Twee meiden in bikini zitten op de rand van een steiger. Al pratende kijken ze om zich heen, woelen met de voeten door het water en pikken alle leuke jongen in en rond het water er feilloos tussenuit. Een knul in beige boxershort komt over de steiger aangewandeld. Een hand verstopt in zijn broekzak. Een bekertje bier in de andere hand. Vlakbij het tweetal recht hij zijn rug en schraapt zijn moed bij elkaar. Het meisje met het lichtbruine haar krijgt van hem een stevige hand en meteen steekt hij een monoloog af. Het meisje knikt lichtjes, lacht een beetje met hem mee. Haar vriendin woelt verveeld, genegeerd door het water en staart in de verte alsof daar veel interessants is te zien. Ze schrikt als ze een hand krijgt. Als afscheid. Snel, vluchtig en zonder dat de jongen haar echt aankijkt.

Nonchalant loopt hij terug naar de wal, de moeilijke taak zit erop en al lopende neemt hij een flinke slok uit zijn bekertje. De meiden kijken hem nerveus giechelend na. Vlak bij de oever zwaaien zijn armen plotseling wild door de lucht, waarna hij een sierlijke, maar ongetwijfeld pijnlijke spagaat maakt. De meisjes kijken elkaar met grote ogen, klappen dubbel van het lachen en slaan een hand voor de mond. Met moeite slagen ze er in hun proestende geluiden binnen te houden. De jongen krabbelt snel overeind en ontdoet zich van het verkreukelde en nu lege bekertje. Zo statig mogelijk loopt hij door.

Pas op het grasveld durft hij, gesterkt door de stilte achter hem, steels achterom te kijken. De hoop dat zijn valpartij onopgemerkt is gebleven straalt van zijn gezicht en uit zijn ogen. Inderdaad hebben beide meiden hun blik afgewend. Beter gezegd: ze kijken strak de andere kant op, waarbij ze voornamelijk elkaars blikken krampachtig ontwijken. Hun schouders schokken nog zachtjes na. Zijn hoop is dan al veranderd in argwaan. Hij ziet het onvermijdelijke onder ogen. Zijn schouders zakken omlaag en van de rechte rug blijft maar weinig over.


Kees

Zelfstandig schrijver en fotograaf

10 reacties

sally · 30 augustus 2004 op 17:10

ach…….wat lief!

Zo je weet heb ik een meid van 13
Ik kan me er alles bij voorstellen
liefs Sally

Raindog · 30 augustus 2004 op 17:33

Dit is dus een van die prachtige, in theorie stereotype momenten. De uitvoering echter is dat nooit, stereotype. Ook een jong ego moet bij tijd en wijle deukjes oplopen en het is ontzettend lullig als je daar zelf oorzaak en gevolg van bent. Zelfs zò lullig dat het dan moeilijk is om je rug recht en je borst vooruit te houden.
Het is een kunst op zichzelf om dit soort gebeurtenissen op te merken Kees. Degene die je aan moet stompen kijkt vaak te laat om nog te snappen wat er allemaal gebeurde. Maar wij, wij hebben het nu gezien.

Mosje · 30 augustus 2004 op 21:04

[quote]Zijn schouders zakken omlaag en van de rechte rug blijft maar weinig over.[/quote]In plaats van “steiger” had je dit mooie verhaaltje ook “daler” kunnen noemen.
😉
Mag ik een opmerking maken Kees?
Ik houd wel van stukjes waarin een bepaalde stijl consequent wordt gehandhaafd. In jouw verhaaltje gaat het om een observatie op enige afstand. Op haast gortdroge wijze vertel je wat je ziet. Prachtig.
Er is slechts één moment waarop je begint te interpreteren, en dat is als je schrijft dat de jongen, gesterkt door de stilte achter hem, iets durft. Dat kun je niet weten als observator.
Maar verder… ik wou dat ik ze zo kon schrijven!

pepe · 30 augustus 2004 op 22:17

Wat kunnen meiden toch ettertjes zijn he?
En jongens soms lomp 😉

Weer leuk om wat van jou te lezen hier

Kees Schilder · 30 augustus 2004 op 22:32

Ik blijf je stijl bewonderen Kees. Hoe gaat het trouwens met je boek?

sally · 31 augustus 2004 op 00:12

En ik zou willen dat ik zulke kostelijke scherpe commentaren kon bedenken als mosje.
Je moet solliciteren bij de panorama.
lees je die commentaren wel eens bij de ingezonden brieven?
kostelijk! Ook deze “daler” weer.
Sally

viking · 31 augustus 2004 op 08:45

[quote]Wat kunnen meiden toch ettertjes zijn he?
En jongens soms lomp [/quote]
MEISJES ‘KUNNEN’???
Jongens zijn hooguit wel eens wat onhandig. Dat is iets anders…

Louise · 31 augustus 2004 op 09:52

Een filmfragment had geen totaler beeld kunnen geven, dan wat jij hier deed, met enkel woorden…

Heel mooi!

Mup · 31 augustus 2004 op 10:50

O wat ben ik blij dat ik de leeftijd heb dat ik dit soort dingen kan bekijken. Nu nog zorgen dat ik de leeftijd krijg er zo over te kunnen schrijven,

Groet Mup.

Shitonya · 31 augustus 2004 op 16:10

Een kort, simpel saai verhaaltje. Korte situatie, maar het leest lekker weg. Een alledaagse situatie die elke dag wel kan voorkomen.
Volgende keer zou ik het verhaaltje toch iets “speciaals” geven

Geef een reactie

Avatar plaatshouder