Anne is vier jaar. Ze woont in een mooi huis. Ze woont er met papa, mama en Joris. Papa is een beetje een gekkerd. Hij maakt altijd grapjes. Anne moet altijd om hem lachen. Soms is papa ook wel eens boos. Dat vindt Anne niet zo leuk. Mama moet ook vaak om papa lachen. En mama kan heel lekker koken. Mama maakt de lekkerste sliertjes van de hele wereld. Mama weet dat Anne sliertjes lekker vindt. Soms mag Anne mama helpen als ze sliertjes maakt. Dan mag ze de harde sliertjes in een pan met warm water doen. En na een tijdje zijn de sliertjes dan zacht. Mama doet er dan een rood sausje overheen. “Dat zijn tomaten”, weet Anne. En dan mag Anne er kaas over heen strooien. Mmmmm. Joris houdt niet van sliertjes. Joris vindt patat lekker. Joris is al zeven en gaat naar de grote school. En hij is een pestkop. Soms verstopt hij Anne’s knuffels. En haar sokken. En dan zoekt Anne zich helemaal suf. En Joris staat maar te lachen. Dat vindt Anne helemaal niet leuk. En mama ook niet. Die wordt dan ook boos op Joris. Anne vindt het leuk om op haar kamer te spelen. Ze vindt haar kamer heel gezellig. Met heel veel knuffels op haar bed. En haar bed lijkt op een poesje, met poezenkussens erop. Als Anne groot is mag ze zelf een echt poesje uitzoeken heeft mama gezegd. En Anne heeft een keuken in haar kamer. Met een oventje. Daarin kan ze de lekkerste taarten bakken. Als de taart klaar is dan hoor je: “Ting”. Soms komen papa en mama op visite en dan krijgen ze koffie met een appeltaart van Anne. Zelf gebakken. Anne speelt ook graag in de tuin. Papa heeft een schommel in de tuin gemaakt en daarmee kan ze lekker hoog zwaaien. Anne speelt graag met haar vriendjes en vriendinnetjes in de tuin. Haar liefste vriendje is Kariem. Kariem heeft geen tuin. Je moet een donkere trap op om bij het huis van Kariem te komen. En dan nog eens een smalle trap om in de grote kamer te komen. Kariem heeft ook geen eigen kamer. Hij slaapt met zijn twee broertjes in een kamer. Kariem slaapt boven in een stapelbed. Dat vindt Anne best wel spannend. Het is altijd druk bij Kariem thuis. Anne vindt dat wel gezellig. Maar niet altijd. Dan gaat ze liever weer naar huis. Anne zegt tegen Kariem dat hij best wel een poosje bij haar kan wonen als het te druk is. Dat vinden mama en papa vast wel goed. Want Kariem is heel lief. Als Anne aan papa vraagt waarom Kariem zo’n klein huis heeft en geen tuin, terwijl zij zo’n mooi huis heeft, dan zegt pappa dat hij er hard voor werkt. Maar de papa van Kariem werkt ook hard. Kariem zegt dat zijn papa twee keer werkt. Een keer in de ochtend en een keer in de avond. Dan komt hij ook laat thuis. Vaak slaapt Kariem dan al. Anne vindt het niet eerlijk. Eigenlijk zou iedereen een papa die grapjes maakt moeten hebben. En een mooi huis met een tuin en een eigen kamer. Met een poezenbedje. Dat is toch veel leuker.

Categorieën: Maatschappij

Chris

Chris den Daas

13 reacties

Harrie · 13 september 2011 op 18:15

De Donald Duck op ColumnX. Het moet niet gekker worden. Wel leuk gevonden.

Mien · 13 september 2011 op 23:51

We gaan hier toch geen pampermonologen krijgen? :hammer:
Daar maak je George van de oude garde niet blij mee.

Mien Billy

Meralixe · 14 september 2011 op 06:41

En toch vind ik deze beter dan de vorige.

Fem · 14 september 2011 op 08:06

Je zal er misschien een boodschap in verstopt hebben, maar die ontgaat mij. Gelukkig wel, want ik vind het best een heel sympathiek stukje!

Dees · 14 september 2011 op 11:13

Ik vermoed dat dit jouw beeld weergeeft van wat de oude garde acceptabel vindt? Of het niveau hier? Wat vermoeiend, al dat bewijzen. Tot nu toe zie ik in die spiegel die je hier lijkt te willen ophouden enkel een verongelijkte man. Tot zover de vermoedens.

Het stukje? Een meisje van zes heeft een rijkere fantasie.

Persoonlijk vind ik het erg jammer dat er zoveel onkruid opduikt hier op deze fijne plek.

Volgens mij verwelkomt de oude garde, zo die al bestaat schrijvers met goede en mooie stukjes meestal wel. Dat dat even moet groeien is logisch. Dat geldt overal. Maar volgens mij is het zeker niet zo dat je eigenlijk fantastisch schrijft en daar te weinig erkenning voor krijgt.

Misschien moet je gewoon weer eens mooie dingen gaan schrijven… En accepteren wat je terug krijgt. Gebruiken wat je kunt en verwerpen wat je onzin vindt. Maar niet met al deze poeha. Want voor je het weet reageert niemand meer.

Chris · 14 september 2011 op 16:11

vooruit dees, even in staccato,

ten eerste bedankt voor het delen van je vermoedens, je persoonlijke overpeinzingen en – altijd meegenomen – een reactie op het stukje

mbt die reactie ben ik het volledig met je eens, een meisje van zes heeft idd een rijkere fantasie. een jongetje van elf trouwens ook.

mbt die spiegel, als je dat vaker hebt, als je erin kijkt, dat je een verongelijkte man ziet, er zijn zalfjes verkrijgbaar, die dat effect kunnen verminderen, ze schijnen goed te werken.

en verder, joh, het zijn allemaal maar stukjes en kwinkslagen, probeer er de humor van in te zien, jij hebt vroeger toch ook geschreven? da’s toch een leuk creatief proces, daar schuilt toch niets kwaads in, een beschinneld mutjse, leuk toch.

Dees · 14 september 2011 op 16:33

Het zou een leuk creatief proces horen te zijn ja. Als dat er even niet inzit, kun je maar beter even stoppen. En dat is een tip.

Ik kan je nu wel een gefrustreerde, zelfingenomen vetzak met een midlife crisis noemen en vervolgens zeggen dat het een kwinkslag is. Maar daar wordt het niet aangenamer of grappiger van, denk ik. Maar hee, kan me vergissen. Ik hoop dat je dan veel plezier beleeft aan bovenstaand!

pally · 14 september 2011 op 22:02

Het zal misschien niet zo zijn volgens jou, Chris, maar ik heb het gevoel dat jij met je columns altijd provoceert. Je noemt het humor en zomaar grapjes. Maar ten eerste kan ik er niet om lachen en ten tweede roep je een gevoel van irritatie op, waarbij ik het idee heb dat je dat leuk vindt. Zuigen noemen ze dat. Ook en vooral in je reacties. Eigenlijk snap ik je helemaal niet. Wat jij aan het bewerkstelligen bent, is, dat je op een gegeven moment niet meer gelezen wordt. Voor mij gaat het daar hard naar toe.
Daar kun je als schrijver toch niet op uit zijn?

Pally

Chris · 15 september 2011 op 10:10

Neen Pally, wat [i]jij[/i] hier doet is zuigen.

Even een afsluitende reactie mijnerzijds, het publiceren van dit stukje was – wederom – een expirementje. Ik was benieuwd of men hier nu reageert op stukjes op zich, of of er allemaal andere zaken bijgehaald worden. Ik heb het stukje al een poosje geleden geschreven en op wat andere plaatsen gepubliceerd. Het maakte deel uit van een serie “Anne-columns” waarin ik de wereld op lieve en onbevangen wijze als gezien door de ogen van een klein meisje heb getracht te beschrijven, waarbij ik soms tussen de regels door een sociaal issue ter sprake bracht. De reacties elders verschilden hemelsbreed met de reacties alhier, in ieder geval met de reacties van de laatste twee dames. Tja, het kan verkeren.

arta · 15 september 2011 op 10:42

Om eerlijk te zijn begin ik die experimentjes en jouw daaraan hangende conclusies goed zat te worden.

Laat ik het zó zeggen: Wanneer ik een enorm goed boek heb gelezen en de keer daarop weer een boek van dezelfde schrijver koop, heb ik onbewust een bepaald verwachtingspatroon. Tussen de regels door geeft een schrijver zich namelijk meer bloot dan hij/zij zelf zou verwachten. Door met enige regelmaat provocerende experimenten te publiceren en dan op reacties (die overduidelijk niet aan jouw verwachtingspatroon voldoen) te reageren zoals jij doet, kun je niet verwachten dat lezers jou serieus nemen, wanneer er een doorsnee stukje als dit wordt gepubliceerd. Een reactie als ‘er zal wel weer een boodschap inzitten…’ zegt dan genoeg.

SIMBA · 15 september 2011 op 17:23

21x “Anne” Dat leest echt niet lekker.

Mien · 15 september 2011 op 18:11

Beste Chris, toch nog even een serieuze reactie. Ik heb hier in het verleden ook wijze lessen geleerd. Daar is niets mis mee. Ik vraag me alleen wel af, waar heb jij behoefte aan met jouw schrijven? Stroop op de mond of een schop onder de kont? Het is me geheel onduidelijk. Ik zou je willen adviseren om de hier toch goedbedoelde raad ter harte te nemen. Per slot van rekening ben je ook maar een gewoon mens. Mocht je de reacties leuker vinden op de andere fora. Be my guest. Want zoals je hier bezig bent is niet leuk meer.

Mien (handelt niet in stroop en spade)

Meralixe · 15 september 2011 op 20:22

Negeren en ’t zal vanzelf overgaan. :hammer:

Geef een reactie

Avatar plaatshouder