The best chick around

Makkelijk is het niet om één van de besten te zijn. Zoals elk voordeel ook zijn nadeel heeft, is er ook bij het zijn van de beste een flinke kanttekening te plaatsen.
Dit ga ik met jullie delen. Tenslotte moet je om de beste te blijven natuurlijk wél je best doen. Zelf vind ik ‘afgunst’ het mooist klinken. Mooier dan jaloezie, kif of benijden.
Wat dit begrip spannend maakt is, dat er werkelijk een scala aan mogelijke uitingen is.
In het gunstigste geval is er helemaal geen uiting. Gunstigste geval voor hen, te weten.
De besten zullen namelijk áltijd, op die slimme integere manier waarop ze werken, de handelingen kunnen doorzien en het uiteindelijk laten werken in hun voordeel. Vanzelfsprekend zonder mensen kwaad te doen, love and peace for everyone!
Zij kunnen er ook niets aan doen, dat een ander alles heeft en zij niets.

Uit nauwkeurig onderzoek van een aantal succesvolle en ervaren besten is gebleken dat de meest voorkomende uiting ‘een poging tot zwart maken van iets wat wit is’, is.
Dit proces gaat altijd gepaard met een duidelijk merkbare donkere verkleuring van het hoornvlies en hart, die de bril der ‘onzekerheid over zichzelf’ heeft veroorzaakt. Sommige mensen weten niet meer hoe ze hem af kunnen zetten.
Als je geen beweging in je bril krijgt zoek dan hulp. Dat heb je hard nodig.

Sommigen vóelen niet meer dat ze hem op hebben… oeeehh, da’s pas link!
Dit zijn emotioneel wankele mensen, die denken dat ze goed bezig zijn, maar gewoonweg uit álles een zooitje kleien. Ook knap.
Als je last hebt van kleurenblindheid en alles zwart-wit ziet, val je helemáál in de prijzen.
Dat, in combinatie met je bril, doet je zien dat elke man een lekkere donkere man is, met grote lolly (ja, en dan wordt het moeilijk kieskeurig te blijven hé.. )
Ook kunnen zij hun gedachten absoluut niet loskoppelen van hun emoties, interpreteren ze zelfs de ‘oude Chinese wijsheden’ op hun geheel eigen, bijzondere manier. Verkeerd dus.
Van dit type ken ik er wel een paar. Geen vrienden hoor, vage kennissen.

De oorspronkelijke kleur die bij hen hoort en ze harmonie zal brengen, ze ooit zelfs tot één van ons had kunnen maken, kán zich op den duur wel herstellen gelukkig.
De onzekerheden die deze mensen drijven tot waanzin, wraak en afgunst kunnen een plek krijgen. Ook de zwartmaker zal zich gelukkig kunnen voelen, anderen respecteren en accepteren.
Het kán zei ik… in het allerbeste geval. En dat is nou net waar het deze mensen aan schort… aan het allerbeste…

De mensen die ik om mij heen heb, waar ik mee communiceer, waar ik mijn dagen mee doorbreng, zijn diegenen die hun bril in de la hebben liggen.
Heel soms moet je hem even opzetten, omdat het nodig is dat je een situatie wat donkerder ziet dan je normaal zou doen.
Deze mensen hebben een positieve instelling, zien een uitdaging in elke moeilijkheid, durven hulp te vragen aan anderen, hun gevoelens en zwakheden te tonen en het aller belangrijkste: zij maken géén mensen zwart om zich goed te voelen. Kortom:

WIJ zijn de besten!

Soort zoekt soort 😉