Al sinds enkele jaren bemerk ik een enorme weerzin tegen alle zogenaamde feestdagen.
De hele toestand rondom die gast die 5 december zogenaamd jarig is – ik krijg zijn naam niet eens meer uit mijn strot – komt me mijn neus uit.
Ooit vierde ik ‘het’ met mijn kinderen en maakte er een mooi stukje theater van. Inmiddels voel ik een enorme weerstand bij de eerste pepernoot die in de supermarkt ligt.
Halloween, St. Maarten, ‘die gast met die mijter’, en die ‘schoorsteengasten’, Kerst met al zijn commercie en familiedilemma’s en zelfs verjaardagen.
Mijn besluit staat vast. Ik ben er klaar mee.
Vanaf nu voer ik mijn eigen feestjes in.
Morgen is bijvoorbeeld ‘het grote ontbijt feest’.
Mijn jongens weten het nog niet maar vandaag starten de voorbereidingen voor een gezamenlijk ontbijt – 11.00 uur, zondagmorgen – hetgeen sinds enkele jaren niet meer is voorgekomen.
Vanmiddag vier ik een klein minifeestje, het ‘ES is bijna klaar met boek’ mijlpunt.
Een klein flesje Champagne ligt al te chillen in de ijskast.
Van de week volgen er nog meer leuke evenementen die ik zo gauw niet kan verzinnen maar reken er maar op dat het feestelijk wordt.
De kerst sla ik dit jaar over. Althans, in zijn huidige vorm. Misschien geef ik mezelf een zonnige vakantie cadeau, of zet ik een opblaaszwembad in de kamer, gooi de thermostaat omhoog en sla enkele flessen Pina Colada in.
‘ES’s Midwinter Pool Party’.
15 reacties
Mien · 17 november 2016 op 17:11
En zo is het ES. Ik heb net bij de Action zo’n 5 km aan slingers gekocht. Bij mij is het voortaan iedere dag feest! En het leukste van al. Iedereen is welkom. Zelfs ZP!
Esther Suzanna · 18 november 2016 op 13:13
Haha, wie is ZP?
Nummer 22 · 17 november 2016 op 18:29
Tsja… de commerciëlen dagen om met een “kater” wakker te worden en zeggen” dat nooit weer”
Je hebt gelijk! Ik soe het al jaren niet meer. Geen kerstboom? Nee…! Sint viering? No way? Gourmetten, steengrillen, wokken…kom op zeg. Lees ook Happy Wokkely
Ik ga in een doos op straat slapen. Bedelen en vooral niets doen dat moet.
Mooie column by the way.
?
Esther Suzanna · 18 november 2016 op 13:14
Kies dan wel voor een brug (onder), karton is snel doorweekt! 🙂
Karen.2.0 · 17 november 2016 op 19:23
heerlijk! Herkenbare december-terreur, dat opblaasbad en pina is een top-idee, all for it 😉
Esther Suzanna · 18 november 2016 op 13:16
Terreur, een beetje wel. Het is toch vreemd eigenlijk dat we jaar in jaar uit feesten vieren waar we allemaal niet heel erg blij van worden. Van een feestje wel maar niet van de opgelegde ’tradities’ en verplichtingen ‘zoals het hoort’…
Maf hoor..
NicoleS · 18 november 2016 op 06:29
Ben het volledig met je eens!
Esther Suzanna · 18 november 2016 op 13:30
🙂
Dees · 18 november 2016 op 10:30
Ah ja, de decembermaand is hard voor de vrijgezelle en / of eenzame mens. Toen ik nog vrijgezel was was ik altijd van plan een ver strand op te zoeken. Ik heb het maar 1 keer gedaan en kwam daar ook terecht in een zeer deprimerend kerstfeest, waar we beleefdheidshalve de avond bij moesten uitzitten.
Ik ben nog altijd blij als het januari is en het voorbij is. Maar ga ook maar eens een opblaasbad met pina colada in overweging nemen. Of Dixap.
Esther Suzanna · 18 november 2016 op 13:19
Haha, Het is toch DiksaP?
De angst voor buitensluiting of het besef ‘dat je niet mee doet/mag doen’ zorgt voor een misplaatst gevoel van gemis. ‘Iedereen viert Kerst en ZIJ hebben het gezellig’. Dat is dus maar de vraag… 😉
StreekSteek · 18 november 2016 op 11:34
Feestje van een column
Esther Suzanna · 18 november 2016 op 13:19
🙂
Snarf · 18 november 2016 op 14:14
Uit het hart gegrepen! Gelukkig ben ik dus niet de enige die ‘geprogrammeerde’ feestdagen een crime vinden. Leuk geschreven.
Nachtzuster · 18 november 2016 op 18:59
Vanmiddag vier ik een klein minifeestje, het ‘ES is bijna klaar met boek’ mijlpunt.
Dat is zeker een reden tot een feestje!
Een leuk ’tussendoortje’van jouw hand. 🙂
pally · 20 november 2016 op 15:08
‘Verplichte’feestdagen brrr…
Hoop dat je boek een succesfeest wordt voor jou.