“Mama, mama, ik wil een step voor mijn verjaardag!” Met haar ienietienie kleine vingertjes tikt ze in het boek. “Teze, mama”. Zaterdag wordt mijn kleine meid alweer 3 jaar. Als de dag van gisteren dat ze mijn lichaam verliet en het op een janken zette. En nu, tjonge wat wordt mijn kleine meisje alweer groot. Er wordt tegenwoordig al zoveel verwacht van een driejarig prutsje. Op hun vijfde jaar moeten ze pas verplicht naar school, maar eigenlijk zouden ze willen dat je ze bij ruim twee jaar al naar de peuterspeelzaal schopt. Dan kunnen ze zich voorbereiden op school. Wat zeg je, voorbereiden op school? Is daar de kleuterschool niet voor bedoeld? Volgens mij moeten ze tegenwoordig al kunnen lezen en schrijven voor ze een stap op het schoolplein zetten. Ook zou het handig zijn als ze niet meer in hun broek pissen vanaf hun tweede jaar en dat ze zelf hun veters kunnen strikken. Wat is er gebeurd met spelen tot ze er bij neervallen?
Ook van de moeders wordt het een en ander verwacht tegenwoordig. Vroeger, (hoor mij nu, ik lijk mijn moeder wel) vroeger werd er pas aan verjaardagspartijtjes gedaan als ze eenmaal op school zaten. In ieder geval niet voor hun vijfde jaar. Nee, tegenwoordig is het in de mode om zodra ze zijn geboren al kinderfeestjes te geven. En dan natuurlijk niet zo’n feestje als in onze tijd met koekhappen en pannenkoeken. Nee, nu moet je op z’n minst een eetfeest geven bij Mac Donalds of een stevig themafeest in elkaar flansen. Ook van de traktaties moet wat worden gemaakt. Enige creativiteit wordt op prijs gesteld. Ik noem het nu op prijs gesteld, maar ik kan beter zeggen dat de kinderen er gewoon niet meer bij horen als hun moeder niet alles uit de kast trekt. Vrij droevig als je het mij vraagt.
Ik had gevraagd aan mijn dochter wat ze wilde trakteren. “Schatkistjes en plopkoeken”, zei ze. Omdat ik niet wil dat mijn kind er niet bij hoort (droevig of niet), ga ik nu maar even het internet afstruinen, op zoek naar een leuke ‘verpakking’ voor haar traktatie. En omdat ik haar toch al weinig kan weigeren, rijd ik straks ook nog even langs de winkel. Want die step die zal er komen.
15 reacties
momentje · 11 november 2005 op 17:08
…en weet je Wendy…koekhappen en snoepjes met je mond uit een bak water vissen blijft het allerleukst. Het zijn vaak de moeders die Mac Donalds het makkelijkst vinden! Laat je niet gek maken…herkenbare column!
Geertje · 11 november 2005 op 17:23
[quote]Omdat ik niet wil dat mijn kind er niet bij hoort (droevig of niet), [/quote]
Dochter 15 jaar…mama, mama ik wil een scooter
Dochter 18 jaar…mama, mama ik wil autorijlessen
Dochter 20 jaar…mama, mama ik wil een auto
[quote]En omdat ik haar toch al weinig kan weigeren, [/quote]
Snap het niet hoor, ik heb ze altijd alles gegeven wat ze wilden hebben!:-D
Droevig of niet? Droevig 😮
melady · 11 november 2005 op 18:19
‘Mama, mama, k’wil een man he’,
‘Wat voor man dan lieve kind’.
Spontaan kwam dat Zuid-Afrikaanse liedje bovenborrelen bij me.
Dat ff terzijde.
[quote]Vrij droevig als je het mij vraagt.[/quote]
Diep droevig.
Een grote verkleedkist in de kamer zetten, pannenkoeken (vroeger waren het nog pannekoeken) bakken en ze hebben nog nooit zo’n leuk feestje gehad, die prutsjes.
De column vond ik aardig om te lezen maar de titel leuker.
Fred · 11 november 2005 op 19:17
Ach als dit je enige zorgen zijn…
Kijk even op voedingscentrum.nl, daar staan leuke en jaja verantwoorde (ik ben het maar) traktaties.
Je moet er even voor knutselen maar dan maar een column minder.
Alles voor je kind(eren) toch?
Oja… even zoeken op trakteren
wendy77 · 11 november 2005 op 19:24
@Momentje, oh ja vond ik ook altijd geweldig om met mijn koppie in een bak water te hangen, haha. Diegenen die dat toen niks vonden, zijn nu nog bang van water 😉
@Geertje, ik denk liefst maar niet te ver vooruit 😉
@Melady, ach ja, dan heeft de titel jou in ieder geval toch getrokken de rest te lezen 😛
@Fred, bedankt voor de tip, maar ze is intussen al verjaard!!! Zal het onthouden voor de volgende keer. Ben trouwens wel erg creatief geweest en heb die avond ook nog een column geschreven 😛
Raindog · 11 november 2005 op 19:38
Heel herkenbaar!
Ik wil ook een step!
😉
Trukie · 11 november 2005 op 22:10
[quote]maar ze is intussen al verjaard!!! Zal het onthouden voor de volgende keer. Ben trouwens wel erg creatief geweest[/quote]
Dan kun je ons ook verklappen hoe je het opgelost hebt.
En hoeveel tijd het je kostte…
Ma3anne · 12 november 2005 op 07:16
[quote]Ook van de moeders wordt het een en ander verwacht tegenwoordig.[/quote]
Daar ben je zelf bij natuurlijk. Die gekte bestaat al veel langer. Ook hier in de buurt liep het soms met feestjes de spuigaten uit toen mijn kids klein waren.
Had ik de middelen niet voor, dus hier was het altijd het simpele vermaak met spelletjes, speurtochten en hutten bouwen in het bos.
Hebben ze het nu soms nog over! Wel degelijk een succes dus.
Kees Schilder · 12 november 2005 op 10:19
Vraag mij af waar nog allemaal om gaat.Naar de kroon steken van iedereen? Onbegonnen werk.gewoon je eigen ding doen is het beste
wendy77 · 12 november 2005 op 10:26
@Ma3anne en Kees: Het is ook onbegonnen werk en ik begin er ook niet aan. Ja ik heb iets van haar traktatie gemaakt, maar dat is het dan ook wel. Kinderfeestjes geef ik nog niet. Pas als ze 5 wordt en ik ga NIET naar Mac Donalds en ook geen themafeest. Het zal ook een feestje worden met simpel vermaak zoals Ma3 zegt.
Troy · 12 november 2005 op 15:18
Dit vind ik nou een leuke titel. Je zou trouwens zo Daphne Dekkers kunnen opvolgen als columniste in de Telegraaf wanneer zij bijvoorbeeld eens een dagje last heeft van rsi. Ik ben het helemaal eens met wat je zoal ter sprake brengt: driejarige prutsjes moeten spelen tot ze erbij neervallen!
Wessel · 12 november 2005 op 15:28
Kinderen moeten eerst maar eens leren om zich met niets te vermaken. Niks is erger dan van die hebbe-hebbe-hebbe kinderen. Feestjes bij McDonalds kunnen wel leuk zijn. Gewoon de kinderen influisteren dat ze om een Wopper moeten vragen. Een groepje kids die bij McDonalds “Wij willen Wopper” blijven zingen. Ik weet uit ervaring dat dat erg leuk is om te zien.
wendy77 · 12 november 2005 op 16:53
@Troy: Dank je wel 🙂 Ik hoop dat ze mij bellen als het zover is, haha
@Wessel: Oh feestjes bij Mac Donalds zullen best leuk zijn hoor dat hoor je me niet zeggen 😉
pepe · 13 november 2005 op 10:39
[quote] En dan natuurlijk niet zo’n feestje als in onze tijd met koekhappen en pannenkoeken.[/quote]
Ik kan je verzekeren dat deze spelletjes nog steeds leuk gevonden worden door de meeste kinderen. De feestjes bij mac of in het zwembad worden al snel weer vergeten. Ik hoor nu nog wel eens van vriendinnen van dochter, weet u nog die speurtocht in de regen die was pas leuk en zeker ook de schat die werd gevonden aan het einde. Ik weet niet eens meer wat daar in zat, zakje snoep of chips, maar dan wel verpakt in zilverpapier.
Dochter(21) viert nu geen kinderfeestjes meer hoor, maar in haar tijd was het al rage om naar mac te gaan ik heb dat nooit gewild en gedaan.
bert · 13 november 2005 op 20:45
Je moet het gewoon zo leuk en zo duur maken als dat je zelf kunt en wilt. Het hangt meer van je creativiteit of of de kinderen er een jaar later op de volgende verjaardag nog over spreken en opnieuw naar uitkijken. Dat gevoel bereik je in ieder geval niet bij de kinderen met de zogenaamde leuke dingen die iedereen tegenwoordig al doet of met de MacDonalds, daarmee voorzie je alleen in verwachtingen.