Tijdbom

Voor de zesde keer draai ik me om. Voel ik mijn blaas nu weer? Nog geen half uur geleden ben ik gaan plassen en ik had toch echt het idee dat mijn blaas geheel leeg was! Het Waait behoorlijk buiten.De kleine windgong in de tuin maakt overuren en laat een vrolijk gerinkel horen alsof er niks aan de hand is, alsof het niet twee uur in de nacht is, maar een vrolijke zondagmorgen in de lente zonder gure windstoten of harde regen. Het geluid van de windgong klinkt te vrolijk voor dit tijdstip en is een beetje misplaatst.
Ik draai me nog eens om en voel wat gerommel in mijn buik. De kleine bewoner van mijn baarmoeder heeft blijkbaar besloten om een beetje ochtendgymnastiek te gaan doen. “ga slapen, het is nog midden in de nacht!!” Maar gezelligheid kent geen tijd en hij danst vrolijk verder en doet wat push-ups op mijn blaas. Nu gaat het echt niet meer en ik ga plassen. In het donker grijp ik naar mijn ochtendjas. Die ligt al een tijdje gewoon aan het voeteneind, grijpklaar voor al mijn nachtelijke bezoekjes aan het toilet.
Na dit laatste bezoek ben ik hoopvol. Misschien lukt het me nu om een paar uur slaap achtereen te krijgen, een paar uur zonder polonaise in mijn buik, zonder zuur in mijn keel en zonder toiletbezoek.

Vol goede moed maak ik een doorstart als ik eindelijk weer een prettige positie heb gevonden. Met een rolletje, gemaakt van handdoek, onder mijn buik en mijn eigen kussen lekker koel en opgeklopt onder mijn hoofd voel ik de slaap langzaam overhand krijgen en lijk ik weg te zakken. Dan ineens, uit het niets begint een ronkend geluid….Ik por, kriebel op zijn rug, kroel even door zijn haar en steeds is het even stil. Ik zak voorzichtig weg tot de volgende haal komt, er lijkt geen einde aan te komen, wanneer staat dit motortje eindelijk zonder brandstof?

Om vier uur komt er weer een nieuw signaal mijn hersenpan binnen. Blijkbaar ben ik toch door de stoorzender heen geslapen en mijn blaas wil lucht Die kleine voelt zich duidelijk ook in het nauw gedreven dus met een automatisme klim ik uit bed, wurm me in ochtendjas en neem de bekende weg richting badkamer.
Eenmaal terug in bed duurt het weer even voor ik de slaap kan vatten. De wind is gaan liggen en de gong lijkt zijn lied te hebben gestaakt. Dan hoor ik een nieuw geluid: vogeltjes beginnen vroeg aan hun ochtendritueel, fluiten vrolijk en kondigen een nieuwe dag aan.

De aankondiging van de nieuwe dag heeft mij een nacht dichter bij het einde gebracht, het aftellen is begonnen…..