De blote bomen langs het fietspad lijken zwart door het tegenlicht. De verschrompelde appelvormige vruchten doen vermoeden dat ze een overvloedig jaar achter de rug hebben. Naakte vrouwen met alleen oorbellen in. Daar doen ze mij aan denken. Een grote grijze wolk boven mijn hoofd volgt me. Er valt miezerregen uit, die me in enkele minuten doornat maakt. De wolken om mijn kwelgeest heen hebben mooie oranje randen, veroorzaakt door het waterige zonnetje dat net opkomt. De kerktoren kilometers verderop lijkt hem aan zijn punt gespiest te hebben, alsof hij alleen de mensen uit zijn gemeente zonlicht gunt. Zijn fallusvorm brengt mijn uitzicht in perfect evenwicht.

Sinds kort fiets ik veertig minuten per dag over dit fietspad. Aan de ene kant afgescheiden door een hooggelegen spoor, aan mijn andere zijde een provinciaal weggetje met een brede berm erlangs. Nu is hij nog kaal, maar de overblijfselen van de vorige zomer beloven mij over een paar maanden een kleurrijke wildberm. Ik kan niet wachten tot de madeliefjes, heriken en weegbree mij elke ochtend begroeten.

Veel te snel nader ik het tunneltje onder het spoor. Zuchtend fiets ik er doorheen. Panasonic en Acer schreeuwen mij vanaf enorme gebouwen tegemoet. Het verkeer haast zich voor mij uit. Automatisch doe ik mee. Derde aquarium links, vierde betonblok rechts: de Utopialaan. Hoe ongepast kan een straatnaam zijn? Zuchtend loop ik naar de ingang van ‘het gebouw van de toekomst’, waar mijn bedrijf gevestigd is.

Vol verlangen kijk ik nog één keer om. De zon heeft zich losgeworsteld van de kerktoren en balanceert nu uitdagend op de punt. Een vreemd gevoel van heimwee naar een tijd die ik nooit gekend heb onderdrukkend, loop ik mijn bedrijf binnen. Hypermoderne apparatuur omgeven me. Vol onbegrip kijk ik de apparaten aan.

“Goedemorgen, Arta. Werk je vandaag de hele dag?”
“Goedemorgen.” Ik forceer een glimlach. “Ja, ik mag weer. De héle dag.”
Vandaag is mijn flexibele werkplek bij het raam. Vanaf acht hoog kijk tegen het gebouw van de buren aan. Af en toe vang ik een glinstering op nèt boven het dak.

Het haantje op de toren lonkt in de verte.

Categorieën: Diversen

Arta

Zijn. bewonderen, verwonderen, notuleren, opwaarderen; Het zijn zomaar wat steekwoorden, die voor mij onlosmakelijk zijn verbonden aan 'Schrijven'. *Overigens schrijf en reageer ik als arta natuurlijk op persoonlijke titel

14 reacties

lagarto · 10 maart 2008 op 07:42

Mooi omschreven Art. Hier en daar poetisch zelfs. De gedachten lekker los en in je eentje voordat die helse druk begint.
Adios Lagarto

SIMBA · 10 maart 2008 op 08:10

[quote]waar mijn bedrijf gevestigd is. [/quote]
In zo’n korte tijd al eigenaar Arta?? 😆
Ik geloof dat ik je op een foutje heb kunnen betrappen 😀
[quote]Vanaf acht hoog kijk tegen het gebouw van [/quote]
“ik” vergeten??

pepe · 10 maart 2008 op 08:39

Heerlijke column voor de maandagmorgen, ik stap zo ook op mijn fiets voor een ritje, zonder tunnel en zonder kerktoren, maar evengoed heerlijk.

Mooi hoe je de overgang hebt neer gezet.

Dees · 10 maart 2008 op 08:42

Bel me de volgende keer maar, dan gaan we spijbelen….

