Rot-non en de pastoor

Jeemig. Heb ik ooit op de lagere school gezeten? Hoe kan ik daar dan naar toegaan? Die periode is al zo lang geleden dat ik het ben vergeten of heb verdrongen. Ken ik eigenlijk nog wel een naam, laat staan dat ik dan weet hoe ze er uitzag? Ik heb het daar nooit naar mijn zin gehad en ik hoop dat het hoofd, een non, er niet meer is. Dood en begraven. Zand erover, een dikke laag.

Het mens moet ongeveer dertig jaar zijn geweest toen ik daar als zesjarige kwam. Toen had ik nog niet veel met haar te maken, naderhand als beginnende puber wel. Ik vergeet het mijn leven nooit meer: het kreng van onbarmhartigheid.

Maar ook de handwerkjuf. Verschrikkelijk. Ze was net zo stekelig als de handwerknaalden. Ik heb trauma’s overgehouden van alles wat met handwerken en naaien te maken heeft. Het mens was toen al gepensioneerd, dus die is intussen vergaan.

Aan mijn klasgenoten heb ik bijna geen herinneringen, op eentje na. Ansje en ik waren de besten van de klas en maakten iedere opdracht tot een wedstrijd: wie het eerste klaar was met de minste fouten. De ene keer won zij, de andere keer ik en zo ontstond een evenwicht. Dat is mijn beleving het enige leuke van de hele schooltijd.

Vriendinnen buiten schooltijd zijn we nooit geworden, zij ging naar de huishoudschool (haar vader was mijnwerker, dus mocht je niet verder leren) en ik mocht per gratie Gods naar de mulo. Omdat mijn vader mijnbeambte was. Hoger personeel, dus die kinderen mochten hoger onderwijs krijgen. Dankzij die rotnon.

Wat heeft zij, plus de pastoor, voor veel kinderen de toekomst verpest. Ja, ik ga er naar toe. Maar alleen om Ansje hopelijk nog eens te zien.


Suma

Een oud-docent Gezondheidskunde en Huishoudkunde, Mbo scholen, maar helaas nu in de WAO. Mijn hobby is: schrijven, ik werk aan drie manussen tegelijk. Af en toe een gedicht er tussendoor, heerlijk. Als ik maar op een stoel kan zitten, mijn vingers nog kan gebruiken, blijft mijn hoofd wel werken.

8 reacties

Nachtzuster · 9 september 2014 op 18:43

Ik ben benieuwd of je Ansje terug gezien hebt en of jullie nog een wedstrijdje hebben gedaan. Bijvoorbeeld wie de meeste rotte tomaten kan richten op die rot-non. Goede lengte. De titel vind ik wat aan de magere, niet prikkelende kant. Een beetje geschreven in schooltaal. Misschien bewust?

Suma · 9 september 2014 op 19:42

Nachtzuster, dat klopt want zo noemden we haar allemaal. Die rotnon. 😥

Ferrara · 9 september 2014 op 23:22

300 woorden zijn niet voldoende om uit te leggen wat die non tot rot-non maakte, de uitdrukking ‘het mens’ zegt echter genoeg.

Mien · 10 september 2014 op 07:38

Tussen drie manussen door een (v)luchtig geschreven opdracht. Vanaf de buitenkant dan. Van binnen borrelt de woede. Maar daarin blijft de column ook een beetje hangen. De lezer mag het verder invullen. Klein maar prettig geschreven. Dat wel. En nog negen woorden over.

troubadour · 10 september 2014 op 08:37

Schoolbemanningen houden van kinderen. Vijftig jaar geleden leek het precies omgekeerd te zijn en dat komt goed uit de verf.

Suma · 10 september 2014 op 12:24

🙂 Dank jullie voor de opmerkingen. 300 woorden zijn idd weinig, maar een column is nu eenmaal kort. :-/

pally · 10 september 2014 op 23:08

Nog steeds kwaad op die lui. Dat komt er goed uit!

    Suma · 11 september 2014 op 11:39

    Pally, dank je en het klopt. Die katholieke pestbende heeft heel wat van onze jeugd verpest. :reallypissed: Niet alleen dat, ook opleidingen volgen die bij je niveau pasten konden niet in het katholieke zuiden waar de meeste vaders mijnwerker waren.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder