Water is sexy.
En dan heb ik het niet over egaal gebruinde vrouwenlichamen met volle billen, al dan niet gescheiden door een string, die door het zilte water klieven en zo zee en strand maken tot een sekssymbool. Nee, ik heb het over de macht en kracht van het water. De vernietigende werking die een vloedgolf aanricht, zoals vorig jaar met de tsunamie. Of denk eens aan het jaar 1953 toen ook Nederland leerde wat water kan aanrichten. Als oud-zeeman ken ik water en vrees ik water. Een gewaarschuwd mens, zeg maar. Maar geef toe: zien wat water kan verwoesten in een fractie van een seconde is een machtig mooi gezicht, zelfs als het levens kost. Mooie beelden waren het ook uit het tsunamiegebied. Opgenomen door toeristen en voor geld verkocht aan televisiestations. Een perfecte manier om je vakantie terug te verdienen. En al die beelden kwamen op TV en raakten ons diep in ons hart en we gaven gul. Zo hoort het toch ook? Maar stiekem vonden we het ook fantastisch om te zien. Een immense hoge golf die het strand opduikt en niets of niemand ontziet. Voor water is een mens gelijk, wit of zwart. Nou ja, welk kleurtje dan ook.

Nu weer. In het Caribische gebied en de Verenigde Staten. Echt vet cool! Met leedvermaak zien we te dikke Amerikanen treuren naast hun vernietigde huis. Alles kapot door het water, dat normaliter voor veel sexy vermaak zorgt aan de stranden van de Golf van Mexico. Maar jongens kom op: dat water aangevuurd door onmogelijk harde winden is sterker dan alles, daar kan een mensenhand nooit en te nimmer tegenop. Ik zie het nog voor me. French Quarter, New Orleans. Zwarte mannen met een saxofoon, stevige, rondborstige zangeressen (ook zwart) en bier, veel bier. De jazz zweefde door de stad heen en vermengde zich met je dronkenschap. Met jazz is dronken zijn net anders.

En nu? De dijken braken en de stad is verdwenen. Maar de beelden van de verzopen stad waren geweldig en zo ongeveer live te volgen. Als journalist moet zo’n ramp je een kick geven, zeker als de wereld het allemaal kan volgen. Ik zat in ieder geval gekluisterd aan de buis. Collecteren doen we niet voor de VS, die hebben toch geld zat. Maar de jazz klinkt voorlopig niet meer in de mooie Franse wijk in het zuiden van de VS. De natuur die de mens een lesje leert, keihard en zonder genade. Maar gelukkig zijn we niet zonder natuurrampen in de wereld. Tropische stormen blijven dat werelddeel teisteren en de camera’s volgen iedere beweging. Mooi en vooral sexy.

Vervelend alleen dat er steeds een niet sexy ramp tussendoor flitst op de actualiteitenrubrieken en journaals. Een aardbeving ergens in Pakistan schijnt het. Niks sexy aan, dunkt me. Geen live beelden, geen giga storm met muren van water. Eigenlijk een doodgewone ramp, niks bijzonders. Nou ja, wel zo’n dertigduizend doden en tienduizenden mensen die nu dakloos zijn met de koude winter op komst. Maar laten we wel wezen. Ze hadden bijna niets en dat bijna is nu weg. Weinig verschil en misschien zijn ze dood wel beter af. Daarnaast zijn er geen schokkende beelden te zien op mijn televisie, op wat huilende en schreeuwende kinderen na. Er schijnt wel een inzamelingsactie voor te zijn maar geen hond die stort. Logisch. De ramp is domweg niet sexy genoeg, niet mooi en niet eens live. Vernietigend water willen we zien en als het even kan live uitgezonden. Geen simpele aardbeving die alleen flauwe beelden levert voor ons netvlies.
Wie gaat er nou geld storten voor een simpele aardbeving.
Kom op zeg!


13 reacties

wendy77 · 27 oktober 2005 op 12:47

Sterke column Fred en een waarheid als een koe!

Mup · 27 oktober 2005 op 14:03

Tja, ook de orkanen zijn niet meer wat ze geweest zijn, tegenwoordig, niks maar aan.

Ben jaloers op het cynisme in combinatie met je humor in je schrijfstijl, zonder de ernst van het thema aan te tasten.