Zucht..

arta · 10 maart 2008 op 08:50

Ojeeeeeeeee, ‘ik’ vergeten! Stom stom stom!
Maarre…dat van mijn bedrijf…zet er neer het bedrijf waar ik werk en de zin loopt veel minder lekker, dus daar was over nagedacht!:-D

@Dees: Ga ik doen! Champagne-picknick als de bloemetjes in bloei staan?? 😀

lisa-marie · 10 maart 2008 op 09:10

Gewoon mooi deze beschrijving en overdenkingen. 😀

Deze vind ik erg leuk:
[quote] Derde aquarium links, vierde betonblok rechts: de Utopialaan. Hoe ongepast kan een straatnaam zijn?[/quote]
😆

Mosje · 10 maart 2008 op 09:12

Lonkende haantjes, blote bomen, naakte vrouwen en fallusvormen. Waar een mens al niet aan denkt op de fiets.

Dees · 10 maart 2008 op 09:17

Of in het bos tegen de wind in wandelen (hebben we er ook niet zoveel last van ;-))

pally · 10 maart 2008 op 10:03

Heel mooi het contrast natuur versus industrieterrein beschreven, Arta, waarmee je tegelijkertijd de tegenstelling vrij zijn – werken verbeeldt.
Dit vond ik heel geestig:

[quote]De kerktoren kilometers verderop lijkt hem aan zijn punt gespiest te hebben, alsof hij alleen de mensen uit zijn gemeente zonlicht gunt.[/quote]

één klein ‘slippertje’:
[quote]Hypermoderne apparatuur omgeven me[/quote]

Ik denk dat het hier ‘omgeeft’ moet zijn.

groetjes Pally

klapdoos · 10 maart 2008 op 10:11

Há zij die zonder zonde zijn!!!Maar ik heb een heel eind met je meegefietst hoor, mijn gedachten zijn exact zoals jij het beschrijft als ik naar de markt fiets en de wereld aan mij voorbij zie flitsen in een traag moment van zelfbewustwording, de tunnelvisie op de fiets. Een heerlijk stuk of het nou je eigen zaak was of niet, ik heb genoten,
groet van leny :wave: :wave:

Neuskleuter · 10 maart 2008 op 11:10

Ik wil die mooie vondsten ook quoten, maar dat is al zoveel gedaan! En het is zo moeilijk kiezen!

Kortom: erg goed gedaan. Ik fietste met je mee, door de nostalgie van het platteland en de hectiek van de stad.

DreamOn · 10 maart 2008 op 16:16

Heel mooi Arta! Een creatieve geest laat zich nou eenmaal niet graag opsluiten!
En ik spijbel met jullie mee hoor, Arta en Dees! Maar dan niet op zo’n dag als vandaag dat het giet van de regen, maar op een mooie, zomerse dag…heerlijk! :zon:

DO.

WritersBlocq · 10 maart 2008 op 18:36

[quote]De zon heeft zich losgeworsteld van de kerktoren en balanceert nu uitdagend op de punt. Een vreemd gevoel van heimwee naar een tijd die ik nooit gekend heb onderdrukkend, loop ik mijn bedrijf binnen.[/quote]
Ohhhh kussie voor deze zinnen, ahhh, boelveel móói!
Ik heb over alle foutjes heengelezen (ja, IK! Haha!!) maar zag wel in het begin veel zinnen met ‘De’ beginnen en vond dat een weetjebeetje jammer.
Dat metaforen ligt jou wel. Volgende keer heb je gewoon 10 extra pc-minuten nodig, ik sponsor je wel 😀

arta · 11 maart 2008 op 12:47

@ Mosje: Je kunt wel merken dat het weer lente wordt, he?:-D
@ Dees: tegen de wind in het bos is ook prima! Doen we!:-)
@ Pally: Aaaah, twee foutjes in één stukje, volgende keer toch maar eerstff aan iemand laten lezen voor ik instuur! 🙂
@ WB: bij deze gereserveerd: 10 minuten wetebeetje-tijd! 😀

@ alle anderen: Heel erg bedankt voor de reacties!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder