 10:00

[quote]Het zal aan mij liggen maar ik snap er geen hout van.[/quote]

Deze reactie is jatwerk! 😀

Chantal · 19 november 2005 op 12:15

😕 Ik vat ‘em ook niet zo…

Wright · 19 november 2005 op 12:49

She’s got it
Yeah, baby, she’s got it….:-o

Trukie · 19 november 2005 op 13:49

Meneer of mevrouw Van Lidt, deze column is nogal streekgebonden zou ik zo zeggen. .
Tja Haagse Mariska Veres van Shocking Blue met hun internationale hit in de 70ger jaren “Venus”.
Mariska was trouwens goed door Venus bedacht met haar vrouwelijke vormen.
Tja dat ze nu in een ministerieel (geen minstreel) callcenter zit, zal slaan op een crisisteam dat bij rampen bij elkaar wordt geroepen.
En dan wat blikken over en weer tussen een paar grote steden.

Ik lees nog steeds de streekpers uit die omgeving. Dus die koe op de rails snap ik ook. En al die stroomuitvallen op dat lijntje…..
De tomatenpluk als bijverdienste voor scholieren.
En dan de moderne Haagse architektuur met hun bijnamen. Van Baljurk tot Haage Tieten en zoals nu ook sinds kort De Zwaan.

Leuke column, maar voor een lokale krant.

Raindog · 19 november 2005 op 13:52

Wonderlijk en ook voor mij onbegrijpelijk. Een requiem voor een koe, dat vermoed ik. Maar als het aan de koe lag kocht ze Whiskas.

Troy · 19 november 2005 op 14:06

Ach, begrijpelijk of niet, ik vind het een kunstig woordenspel en soms is het gewoon beter om dingen ook eens niet te begrijpen. Prachtige column met een aantal sublieme zinnen. Goed jatwerk als je het mij vraagt.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder