Satisfiction

Na het tumult in mijn stamkroeg waar neef Bob kroegbaas verving, sloeg ik maar eens een nachtje over en bleef thuis. Maar vandaag ben ik er weer.
Ook geen oplossing want de één meter zevenenzestig kleine Barbiebob staat er nog steeds de kroegbaas uit te hangen op zijn plateauzolen. Niks aan te doen. Ik zal er mee moeten leven dus trek ik een kruk onder mijn reet en ga naast mijn buurvrouw zitten. ’Dag biervrouw,’groet ik haar vriendelijk. Ze zegt niets terug wat niet ongewoon is omdat ze nooit wat zegt. Ze drinkt alleen maar.Grote hoeveelheden bier rechtstreeks uit de fles.Daarom noem ik haar ook biervrouw.
Aan het eind van de nacht zet Kroegbaas haar met kruk en al in de keuken want het heeft toch geen zin om haar naar huis te sturen. Een uur later staat ze dan weer op de stoep.

‘Hoe is het met onze Barbiebob?,’ vraag ik aan Bob. ‘Ben je vannacht alweer een centimeter gegroeid of sta je nog steeds op één meter zevenenzestig?’
‘Ik heet Bob,’ zegt de dwerg woedend.
‘Je meent het! Ik had een buurjongen met een hazenlip die ook Bob heette.Hij mocht kiezen.Of zijn hazenlip laten oppompen bij Connie Breukhoven of zijn naam veranderen.Hij koos voor het laatste. Gek hè? Maar ja, bij jou gaat dat natuurlijk niet op. Jij hebt die keus niet. Je kunt je moeilijk bij Connie van Breukhoven door vier paarden laten uitrekken. Zou trouwens helemaal geen verkeerd idee zijn.

‘Wat zal ik eens drinken vandaag,Bobbie. Suggesties? Effe kijken. Doe maar die fles wodka daar op de bovenste plank. Oeps! Kun je niet bijkomen natuurlijk.’
‘Jij denkt zeker dat ik achterlijk ben?,’ vraagt Bob. ‘Ik ben anders wel net aangenomen bij de gemeente als accountant.’
‘Bij de gemeente? Toe maar! Ik wist niet dat ze daar een eh..verticaal minderheidsbeleid voerden tegenwoordig? Krijg je dan ook een kinderzitje bij je bureau? Gefeliciteerd, neem een biertje van me.’
‘Nee! want ik ben geheelonthouder.’
‘Jij ?? Geheelonthouder?? Geloof ik niet. Jij onthoud niks. Je hebt niet eens onthouden dat ik een glas wodka wil.’

Biervrouw laat een luide boer en op de radio schreeuwt Jagger zijn Satisfaction door de ether.
Bob zet de muziek met zijn afstandsbediening wat harder.
‘Mooie plaat hè, Bobbie ? Na satisfaction hebben de Stones zich onsterfelijk gemaakt.
Ja ja, satisfaction. Dat zal met dat kleine pielemuisje van jou wel bij Satisfiction blijven, denk je ook niet Bobbieboy? O ja, nu we het toch zo gezellig over satisfiction hebben, hoe is het trouwens met die kat afgelopen Bobbie? Die kat die jij vorige week doodreed na extra gas te hebben gegeven waarna je doodgemoedereerd doorreed? Je zult wel klaargekomen zijn zeker toen je zijn darmen op het asfalt zag liggen?’
Bobbie wordt wit en zet met trillende handen een glas wodka voor mij neer.
‘Eh…deze is van het huis,’ fluistert hij schichtig om zich heen kijkend.
‘Dank je Bobbie, neem er zelf ook een en ik smijt de wodka recht in zijn verbouwereerde poffertjespan. Wat nog niet eens meevalt bij zo’n onooglijk klein kabouterplop hoofdje.
Daarna verlaat ik het pand. Morgen is kroegbaas er weer.