Snieklaas zijn.

Elk jaar bel hij mij op. Die gek, met die meid erop. Wij praten dan even bij over aankomende tijden.
“Op welke dag kom je en met welke stoomboot?” Vraag ik dan steevast? Meer uit voorzorg dan dat ik er iets mee voor heb.
“Je kan toch beter met het vliegtuig komen.” Stel ik hem voor. “Dan heb je veel minder reistijd.” Jawel, jullie hebben het goed. De goedheiligman en ik houden rond deze tijd altijd even contact, want het wordt ondertussen weer hoog tijd dat hij ons komt bezoeken; met zijn Pietermannen en al die andere aanverwante zooi zoals versjes en van die haastig in elkaar geknutselde klote gedichtjes.

Het geklaag van zijn kant laat ik over mij heengaan: ik ben immers de beroerdste niet.

“Ik loop me rot te sjouwen aan al die kolerezooi, en wat die kinderen bij mij aan durven vragen; sjezus!” Klaagt hij.
“Rotjong zijn het. Een vibrator voor hun grote zus vragen ze, en penispompen voor hun vaders: je kan het zo gek niet noemen. En als ze hun zin niet krijgen trekken ze mijn baard van mijn kop af, schoppen mij voor me poten en zeiken op mijn toga. En dan moet ik maar liefjes cadeautjes uitdelen?”
“Nee, ik heb een bloedhekel aan die rotkinderen. Ik mag dan wel kindervriend heten maar nee: eens maar nooit meer.”

Geduldig laat ik mijn vriend Klaas uitspreken en vraag hem naar het waarom en hoe hij dit volhoudt?

“Ach …” Klaagt hij verder. “Vroeger, ja vroeger toen stonden er schoenen klaar naast de kolenhaard en werd er luid gezongen. Maar nu? Ik mag blij zijn als ik één schoen op een galerij zie staan. Maar voordat ik die winterpeen eruit kan halen en er een suikerbeest in kan terug doen, is die schoen al gejat; met winterpeen en al!”
“Bovendien verwachten ze van mij, dat ik traditioneel met mijn paard over pannendaken rijd en lachend de cadeaus door een schoorsteen heen frommel. Die gasten sporen niet meer!

”Waar vind je tegenwoordig nog pannendaken, laat staan een nog deugdelijke schoorsteen? Nee, ik vind het niet fijn om Sinterklaas te zijn. Bij iedereen waar ik langs ga krijg ik bijvoorbeeld een borrel, die ik voor de gezelligheid maar meteen ‘moet’ opzuipen, en na een avondje dakpanlopen ben ik zo lazerus als een eend.”

“Vroeger, toen kinderen nog vol verwachting meccanodoos 2b vroegen om op die manier doos-2a uit te breiden tot doos-3, en daarmee die mooie verrijdbare hijskraan te kunnen bouwen die als voorplaat op boek-3 stond. En nu? Nu vragen ze een Audi-A8 omdat vader voor lul rijdt met die Aston-Martin Lagonda.”

“Nee, rotjong zijn het tegenwoordig. Ik zou ze voor geen goud in de zak mee naar Spanje willen nemen.”
“Dit jaar haal ik alle schoenen leeg en laat ze voor straf leeg achter. Dat zal hun leren!”