Schoenenplaag

Het zal je toch maar gebeuren dat een vrachtwagen vlak voor jouw deur zijn hele lading verliest. Dozen scheuren open en schoenen bedekken de rijbaan. Als de overhangende takken van de appelboom van de buren appels laat vallen op de stoep, dan mag je ze opeten. Of mee naar huis nemen, of aan een vriendelijke voorbijflitsende vrolijk lachende krantenjongen geven. Als je een portemonnee vindt of een gouden kettinkje met een strasssteentje er aan of een tas met een afgeragde laptop er in, wordt je geacht dit als gevonden voorwerp aan te geven bij de politie. Pas als na bepaalde tijd de eigenaar zich niet heeft gemeld, mag je het gevondene als jouw eigendom beschouwen. Komt ie wel opdagen, dan heb je pech gehad. Dan moet je het teruggeven. Als het een charmante filmster is of een blonde schone, dan val je nog bijna in katzwijn ook. Dan kost het je nog een snufje vlugzout op de koop toe. Als de gelukkige eigenaar in de consternatie vergeet om een beloning te geven, ben je helemaal duur uit met je eerlijke vinderigheid. Als er containers aanspoelen op het strand, dan mag je een container die nog heel is, niet openbreken. Afblijven anders ben je strafbaar. Al de losse schoenen en hamburgers die in het zeewater hebben gedobberd, zijn juttervrij. Nou lijkt me eerlijkgezegd een jutterbitter veel smakelijker dan een hamburger die dagenlang in het zilte sop gepekeld is. Was dat niet de oorzaak van scheurbuik op Gouden eeuwse koopvaardijschepen? Maar goed, als je een roze gymp maat 45 links hebt gevonden, mag je verder zandhappen om de rechter roze gymp maat 45 er bij te zoeken. Nu is het een wetenschappeljk vastgesteld feit dat ieder mens twee verschillende voeten heeft. Bij de meeste mensen is de rechter voet een fractie groter dan de linker. Bij sommige voetenbezitters is dit verschil zo groot, dat er een halve of hele maat tussen kan zitten. Deze mensen hebben afgelopen weekend op Terschelling geluk gehad. Voor de rest van hun leven is hun probleem opgelost. Mits ze zich dit weekend niet verslapen hebben en verder moeten met een roze schoen aan de ene voet een bruine met glitterrandjes aan de andere voet. Dan vervloek je toch tot in het bejaardenhuis de dag dat er een schip bij Den Helder containers met schoenen verloren is. Dat deze stalen gevallen het niet hebben gehouden. waardoor iedereen -dus ook jij- mocht jutten in die ijzige noorderwind met 5 graden vorst. Dat jij nou net in dat weekend op Terschelling tussen Formerum tot voorbij Oosterend moest zijn en niet zoals alle overgebleven dagen van het jaar 2006 op 23-hoog in een geriefelijke flat aan het Weena in het nieuwe hart van Rotterdam.

Laat die Rotterdammer maar effe lekker zwaaien naar die dame die in Tilburg op de 21ste verdieping van die splinternieuwe woontoren beweert dat ze de Steenaline in Hoek van Holland kan zien. Wij zitten nog steeds met het probleem van die vrachtwagen die bij ons voor de deur een lading schoenen over de weg heeft uitgezaaid. Mag het nou wel of mag het nou niet? Moeten wij gaan straatjutten of aasgieren of komt de Gemeentereiniging in onze gemeente wel op kosten van die vrachtwagenchauffeur zijn baas de rommel opruimen?

Weet je wat, wie de schoen past, trekt hem maar aan.
Mijn sloffen sloffen nog best.