Samenwonen: Snurken

Toen ik nog in mijn eentje woonde had ik al zo’n vermoeden, maar nu ik samenwoon weet ik het zeker. Ik snurk.
Niet altijd, niet elke nacht. En voornamelijk als ik drink. Meestal op donderdag en zaterdag dus als ik gevoetbald heb en me na de fysieke arbeid aan het bier zet. Een beetje jammer voor Nienke als ze op vrijdag ochtenddienst heeft en om kwart over zes uit haar bed moet.
Niet dat ze mij het drinken verbiedt. Daar is ze veel te goed voor. Alleen werd het na haar voor de zoveelste keer met zwarte wallen terug te zien komen uit haar werk wel een beetje zielig, vond ik.
Het werd tijd voor actie. Dat had ik al eerder beloofd, maar nu was het dan echt tijd.
Ik raapte al mijn moed bij elkaar, schoof mijn mannelijke eergevoel opzij en stapte een drogisterij binnen.
‘ Heeft u misschien wat tegen snurken?’ vroeg ik op een zo nonchalant mogelijke manier.
‘Ja hoor.’ antwoordde de leuke verkoopster van eenentwintig, en ze draaide zich om. Ze pakte een aantal middeltjes van de planken achter haar en zette die op de toonbank voor mij.
‘ Ik heb deze spray, voor heel veel euro’s, en dit rubberen neusklepje, voor heel weinig euro’s’
‘ Het goedkope neusklepje.’ koos ik.
Een paar dagen later werd het tijd om te testen. Vrolijk van de drank schoof ik ’s nachts onder de lakens en duwde ik het rubberen klepje in mijn neusgaten. Voorzichtig boog ik me over mijn slapende vriendin om haar een liefhebbende zoen te geven. Als een katapult schoot het klepje uit mijn neus tegen haar wang en geschrokken kwam Nienke overeind.
Nadat ik het klepje weer in mijn neusgaten geschoven had en door haar hartelijk werd uitgelachen omdat ik er als een inboorling met een neusbotje uitzag, en het rubberen onding vervolgens nogmaals uit mijn neus door de kamer schoot besloot ik het neusklepje per direkt af te zweren.
De volgende dag stond ik weer bij de drogist.
‘ Heeft u misschien ook oordopjes?’
Dat was een beter plan. De oordopjes blijken wonderwel te werken. Uitgerust gaat Nienke sindsdien elke ochtend naar haar werk.
Er zit echter wel één nadeel aan. Want op een of andere manier heeft ze de rare neiging om in haar slaap de dopjes uit haar oren te peuteren en in haar mond te stoppen, als ware het kauwgom. En kauwgom slikt ze altijd door.
Maar de wallen zijn in ieder geval weg. En daar gaat het om.

Eppo Ford