Alles is veranderd in zwart en wit. Als een oude film spreidt de wereld zich voor me uit. Ik concentreer me op het moment en besef dat dit het enige is dat er is. Er bestaat geen coherentie. Noch in tijd, noch in gedaante. Ik roep naar een vogel en zuidwaarts over de woestijn kruipen mijn ogen alsmaar verder van me weg. Gedachten veranderen in kleuren en gehuld in het geel bevecht ik een zwarte panter. Mijn ogen zijn de lokker, de panter is de prooi. Ik open mijn ogen en keer terug naar het moment. De panter is verdwenen en de contouren van de kamer zijn nog altijd hetzelfde. De panter was een gedachte, de kamer is de werkelijkheid. Maar ik weiger te geloven dat mijn gedachten onwerkelijker zijn dan de contouren van de ruimte waarin ik me toevallig begeef. Mijn gedachten zijn de spiegel van mijn ziel. De kamer is niet meer dan een reflectie van de gedachte van een ander. Een ontwerp volgens andere ideeën. Een ontwerp volgens een ander inzicht.
Ik geloof in de werkelijkheid. Ik geloof niet in surrealisme. Want wat is er surrealistischer: een wereld waarin talloze mensen elkaar op de meest gruwelijke wijze vermoorden? Of een gedachte over een wereld waarin liefde de hoofdmoot voert? Ieder weldenkend mens zou voor liefde kiezen als enige werkelijkheid. Toch zijn er velen die kiezen voor dood en verderf en er niet voor terug deinzen hier zelf aan mee te helpen. Dus welke werkelijkheid is werkelijker? En wie zegt dat mijn zogenaamde “surrealistische” schrijfsels, niet mee helpen de werkelijkheid van anderen te voeden?
Iedere gedachte, ieder hersenspinsel die op wat voor manier dan ook naar buiten wordt gebracht voedt de werkelijkheid. De schilderijen van Mondriaan zijn net zo realistisch als de schilderijen van Rembrand. Waar het om gaat is het oog dat er naar kijkt. Alleen vanuit dat oog bestaat de werkelijkheid. Wanneer het museum is gesloten bestaan de schilderijen nog slechts in de gedachten van een ander. En juist die gedachten vormen de hoofdmoot van het nu. De gedachten zijn ontstaan door wat het oog heeft gezien, door wat het oor heeft gehoord en door wat zijn handen hebben gevoeld. De gedachten zijn de enige werkelijke ratio.
Ik sluit mijn ogen en laat me wegdrijven op gedachten. Gedachten veranderen in kleuren en zuidwaarts over de woestijn kruipen mijn ogen alsmaar verder van me weg. Dan wordt ik wakker: een explosie, een knal. Een zelfmoordactie? Een terroristische aanslag?
De werkelijkheid is onwerkelijker dan de vreemdste gedachte.
21 reacties
bert · 10 augustus 2005 op 07:26
[quote]De panter is verdwenen en de contouren van de kamer zijn nog altijd hetzelfde.[/quote]
Er zijn momenten dan kun je je ogen en oren niet geloven. Toch houden de zintuigen ons niet voor de gek. Het zijn inderdaad herinneringen en ervaringen, verantwoordelijk voor je gevoelens, die uiteindelijk bepalen welke waarde en inhoud je koppelt aan waarnemingen.
Nu al vele malen gelezen Troy, realistischer dan je vorige mooie schrijfsels. Opnieuw zinnen die me tot nadenken zetten en die me opnieuw aanzetten tot het nogmaals lezen van deze schitterende column. 🙂 🙂 🙂
Louise · 10 augustus 2005 op 07:53
Normaal leun ik achterover en laat ik je stukje lekker over me heen spoelen, met deze laat je me nadenken 😉
Want was is werkelijkheid? Ineens begin ik er heel erg aan te twijfelen. Want alles wat je waarneemt met je zintuigen wordt natuurijk beinvloed en ingekleurd door je eigen ervaringen en gedachten…
Pebby · 10 augustus 2005 op 08:47
Ik had het gisteren nog over een parallel universum, en hoe een ieders werkelijkheid verschilt van die van anderen. We (be-)leven allemaal onze eigen realiteit, maar wat is dan waarheid? Die van jou, of die van mij? Leven we überhaupt wel in het nu, of zijn we de droom van iets veel groters?
Vind het altijd heerlijk om hier over na te denken, en het is erg fijn te weten dat er meer mensen zijn die dat doen.
Dankje voor dit mooie stuk, Troy..!
Mosje · 10 augustus 2005 op 09:53
Helemaal geen vreemde gedachte die je hier zo mooi verwoordt.
Domicela · 10 augustus 2005 op 11:30
[quote]De werkelijkheid is onwerkelijker dan de vreemdste gedachte[/quote]
Dat is vaak maar al te waar. Mooi stuk.
Stanislaus · 10 augustus 2005 op 12:39
2x gelezen, prachtige column!
Li · 10 augustus 2005 op 12:53
[quote]En wie zegt dat mijn zogenaamde “surrealistische” schrijfsels, niet mee helpen de werkelijkheid van anderen te voeden? [/quote]
Helemaal waar. 😉
Li
Wright · 10 augustus 2005 op 12:56
Ik heb deze column herhaaldelijk gelezen maar ben er nog lang niet klaar mee.
Er lijkt een contradictie te zitten in de derde alinea, waar ik niet uit kom.
De laatste zin is zeker waar, het omgekeerde kan echter ook.
[quote]En wie zegt dat mijn zogenaamde “surrealistische” schrijfsels, niet mee helpen de werkelijkheid van anderen te voeden? [/quote]
Is de werkelijkheid waarheid en vica versa?
Of zijn het twee heel verschillende zaken.
Werkelijkheid is hier en nu, de realiteit.
Waarheid wordt vaak onderuit geschoffelt door de tijd.
Pff, Troy. Wat doe je me aan?
Ben even helemaal de weg kwijt, geloof ik.. 😛
klungel · 10 augustus 2005 op 13:04
@Troy,
Ook deze ga ik weer meerdere keren moeten lezen. En met plezier wel te verstaan. Maar ik kan je nu al vertellen dat ik hem wel begrijp :-).
Zoals jij schrijft, schrijft er geen (althans niet die ik ken, ook al ken ik er niet veel;-)).
[i]’k zit weer eens te klungelen over een compliment;-)[/i]
KawaSutra · 10 augustus 2005 op 13:19
[quote]Ik geloof in de werkelijkheid.[/quote]
Ik geloof in mijn werkelijkheid en hoop dat die een beetje overeenstemt met de waarheid ofwel de realiteit. Helaas stemt mijn werkelijkheid niet altijd overeen met de werkelijkheid van een ander. Maar op basis van zulke ervaringen kan ik mijn werkelijkheid bijstellen en misschien een beetje dichter bij de waarheid komen.
Mooi en boeiend geschreven Troy.
melady · 10 augustus 2005 op 14:16
21 columns in 3 maanden, je gaat als een speer Troy 😀
Ondanks dat ik altijd geniet van je columns, bekroop me bij deze het gevoel dat de derde alinea niet helemaal past in het geheel.
Kan het niet uitleggen, het is gewoon een gevoel.
Mooi geschreven!
Dees · 10 augustus 2005 op 14:17
[quote]Want wat is er surrealistischer: een wereld waarin talloze mensen elkaar op de meest gruwelijke wijze vermoorden? Of een gedachte over een wereld waarin liefde de hoofdmoot voert?[/quote]
Schaakmat.
Ma3anne · 10 augustus 2005 op 15:40
In mijn optiek is de gedachte de grondslag van alles. Individuele of collectieve gedachten scheppen de werkelijkheid.
Wanneer ik met jou afspreek dat die zwarte panter van jou over de Veluwe zwerft, dan is hij werkelijkheid geworden en als we genoeg mensen in deze gedachte mee kunnen slepen, dan zal die zwarte panter zich op een goede dag materialiseren en manifesteren en zelfs in het nieuws te zien zijn op tv. Wedden?
Erg mooi beschreven, interessante materie.
KingArthur · 10 augustus 2005 op 17:27
hierop door redenerend, bestaat fictie voor mij dus ook niet. Vandaar mijn handtekening. Voor mij is deze tekst i.i.g. een waarheid als een koe (?).
Geertje · 10 augustus 2005 op 20:48
[quote]Mijn ogen zijn de lokker, de panter is de prooi. [/quote]
[quote]Mijn gedachten zijn de spiegel van mijn ziel[/quote]
Prachtige column, heeft mij in gedachten doen verzinken.
Troy · 10 augustus 2005 op 21:04
Ontzettend bedankt voor al jullie reacties en voor de reacties die eventueel nog volgen. Vele reacties stemmen mij ook weer tot nadenken. En dat op mijn verjaardag nota bene 😀
Grt Troy
Wright · 10 augustus 2005 op 22:07
[quote]En dat op mijn verjaardag nota bene [/quote]
[img]http://www.letterjames.de/images/preview/053/pv_13440353dbefd60ef83cc484e287cc2dc263a5bc.jpg[/img]
Pfff, had je dat niet eerder kunnen zeggen! Kan ik in de late uurtjes nog aan het bakken slaan. 😛
Nog vele jaren en dat we nog maar lang van je prachtige columns kunnen genieten, Troy!
Geertje · 10 augustus 2005 op 23:52
[quote]En dat op mijn verjaardag nota bene [/quote]
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag Troy!!!!
Liefs en dikke knuffel
Geertje
melady · 11 augustus 2005 op 00:46
Ik ga ik een spacecake voor je bakken Troy.
Wel een surrealistische.
Niets is wat het lijkt te zijn.
Van harte!
klungel · 11 augustus 2005 op 11:35
Gefeliciteerd :kiss:
Troy · 11 augustus 2005 op 13:36
Bedankt allemaal! Lekker taartje trouwens, Wright;-)
Grt Troy