Ik heb een nieuwe telefoon. Heel leuk maar ik snap niet gelijk hoe ik hem moet gebruiken. De gebruiksaanwijzing lezen is stom dus ga je er zelf mee klooien. Knopjes drukken, instellen zoals je hem zelf wilt. Alle beltonen afgaan en de vormgeving ontdekken. Heel spannend en het kan je een avondje bezig houden hoor. Geeft ook wel weer aan hoe mijn sociale leven in elkaar zit want ik kan ongestoord mijn telefoon ontdekken zonder dat hij overgaat. De gehele avond! Teleurgesteld omdat ik zo ontzettend graag mijn nieuwe beltoon wil horen ga ik mijzelf maar bellen. Ik neem dan niet op want dat zou echt stom zijn, praten met jezelf.
Nou, ik heb er zo eentje met een schuiffrontje. Mocht er dan een keer iemand bellen hoef je alleen het schuifje naar beneden te doen, heel makkelijk. Sms’en gaat ook spoedig op het oude snelle niveau. Even wennen weer maar ik heb het snel in de vingers. Het enige nadeel is dat wanneer het sms’je wordt verstuurd je een hele harde toon hoort. Een muziek achtig toontje wat overheersend en irritant is maar wat niet uitgezet kan worden. Ik ga ook niet mijn telefoon op het stille profiel zetten want dat heeft als resultaat dat ik helemaal in een sociaal isolement raak. Mocht er dan een sms’je of telefoontje binnen komen hoor ik hem niet omdat ik de telefoon op stil heb gezet. En dat alleen maar om een irritant toontje uit te zetten dat klinkt als ik een sms verstuur.
Ik zat in de trein, was muziek aan het luisteren en was blij. Ik ging even zappen tussen een paar nummertjes waardoor het schuifdingetje naar beneden zat en ik de telefoon kon gebruiken. Maar toen ging mijn telefoon! En ik wist niet hoe ik op moest nemen omdat het schuifje al naar beneden stond. En de telefoon maar rinkelen terwijl mijn paniek steeds groter werd. Mensen gingen kijken omdat hij niet op stil stond en dus uitgebreid erg blij aan het rinkelen was. Ik ging dus op allemaal knopjes drukken, alleen maar de verkeerde waardoor de telefoon allerlei instellingen liet zien die ik helemaal niet wilde gebruiken op dat moment. Ondertussen rinkel rinkel, neem nou op! Mijn domme hersencellen hadden de situatie overgenomen want als je heel simpel naar een telefoon kijkt zie je meestal twee knoppen. Eentje om op te nemen en een om op te hangen. Ik had op alle knoppen gedrukt behalve het zogenaamde groene knopje. Toen ik mijzelf bij elkaar had geraapt en de paniek opzij had gezet wist ik eindelijk het juiste knopje in te drukken en kon ik opnemen. Heb ik eindelijk vrienden die bellen weet ik niet eens meer hoe ik op moet nemen, haha.
Stomme telefoon, ik neem nooit meer een nieuwe.

Categorieën: Diversen

7 reacties

arta · 22 oktober 2008 op 11:15

Nou nou, wat een belevenissen, zeg! Nee, als ik jou was zou ik ook nooit geen nieuwe telefoon meer nemen. Brengt veel te veel stress met zich mee!

Mien · 22 oktober 2008 op 11:20

Moraal van het verhaal:

Wie niet luisteren wil moet voelen!

oftewel:

Op trilfunctie zetten!

Mien Trilt altijd :hammer:

pally · 22 oktober 2008 op 18:20

Begrijp je probleem, Zuurtje, maar het had van mij iets compacter gemogen, net als de moderne telefoons. Maar wat is er eigenlijk mis met een gebruiksaanwijzing? 😀

groet van Pally

lisa-marie · 22 oktober 2008 op 21:04

tja , ook altijd de gebruiksaanwijzingen lezen 😆

Fem · 23 oktober 2008 op 08:02

waar is de tijd gebleven waarin we onze telefoon “gewoon” gebruikten om mee te bellen..?

*zucht*

SIMBA · 23 oktober 2008 op 10:15

Ik heb een bloeiend sociaal leven zonder telefoon, sterker nog ik had vroeger -toen de gsm nog niet bestond- óók een sociaal leven. Ongelooflijk he hoe wij vroeger standhielden!

Godspeed · 23 oktober 2008 op 10:35

Als toch niemand belt, misschien kun je je column ook SMS-en 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder