Rijles

Ik wil al heel lang leren rijden, maar er is niemand die mij op een verlaten terreintje de fijne kneepjes van het rijden wilt leren. Ik ben nu dus aangewezen op het betere voet- en handwerk om ergens te komen. Dat is met tegenwind en regen geen hoogtepunt, bovendien kan je natuurlijk niet nat op je werk aankomen.
Maar er is een oplossing. Er zijn steeds meer rijinstructeurs die gratis rijles geven. Nou ja gratis, je moet betalen in natura. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt en na even op de website gekeken te hebben trok ik mijn stoute pumps aan en stuurde een mail met foto. Een paar dagen later werd ik terug gebeld, door Peter. Peter had mijn mail gelezen en mijn foto gezien. Aan zo een knappe meid wilde hij wel rijles geven. Hij beloofde mij plechtig dat na afloop van zijn lessen ik een rijbewijs zou krijgen. Dat is mooi dan kan ik dat in de toekomst aan iedereen die vraagt naar mijn rijgedrag dit bewijs kunnen tonen.

Peter vroeg me voor de eerste les een mooi lingerie setje aan te trekken, ook vroeg hij om een kort rokje en pumps met hoge hakken. Daar had ik alle begrip voor, veel mannen vinden dat mooi. Ik ben dus speciaal voor deze gelegenheid de stad in geweest en heb een mooi setje gekocht. De eerste keer moet speciaal zijn, en wat mij betreft mag dat ook wat kosten ook. De eerste les kwam hij mij ophalen in een mooie zwarte auto met privacy glas. Peter is een bijzonder aantrekkelijke man met zwart krullend haar en helder blauwe ogen. Het type man waar ik verliefd op zou kunnen worden.

Hij wilde dat ik achter het stuur plaatsnam. Ik protesteerde nog door te zeggen dat ik geen rijbewijs had, maar dat was geen enkel probleem, hij zou het mij wel leren. Ik moet zeggen het was minder moeilijk dan ik dacht, al snel reden we naar een verlaten industrieterrein. Hij vroeg me de auto netjes achteruit in een vak te parkeren, wat na twee keer lukte. Ik mocht de motor uitzetten.

Het enige geluid dat ik toen nog hoorde waren de vladderende vlinders in mijn buik. Dit was het moment, de eerste rijles zou beginnen. Peter kwam al dichterbij en begon de knoopjes van mijn bloesje los te maken. Ik vroeg hem voorzichtig te zijn, want dit is echt de eerste keer voor mij. Hij lachte lief en ging verder met waar hij mee bezig was. Zijn grote handen gingen over mijn lijf en al snel voelde ik dat het kennismaken over was. De eerste rijles was met 10 minuten afgelopen. Peter vertelde me dat ik nog veel moest leren, maar dat dat in de komende lessen vanzelf beter zou worden.

De ene les na de andere les volgde, ik mocht elke keer weer plaats nemen op de bestuurdersstoel als hij voor kwam rijden. En hoe meer lessen ik volgde hoe beter ik werd in het besturen van de auto. Dat was dus een mooie bijkomstigheid. Na een 40 tal lessen was ik, volgens Peter een prima berijder geworden. Zowel hij als ik hadden meerdere hoogtepunten tijdens een les. Volgens Peter was ik klaar voor het examen. Dat examen zou niet afgenomen worden door hem, maar door een heuse examinator.

Een paar weken later was het zover. Ik had weer een nieuw setje lingerie gekocht. Ik kon toch niet in iets ouds verschijnen voor de examinator. Peter kwam me weer ophalen met de auto en vertelde dat het examen zou worden afgenomen in diezelfde auto. Het zou niet alleen om praktijk gaan maar er was ook een mondeling deel. Gelukkig heeft Peter me alles goed geleerd. Ook met alleen mijn mond was ik in staat om Peter naar een hoogtepunt te brengen. Dus zou dat met die examinator ook geen grote problemen moeten geven.

Het examen begon, ik stapte in de auto en de examinator begon mij te vertellen waar ik naar toe moest rijden. Ik stelde het navigatiesysteem in en begon te rijden naar de voor mij onbekende plek. De locatie kende ik wel, maar ik had niet zo een zin om op die plek mijn examen af te moeten leggen. Hoewel de auto privacy glas heeft, wil ik dat niet langs een drukke doorgaande weg.

Hoe dichter we bij de bestemming kwamen, hoe zenuwachtiger ik werd. Het zweet stond in mijn handen toen ik file parkeren moest. Niet hier, niet hier, niet hier, dreinde in een mantra door mijn hoofd. Om de hoek woont mijn oma…

De examinator stelde nog wat vragen en zei tenslotte dat hij genoeg gezien had. Ik kreeg de opdracht om terug te rijden naar het startpunt. De tranen brandden achter mijn ogen. Ik vroeg me af hoe hij kon weten dat ik niet op die locatie het examen wilde afleggen. Of had ik misschien iets verkeerds gedaan? Waarom mocht ik hem niet op hem rijden?

Eenmaal terug op het startpunt gingen we samen naar Peter. Ik met tranen in mijn ogen. Peter keek mij niet begrijpend aan. Sloeg een arm om mijn schouder en beloofde dat als ik gezakt was hij met alle liefde mij nog meer rijlessen zou geven.
De examinator keek Peter verbaasd aan en zei: “Ik mocht willen dat alle examenkandidaten die ik krijg, zo goed zouden rijden als dat zij doet. Gefeliciteerd, u heeft uw rijbewijs gehaald!”