Terugblik

Ze heeft de ogen open, kijkt echter niet in het heden. Achter de beslagen netvliezen spelen zich voornamelijk herinneringen af.

‘We waren arm, maar altijd netjes gekleed. Ik kreeg een nieuwe jas en wandelde met mijn moeder naar de winkel. Ze keek om en wenkte: kom naast me lopen. Het voelde onwennig. Eenmaal zij aan zij stak ze een arm door de mijne, haar gebaar om te laten zien hoe trots ze op me was. Dat vergeet je nooit!’ Ze zucht. ‘En vijf jaar later was ze er al niet meer, overreden door een Duitse jeep in februari 1944.’

* * *

Meer #binnendoordenkers op https://robertbeernink.nl/sub/binnendoordenker/