Democratie is het toverwoord. Als het democratisch is dan is het goed. Of dan komt het wel goed. Als het niet democratisch is dan is het logischerwijze niet goed. Georgië is een democratie dus dat is goed. Duivendak voerde actie en probeerde via de niet democratische weg zijn zin te krijgen. Das dus niet goed. China is geen democratie. Dus dat is ook niet goed. Maar in China wordt aan sport gedaan. En sport dat is goed. In ieder geval zolang de sport wereldwijd wordt uitgezonden. Als het wordt uitgezonden dan is het belangrijk. Belangrijk is trouwens weer iets anders dan goed. Want wat belangrijk is dat is niet persé goed. Dat geldt andersom overigens ook. Wat goed is dat is ook niet persé belangrijk.
Wat belangrijk is dat hebben we met elkaar bepaald. In ieder geval heeft de meerderheid dat bepaald. Dat is dan weer democratie. En dat is goed.

Tis ook goed om tevreden te zijn. Tevreden met hoe we het geregeld hebben. Wij hebben verkiezingen geregeld. Een parlement neergezet. Democratie afgesproken. Dat is goed. We hebben een ingewikkeld stel regels en instituties bedacht die al te grote of snelle veranderingen voorkomen. Ook dat is goed. Dat geeft rust. Stabiliteit. Dat hebben we goed geregeld vinden we. Daar zouden we tevreden mee kunnen zijn. Maar dat zijn we niet. We vinden namelijk dat de wijze waarop wij het geregeld hebben ook de wijze moet zijn waarop anderen het regelen. Dan wordt het alweer minder goed. Dat noemen we dan weer arrogant.

Arrogant is niet zo erg. Het klinkt erg. Maar als je het echt beter weet dan heb je reden om arrogant te zijn. Het nadeel van arrogantie is echter dat het vaak gepaard gaat met een gebrek aan reflectie. Met het niet onderkennen van de eigen beperkingen. Ook gaat arrogantie vaak gepaard met het in het eigen voordeel interpreteren van de omstandigheden. Vooral om het eigen gelijk te kunnen blijven bevestigen. Arrogantie is de verliefdheid op het eigen gelijk. En liefde maakt blind.

Democratie staat daarom niet ter discussie. Sterker nog, we hebben democratie tot norm verheven. De absolute norm waaraan goed en kwaad worden afgemeten.
Terwijl democratie toch ook z’n beperkingen kent.
Om maar eens een staatsman aan te halen:
“ The best argument against democracy is a five-minute conversation with the average voter” (Winston Churchill).
Enige bescheidenheid zou ons sieren.
Altijd overigens.

Categorieën: Actualiteiten

6 reacties

DavidM · 18 augustus 2008 op 17:17

Mooi geschreven Frank alleen inhoudelijk heb je mij niet kunnen overtuigen.
Dat mensen, ongeacht huidskleur of geslacht enig invloed op het betuur van hun land willen lijkt mij als uitgangspunt niet arrogant. Dat democratie niet zou passen bij de cultuur van een land is een standpunt dat met name wordt uitgedragen door autoritaire leiders. Het gaat ook voorbij aan het feit dat democratie geen blauwdruk is om de bestaande verhoudingen te vernietigen. Het kan een prima aanvulling zijn.
Democratie is inderdaad niet de oplossing tegen al het onrecht en soms lastig om uit te voeren. Maar om ervan uit te gaan dat alleen wij in het “ontwikkelde” westen deze vrijheid aankunnen en dat andere daar waarschijnlijk geen behoefte aan hebben is wel erg kort door de bocht. Misschien zelfs een beetje arrogant.

arta · 18 augustus 2008 op 20:21

Op zich geloof ik dat ik hem totaal anders gelezen heb dan de vorige reageerder.
Ik vond hem origineel, geestig en erg goed geschreven!
🙂

pally · 18 augustus 2008 op 22:58

Goed opgebouwd stukje, ook door de herhaling en het staccato-schrijven.
Vooral de alinea over arrogantie vind ik sterk

[quote]Arrogantie is de verliefdheid op het eigen gelijk[/quote]
mooie uitspraak!

groet van Pally

Dees · 19 augustus 2008 op 09:51

Tja, ook ik vind het helemaal goed. Subtiel en daardoor sterk. Blijf sturen, ze zijn fijn om te lezen en schroeven de kwaliteit weer een beetje op hier.

lisa-marie · 19 augustus 2008 op 09:56

Goed geschreven over toch een moeilijk onderwerp.
met veel plezier gelezen 😀

Frank · 20 augustus 2008 op 20:08

Ach David, overtuigen is ook zoiets. Tis niet mijn pretentie te overtuigen. Ik meen slechts te constateren dat er niet één waarheid is. Dat er niet één universele voorwaarde bestaat voor een gelukkig samenleven.
Zij die dat wel denken ontkennen naar mijn bescheiden mening cultuur, historie en de mogelijkheid van mensen om hun eigen ontwikkeling te gaan.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder