Studenten arm?

Het is algemeen bekend dat de jeugd van tegenwoordig steeds vroeger in aanraking komt met tekortkomingen van hun traktement ten opzichte van hun uitgavenpatroon. Iets anders geformuleerd; de jeugd komt steeds vroeger in de financiële problemen. Op zich is dat niet vreemd wanneer je ziet hoe vroeg kinderen tegenwoordig al een mobieltje krijgen van hun ouders. Wanneer deze ouders nog zo dom zijn om het lulijzer te voorzien van een mooi abonnementje, is het kwaad al gauw geschied en graven zij een kuil waar ze na verloop van tijd vanzelf in zullen donderen.

Dat is het mooie van het systeem wanneer je de leeftijd van 18 nog niet hebt bereikt. Je kan doen en laten wat je wilt en je totale schuld nog ff op de schouders van je ouders leggen (wat de huiselijke sfeer niet echt ten goede zal komen denk ik). Maar wanneer je net als ik student ben kan je dat grapje niet meer flikken. Je zult dan zelf de gevolgen van je ruige uitgavenpatroon moeten kunnen dragen. Dat is een beetje jammer aangezien je over het algemeen tijdens je studententijd ook veel meer opmaak dan je lief is.

Ik zal nu proberen het uitgavenpatroon van een beetje student te schetsen. Zoals bekend zijn studenten er niet vies van om eens een keertje te gaan stappen. Ik denk dat een gemiddelde student dan ook wel op een avondje of 6 in de maand kom. Wanneer we dit aantal vermenigvuldigen met 50 Euro (op basis van een mannelijke, bierdrinkende student), is dat al een aanzienlijk bedrag. 50 Euro per avond zou u zeggen is heel wat. Dat is zeker, maar wanneer we er van uitgaan dat een biertje tegenwoordig al gauw 2 Euro kost is het niet erg verwonderlijk denk ik. Aangezien de meeste studenten niet boven een kroeg wonen, heb ik het bedrag voor het vervoer van en naar de studentenkamer in deze 50 Euro inbegrepen. Veel studenten houden er ook nog de slechte gewoonte op na om zo af en toe een kankerstickie op te steken, waar ook al gauw een 90 Euro per maand aan op gaat (op basis van één pakje sigaretten per dag à 3,20 Euro).

Wanneer deze student uitwonend is zal deze ongeveer een 200 Euro kwijt zijn aan de huur van zijn simpele 3 bij 3 kamertje. Bij deze levenstijl hoort nu eenmaal ook dat je voor je eigen eten moet zorgen, dat kost zo’n 100 Euro in de maand. Ook is het in Nederland verboden om in je niksie over straat te gaan, dus zal daar ook zeker nog een bedrag van 50 Euro per maand voor uit moeten worden getrokken om jezelf van wenselijke kledij te voorzien.

Daarnaast dienen studenten ook zo af en toe hun neus te laten zien in een gebouw dat van de buitenkant veel weg heeft van een ziekenhuis. Daar luisteren ze een uurtje of 12 in de week naar iemand die denkt deze groep adolescenten nog wat bij te kunnen brengen. Dit grapje kost ook gemiddeld ongeveer 150 Euro per maand. Tijdens deze uren dienen de aanwezigen nog wat boeken mee te brengen (waarvan het nut mij al totaal niet duidelijk is aangezien elk boek ondertussen al wel een geweldig samenvatting kent op het world wide web). Deze boeken kosten gemiddeld nog ongeveer een 50 Euro per maand.

Om deze grappen (bedrag bij elkaar intussen 940 Euro) te kunnen financieren worden onze studenten al een beetje (voor zo’n 250 Euro op basis van prestatie en uitwonende beurs), geholpen door de overheid. Studiefinanciering noemen ze dat. Ik geloof dat geen enkele student zijn studie met dit beetje geld kan financieren, maar goed. Wat blijkt, de student heeft nog een financieringstekort van 690 Euro op maandbasis. Deze studerende mensen worden dan dus lichtelijk verplicht om naast hun studie (met 40 studie belastende uren per week) nog iets er bij te prutsen. De gemiddelde student met een Albert Hein baantje zal dan toch echt niet verder komen dan 400 Euro dat ze kunnen bijverdienen en daar moet je al een uurtje of 20 per week voor vakken vullen.

Deze studenten willen hun sociale contacten nog wel kunnen onderhouden en daartoe dienen zij ook zo’n mooi apparaatje aan te schaffen waarmee je zonder draad met iemand kunt communiceren. Want tussen alle bedrijvigheid door wil je toch afspraken maken voor het weekend, je vriendin even gedag zeggen en afspreken met je moeder wanneer je de was komt brengen. Al deze gesprekken bij elkaar kosten je dan ook al gauw zo’n 100 Euro waardoor je in een soort van cirkel terechtkomt waar je heel je studententijd niet meer uit komt. Je moet jezelf het apelazerus werken om je mobieltje te kunnen betalen zeg maar.

Zelf zit ik ruim boven alle gemiddeldes genoemd in dit stuk. Aan de uitgavenkant (370 Euro telefoonkosten), maar gelukkig aan de inkomsten kant (geen standaard AH baantje) ook. Mijn baas betaald mij toch nog veel te weinig volgens mij….., ik kom iedere maand weer tekort.

Het nadeel is dat ik van die ouders heb die vinden dat ik, met het uit huis gaan, ook op mijn eigen benen moet kunnen staan. Tevens vinden zij het erg vreemd wanneer mijn postbankkredietje niet meer voldoet en ik noodgedwongen bij onze vrienden van de IB-Groep (vrienden omdat er om de twee dagen post van hen binnen valt) ga aankloppen om wat extra centen tot mijn beschikking te hebben. Erg vreemd, ja…………

Desalniettemin hebben we geen arme studenten in Nederland. Ze hebben geleefd, zijn erg rijk op het gebied van geluk, kennis, werk- en levenservaring en zullen hierdoor overleven, wanneer zij op de onze arbeidsmarkt gaan instromen.

-Baco