Pff, moet die Colombiaanse koffie eens laten staan, niks sexy aan,

Groet Mup.

Geertje · 27 oktober 2005 op 16:17

Op de schaal van Righter ‘schokkende’ column. 😀

WritersBlocq · 27 oktober 2005 op 18:15

Ja, water is schokkender dan een aardbeving. Goeie column Fred.

Chantal · 27 oktober 2005 op 18:16

[quote]Als journalist moet zo’n ramp je een kick geven[/quote]

Mijn leraar zei laatst: ‘Of iets nieuws is hangt af van hoeveel doden er zijn, of we ons bij de mensen betrokken voelen en of het live te volgen is op de tv’

Trieste waarheid dus. Wel echt een goede column! Vooral de laatste alinea vind ik sterk!

Ma3anne · 27 oktober 2005 op 18:42

Sja, soms grijpt iets je vreselijk aan en soms niet. Soms wil je wel van alles doen om te helpen en soms niet. Ik kan mezelf daar ook niet altijd in volgen. Heeft niet altijd met aantallen, spektakel of livebeelden te maken.
Soms is het leven zo bizar en volgen allerlei rampen elkaar zo snel op, dat de maat even vol lijkt. Dan scherm je jezelf af van het wereldleed en je probeert je te focussen op je eigen hachie en de wereld dicht om je heen.
Overlevingsmechanisme?
Zoiets is het… geloof ik.

Goeie column weer, Fred.

pepe · 27 oktober 2005 op 19:23

Keiharde ware column. Knap geschreven ook weer!

Is het ook niet zo dat we nu met tv alle beelden uit de hele wereld in korte tijd krijgen te zien, we worden er mee overspoeld. Nog even en we verdrinken in de rampen op het beeldscherm.
Toen er nog geen TV was, wist men gewoon niet wat er buiten het dorp of stad waar je woonde gebeurde.

Chantal · 27 oktober 2005 op 19:36

@ Pepe[quote]Toen er nog geen TV was, wist men gewoon niet wat er buiten het dorp of stad waar je woonde gebeurde.[/quote]

Ik weet niet of zoiets nou beter is als nu…

Li · 27 oktober 2005 op 20:13

Om me heen hoor ik dat mensen deze ramp wel degelijk erg vinden. Het feit dat er niet massaal geld wordt gegeven, ligt aan de negatieve berichtgeving bij eerdere acties, hoor ik vaak. Artsen Zonder Grenzen had bij de Tsunami geld genoeg om voldoende hulp te kunnen bieden We werden overspoeld met berichten dat er flinke bedragen aan de strijkstok blijven hangen of niet op de juiste plaatsen terecht komen. Er schijnt zelfs nog een flink bedrag in de pot te zitten dat niet besteed mag worden aan andere rampen/calamiteiten. Het lijkt mij zinvol als er één gironummer komt waarop geld gestort kan worden voor hulpverlening waar dat nodig is.
Of is dat te simplistisch gedacht…:dunno:

Pakkende column Fred!

bert · 27 oktober 2005 op 22:18

Volgens mij zijn er niet veel schrijvers die dit op zo’n pakkende manier aan het papier kunnen toevertrouwen. Jij bent er in ieder geval één van.

Trukie · 27 oktober 2005 op 23:33

Geweldig Fred.
De kracht van water

Toch is er weer 21 miljoen tevoorschijn gekomen.

Dees · 28 oktober 2005 op 08:24

Treffende column… Blijkbaar heeft de gemiddelde mens toch mediaspektakel nodig (zij het ter plekke, zij het hier met BN-ers die de GN-ers voordoen hoe het moet. Dan worden de beurzen toch wel weer getrokken.

Toch vraag ik me nu ook af hoe het gaat met de straatarme mensen van Yucatan.

En bloedt mijn hart voor die prachtige stad die uit stukken meer bestond dan alleen het French Quarter. Die laatste komt wel terug, maar de rest?

We’ll see.

KawaSutra · 31 oktober 2005 op 17:30

[quote]Het lijkt mij zinvol als er één gironummer komt waarop geld gestort kan worden voor hulpverlening waar dat nodig is. [/quote]
Ben ik helemaal met Li eens.

Rake column Fred.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder