Sapperloot, een pepernoot.

Het was de eerste dag van september. Ik was gezellig brood heen en weer aan het sjouwen in de Albert Heijn. Het ging allemaal prima, maar plotseling zakte mijn mond open en liet ik de broodjes vallen. Ik vond het nogal shockerend om te ontdekken dat de halve winkel in beslag was genomen door pepernoten. Bolletje, Albert Heijn, europshopper, kruidnoten all the way. Ik kon mijn ogen bijna niet geloven eigenlijk, maar het is toch belachelijk?! Ja, pepernoten zijn lekker, de kruidnoten dan. Heerlijk, met of zonder chocolade, natuurlijk ben ik fan. Maar het is toch nog zomer? De eerste dag na Augustus? Alle eskimo’s op Ibiza, fucking ZOMER zeg ik je, en de pepernoten liggen al in de schappen, roepende mijn naam. En die van andere klanten. Koop ons, koop ons, we zijn lekker en niet duur.

Nee stelletje peperkorrels, ik koop jullie niet, jullie zijn klein en geniepig en gemeen, en lekker, maar jullie horen vooral bij Sinterklaas, en ja, ik vind dat het hele Sinterklaasidee weggevaagd wordt door dit soort stomme appie-acties. Geweldige superboer die je bent, dit geldt ook voor jou. IK vind het echt niet kunnen, hoor. Alle kinderen raken in de war, want nee, Sinterklaas is nog lang niet lieverd, mama snapt het ook niet, en er is toch helemaal niks speciaals meer aan een pepernoot als je die een half jaar lang kunt consumeren?

Ik kan me er serieus erg over opwinden, dit soort dingen. Kunnen alle supermarkten zich dan niet even samen aan een regel houden ofzo? Geen pepernoot de deur uit voor de eerste november? Dat moet toch te regelen zijn… met een fikse boete voor de winkel die het niet kan laten ze toch te verkopen, of een flink pak slaag met de roe, oh zo. Want het is een probleem. Het is altijd wel Sinterklaas, of Kerst, of Pasen, en als dat eens niet zo is, dan is er wel iemand jarig. En er blijven geen normale dagen meer over. Nederland is luilekkerland, en het loopt een beetje uit de hand.

“Dag Sinterklaas. Dit jaar vraag ik helaas, niet meer om speculaas. In een bui heb ik me, oh zo dwaas, al meerdere malen volgepropt met pepernoten en letters – wel tien, en nu kan ik ze niet meer zien. Lieve Sint, het is heus, je pepernoten komen uit mijn neus, en je lekkere marsepein, smeer ik ook liever in het gordijn, en je suikergoed in mijn haar. Het is verschrikkelijk maar waar, ik wil écht GEEN speculaas dit jaar.”

Bah.

Wat ook nog een probleem is, is dat ik er niet van af kan blijven. Dit jaar probeer ik het vol te houden tot november, de maand waarin ik het pas legaal vind om pepernoten te eten. Mathilde, Mathiiiilde, eet ons op, net als vorig jaar.
Ja, ook toen kon ik tegen de tijd dat Sinterklaas eindelijk kwam aantuffen met zijn bootje, geen enkele pepernoot meer zien.