Sterretjes

Vandaag weer contact gehad met de buitenwereld. Via mijn vertelbot. Dat stomme tring tring ding maakte me al heel vroeg wakker. Het was Zwam van de Paddologenorde. Zwam wilde weten hoe het met mij ging. Eigenlijk kwam het gesprek mij slecht uit want het was mijn boomklopdag. Dat vraagt nogal wat concentratie. Ik was ook nog eens net bezig met een ingewikkelde bezwering. Ingegeven door Rotzak. Rotzak had mijn creabeabrein vorige keer een enorme boost gegeven. Ja, dat komt ervan als je probeert inzicht te geven in een schrijfprocessie. Dat is niet altijd te volgen. Soms raak ik mezelf kwijt. Dan ben ik lost. Zwam had wel een punt. Hoe ging het eigenlijk met mij? Toonde ik eigenlijk wel voldoende belangstelling voor mezelf. Vragen die ik me zelden stel. De boswizzard in mij kwam boven. Geef geen antwoord. Ontwijk de vraag. Zwam zwamt paddenstoelentaal. Vertel hem gewoon een verhaaltje. Zo gezegd zo gedaan. Gisteren werd ik helemaal wild. Zag overal sterretjes. Allemaal sterretjes op stokjes. Ik dacht dat ik gek werd. Ze flikkerden, kris, kras, kros door mijn bos. Er zaten rare mensen aan vast geketend. Die schreeuwden heel hard. Iets over koud vuur en Nieuwjaar. Heel vreemd. Ik kon er niets mee.