Het is net alsof de duivel ermee speelt en hij is het ook, want mijn hoofd beschouw ik meestal als de duivel. Implanteer ik net een log over dromen, waarna ik enkele uurtjes ga slapen, wordt ik natuurlijk meteen lastig gevallen door de meest wanstaltige dromen die je je maar kunt bedenken. Gelukkig borrelde mijn maag mij wakker, anders werd ik nu nog steeds vergast. Ik bevind mij in de sportschool en ik merk dat het apparaat onder mij constant verdwijnt en weer tevoorschijn springt. Dat heb ik nog nooit gehad: een bug in m’n hersenknoop. Dus ik vragen aan een toevallige voorbijganger: “hey, zie jij toevallig die machine onder mij?”, de ander kijkt me aan alsof Italiaans spreek. Nee, was het maar waar, wilde ik net zeggen. Maar ze zei zoiets als : “nee, waar ben jij in Godsnaam mee bezig? Je zit te spartelen in de lucht, kom eens naar beneden!”.
Daarna hoor ik iets omroepen, zo’n kip welke normaal gesproken om een bestuurder van een misplaatste auto kakelt. Maar dit keer roept ze: “wil de beheerder van de knuffel van een ijsbeer onmiddelijk zijn of haar ijsbeer komen halen, het liefst in pyjama.” Ik bedacht me ineens dat ik nog zo’n beest had liggen op mijn kamer en vroeg me af hoe die daar kon zijn. Maar het was hem wel en ik griste hem onopvallend weg in de hoop dat niemand mij vraagt waar mijn pyjama is gebleven.
Terwijl ik buikspieroefeningen aan het doen ben op mijn ijsbeer, voel ik een hoogst irritant kind aan mijn ijsbeer trekken: “kijk papa, een ijsbeer!” Enkele secondes later riep ik: “kijk papa, je kind valt van de trap valt” en gooide het ding van de stenen trap. Goed, aangezien de rest van mijn bizarre dromen niet interessant genoeg zijn, hou ik er maar weer mee op. Mijn mening van één dag geleden wil ik bij deze wijzigen. Je hoeft je niet lam te drinken om je fantasie in te perken, zodat je rustig kan slapen. Want dromen kan ook zo zijn voordelen hebben.
Je kan weliswaar je dromen niet uitkiezen, maar soms kun je wel kiezen om te doen en zeggen wat je wilt. Dan voel je je net Bruce Almighty: een moment om even voor God te spelen.
“Shit, stop nu eens met die onzin en ga slapen”
“Hey pisvlek, zo praat je niet tegen God!”
Tot Shit
6 reacties
Mosje · 20 juni 2006 op 13:03
Wel weer een erg leuk stukje. Geloof ik, maar weet het niet zeker, want allejezus, wat schrijf jij slordig en met veel fouten. Dat leidt mijn aandacht volkomen af.
Shitonya · 20 juni 2006 op 18:39
Is het werkelijk zo verontrustend? Ik heb hem zojuist nagelezen en ik zie maar enkele spelfouten, bedoel grammaticale fouten…mm zal er in het vervolg beter op letten als ik het niet vergeet
Kees Schilder · 21 juni 2006 op 08:12
Fouten waren mij niet opgevallen.Ik vind het een strak verhaal
Mosje · 21 juni 2006 op 11:37
Trek je mijn kritiek ook weer niet al te zeer aan Shit, ik weet dat jij je best doet. Voor sommigen is het errug moeilijk om zonder fouten te schrijven. Vandaar dat ik al eens suggereerde je stukjes voor te leggen aan een “moderator”. Dat vond je niet zo’n goed idee geloof ik, maar zo’n persoon zou je toch aardig op weg kunnen helpen, en je niet alleen wijzen op spel- en grammaticale fouten, maar ook op het feit dat je in dit stukje op en neer springt tussen schrijven in de tegenwoordige en in de verleden tijd.
Troy · 21 juni 2006 op 11:44
Ach ja, de foutjes zie ik als ik Shito lees niet eens meer. De schrijfwijzer is nog steeds een prima boek voor wanneer je met taalkundige vragen zit overigens.
Weer een onvervalst, warrig Shito-werkje.
Shitonya · 21 juni 2006 op 14:42
Mja…punt is dat ik geen reden zie om mijn schrijfwijze te verbeteren. Voor de gemiddelde, simpele mens is het evengoed wel te haggelen / erdoor heen te komen. En laat dat nu net mijn publiek zijn 😉
Volgens mij schrijf ik ook niet veel slechter als “vroeger”, misschien let je er nu alleen veel meer op. Je kan beter het verhaal lezen in plaats van de grammaticale foutjes.
Bedankt nog voor de verdere reacties